Stanisław Wyspiański, tworząc swój słynny dramat „Wesele”, poruszył wiele kwestii charakterystycznych dla czasów, w których żył i epoki w ramach której tworzył, czyli Młodej Polski. Problematyka tego dzieła skupia się więc na zagadnieniach dotyczących sytuacji politycznej kraju, na tożsamości narodowej czy na problematyce klasowej. Wyspiański zadawał także pytania dotyczące roli wielu profesji w społeczeństwie.
Fundamentem problematyki „Wesela” jest więc niewola, w której Polska znajdowała się już od ponad stu lat. Społeczeństwo miało już wtedy za sobą kilka nieudanych powstań, jednak wciąż pojawiały się plany kolejnego zrywu, który miałby przywrócić Polsce niepodległość. Wyspiański pokazuje jednak obraz społeczeństwa, które nie jest gotowe na wspólną pracę na rzecz kraju i walkę o odzyskanie go. Zwraca uwagę na to, że ludzie stracili z oczu cel, którym była wolność i zaczęli się skupiać na innych wartościach, takich jak zdobywanie majątku i wygodne życie. Nie byli oni już w stanie poświęcić się dla idei.
Innym zagadnieniem z problematyki „Wesela” są społeczne i klasowe napięcia, wciąż obecne w społeczeństwie, nawet w trakcie ślubu ludzi z dwóch zupełnie odmiennych środowisk. Chłopstwo wciąż nie zapomniało o tym, czego dopuściła się szlachta, inteligencja zaś wciąż jest świadoma tego, do czego doszło w trakcie rabacji galicyjskiej. Napięcia te widać nawet w trakcie wesela, co Wyspiański trafnie przekuwa w diagnozę, że Polacy nie są w stanie zapomnieć o dawnych krzywdach i współpracować razem na rzecz ojczyzny.
Wyraźnie zaznaczona jest także problematyka chłopomanii, charakterystyczna dla twórców okresu Młodej Polski. Była ona jednak mocno powierzchowną fascynacją, co dostrzegał Wyspiański. Mimo swojego zainteresowania kulturą ludową, artyści wywodzący się z krakowskiej inteligencji nie byli jej w stanie tak naprawdę pojąć. Prowadziło to do konfliktów i nieporozumień między przedstawicielami tych dwóch grup społecznych. Wyspiański zdawał się więc krytykować tę chwilową modę.
Wyspiański zawarł więc w swoim dziele głównie problematykę polityczno-społeczną i starał się zdiagnozować problemy trapiące społeczeństwo, Ukazał więc w swoim dziele jego szeroki przekrój i nakreślił napięcia, jakich dochodziło między poszczególnymi grupami. Wszystko to odniósł do losów swojej utraconej ojczyzny, do odzyskania której potrzebna byłaby wspólna praca, blokowana przez narodowe niesnaski.