„Akademia pana Kleksa” autorstwa Jana Brzechwy to jedna z najpopularniejszych powieści dla dzieci. Opowiada ona o historiach osadzonych w tytułowej Akademii, gdzie nauczano chłopców takich przedmiotów jak kleksografia czy leczenie chorych sprzętów. Placówkę prowadzi Ambroży Kleks, który znany jest także jako pan Kleks. Jest on bardzo specyficznym bohaterem, który ma wiele wyróżniających go cech. Da się go polubić za wiele rzeczy i czytelnicy uznają go za bardzo sympatyczną osobę, która wzbudza ich sympatię.
Przede wszystkim sympatię pan Kleks wzbudza już na pierwszy rzut oka ze względu na swój wygląd. Ma on bowiem bardzo kolorowe włosy i zarost, nosi okulary, a zamiast krawata zawiązuje pod szyją kokardkę. Zakłada zazwyczaj zbyt obszerny surdut w różnych kolorach i cytrynową, aksamitną kamizelkę. Ma także duży nos, który przechyla się w lewo lub w prawo, zależnie od pory roku.
Pan Kleks znany jest także ze swoich specyficznych obyczajów, które także mogą wzbudzać sympatię. Każdej nocy zmniejsza się do rozmiarów dziecka i traci swoją pamięć, przez co musi pić specjalny zielony płyn codziennie. Oprócz tego łyka też pigułki na porost swoich kolorowych włosów, które w przeciwnym razie by mu wypadły. Kolekcjonuje też piegi, które potem wręcza uczniom w ramach nagrody. Pan Kleks samodzielnie przygotowuje im też posiłki złożone z sosów, jadalnych farbek czy kolorowych szkiełek.
Dyrektor jest postacią, która dba o swoich uczniów. Zawsze mogą przyjść do niego, by porozmawiać na różne tematy lub poprosić o pomoc. Śledzi też na bieżąco, co się z nimi dzieje, na przykład oglądając ich sny w sennych lusterkach, które chłopcy oddają mu codziennie po przebudzeniu. Żartuje wraz z chłopcami, gra z nimi w piłkę, nie wyśmiewa ich i zawsze traktuje ich poważnie i wyrozumiale. Nie gniewa się na nich, tylko stara się ich zrozumieć, zamiast okazywać im złość czy niezadowolenie.
Można więc powiedzieć, że pan Kleks dla swoich uczniów staje się swego rodzaju figurą ojcowską. Wzbudza przez to wśród nich sympatię, którą podzielają także czytelnicy powieści o jego Akademii. Potrafi także rozwiązywać trudne problemy chłopców i nie umniejsza im, mimo że sam jest dorosłym mężczyzną, który zmaga się z własnymi trudnościami w życiu. Pan Kleks docenia nie tylko efekty cudzej pracy, ale przede wszystkim to, jakie starania ktoś włożył w samo działanie i jego starania. Jest więc bardzo wyrozumiały dla innych.
W swojej szkole pan Kleks nie zmusza uczniów do uczenia się na pamięć nudnych definicji. Pokazuje za to uczniom interesującą stronę nauki i to, że można się uczyć przede wszystkim poprzez zabawę, co sprawia, że jego uczniowie czują się lepiej.
Jak widać, pan Kleks cechuje się wieloma zaletami, które sprawiają, że szybko można go polubić. Swoje odbicie ma to w podejściu uczniów do ich dyrektora, ponieważ chłopcy po prostu uwielbiają pana Kleksa.