Henryk Sienkiewicz użył w powieści „Potop” wydarzeń z okresu potopu szwedzkiego, które stanowiły tło dla przygód jego bohaterów, takich jak Kmicic czy pan Wołodyjowski. Wiele z opisywanych przez niego sytuacji faktycznie miało miejsce w trakcie tego konfliktu, jednak Sienkiewicz czasami modyfikował je, by lepiej pasowały one do jego fabularyzowanej opowieści.
Julian Tuwim to jeden z najpopularniejszych poetów dwudziestolecia międzywojennego. Wiersz „Bal w operze” jest jego najbardziej znanym poematem satyrycznym, który został wydany w 1982 roku, po prawie pięćdziesięciu latach od jego napisania.
Antoni Słonimski to polski poeta, felietonista, dramatopisarz, a także założyciel grupy literackiej „Skamander”, którą razem z nim tworzyli, między innymi Julian Tuwim, czy Jarosław Iwaszkiewicz.
Walentynki to wyjątkowe święto dla wszystkich zakochanych osób. Spędza się wtedy czas z najbliższą osobę i obdarowuje się ją jakimś drobiazgiem. Wiersze na Walentynki pozwalają lepiej przeżyć to święto – ich lektura pozwala nastroić się romantycznie, wejść w walentynkowy klimat.
Tadeusz Różewicz to polski poeta, autor nie tylko wierszy, ale także dramatów, opowiadań i scenariuszy. Człowiek naznaczony wojną, należał do Armii Krajowej, gdzie walczył, jednocześnie pisząc wiersze i redagując wojenne czasopismo „Czyn Zbrojny”. Został odznaczony Medalem Wojska Polskiego i Krzyżem Armii Krajowej. Wiersz „List do ludożerców” ukazał się w tomiku „ Formy” w rzeczywistości powojennej, w 1958 roku.
„Exegi monumentum” to jeden z najwybitniejszych utworów Horacego – rzymskiego poety tworzącego w czasach antyku. Tytuł w tłumaczeniu z łaciny oznacza „Wybudowałem pomnik”. Stało się to hasłem przewodnim odrodzenia wzorców antycznych, szczególnie w renesansie. „Exegi monumentum” jest utworem zamykającym trzecią część ” Pieśni” Horacego.
Adam Mickiewicz to polski wieszcz narodowy. Jeden z najwybitniejszych twórców, przedstawiciel epoki romantyzmu. Jak wskazuje tytuł utworu „Do*** na Alpach w Splügen 1829” – powstał on podczas pobytu autora w Alpach. W tytule tkwi również tajemnica, a jest nią imię kobiety, adresatki wiersza.
„Wy, którzy pospolitą władacie”, to „Pieśń XIV” Ksiąg wtórych, autorstwa Jana Kochanowskiego. Poeta włączył tę pieśń, jako drugą kwestię chóru do „Odprawy posłów greckich”- pierwszego nowożytnego dramatu polskiego. Jan Kochanowski żył i tworzył w czasach renesansu i do dziś uznaje się go za jednego z najwybitniejszych twórców tej epoki, w całej Europie.
Leopold Staff to bardzo znany polski poeta, który zadebiutował w Młodej Polsce, ale tworzył także w dwóch kolejnych epokach literackich. „Ogród przedziwny” jest wierszem otwierającym tom „Uśmiechy godzin” z 1910 roku i uznaje się go za przedsmak filozofii franciszkańskiej w utworach Staffa.
Leopold Staff to jeden z najwybitniejszych twórców literatury polskiej XX wieku. Staff tworzył przez niemal sześćdziesiąt lat, był przedstawicielem aż trzech epok literackich, a przy tym jego twórczość przeszła wiele przemian. „O miłości wroga” to jeden z utworów, który uznaje się za granicę między pesymistycznym, a pozytywnym podejściem do świata zawartym w jego utworach.
Zbigniew Herbert to jeden z najbardziej znanych polskich poetów, który tworzył w drugiej połowie XX wieku. Fascynowały go podróże, a w swoich dziełach literackich często odnosił się do mitologii. Tak stało się również w przypadku omawianego utworu „Stary Prometeusz”.
Istnieje w polskiej poezji wiele wspaniałych wierszy o kobietach. Są to często wiersze miłosne lub erotyczne. Niejednokrotnie wiersze takie mierzą się ze stereotypowymi rolami kobiet. Wiersze o kobietach są bez wątpienia piękne i poruszające.