Czesław Miłosz to jeden z najwybitniejszych polskich poetów. W 1980 roku otrzymał literacką Nagrodę Nobla. „Piosenka o końcu świata” jest wierszem, który znajdziemy w tomiku poezji „Ocalenie”. Utwór jest następstwem wojennych przeżyć autora.
Nowy Rok to okazja do tego, by robić podsumowania, a także, by przygotować się na to, co nadejdzie. Nie wiemy, niestety, co przyniesie przyszłość, jednak obchodzenie Nowego Roku zazwyczaj wiąże się z nadzieją. Nowy Rok to moment na to, by oddać się świętowaniu w gronie bliskich. Można w tym czasie również zatopić się w poezji dotyczącej tego właśnie święta.
„Potęga smaku” to utwór, który znajdziemy w tomiku poezji „ Raport z oblężonego miasta”. Zbigniew Herbert tworzył w komunistycznej rzeczywistości. Urodził się w 1924 roku i było mu dane przeżyć również okupację sowiecką.
„Przedśpiew” jest wierszem Leopolda Staffa, który znajdziemy w tomie poezji „Gałąź kwitnąca”, wydanym w 1908 roku. Utwory zawarte w tym tomie są niezwykle spokojne i refleksyjne. Jest to powiązane z klasycyzmem, który stał się wówczas wzorem postawy życiowej dla poety.
Urodziny to wyjątkowa okazja w życiu każdego człowieka. Dobrze uczcić ją należycie, spędzając ten dzień z rodziną lub przyjaciółmi. Urodziny stały się inspiracją dla wielu poetek i poetów – stworzyli oni bardzo inspirujące i pełne uczuć wiersze dotyczące urodzin, czyichś lub własnych.
„Hymn do Nirwany” to utwór Kazimierza Przerwy-Tetmajera, który został wydany w 1894 roku w drugiej części tomu „Poezye”. Opowiada o nirwanie – buddyjskiej koncepcji harmonii i spokoju. W swojej formie przypomina modlitwę.
„Nie wierzę w nic” to wiersz Kazimierza Przerwy-Tetmajera, który został wydany w pierwszej części tomu „Poezye”, pochodzącego z 1891 roku. Utwór ma ponury wydźwięk i opowiada o utracie ideałów.
„Świat zepsuty” to utwór Ignacego Krasickiego, który pochodzi z pierwszej części zbioru „Satyry”, wydanego w 1779 roku. Wiersz opowiada o upadku moralnym społeczeństwa. Poeta obserwuje i celnie punktuje przywary i wady polskiego społeczeństwa XVIII wieku.
„Mieszkańcy” to utwór Juliana Tuwima, który został wydany w 1933 roku w zbiorze „Biblia cygańska”. Utwór opisuje mieszkańców miasta i ich codzienne życie. Jest to jeden z najważniejszych wierszy poety, który pokazuje zmianę w poglądach Tuwima.
„W malinowym chruśniaku” to utwór Bolesława Leśmiana, który został opublikowany w 1920 roku w zbiorze „Łąka”. Rozpoczyna on cykl erotyków, noszących ten sam tytuł. Opowiada o miłości i spotkaniu dwojga kochanków wśród piękna przyrody, która nie jest świadkiem, ale także jedną ze stron, biorących udział w sytuacji lirycznej.
Powieść Stefana Żeromskiego pod tytułem „Przedwiośnie” najczęściej określana jest jako utwór polityczny i realistyczny, który w sposób wiarygodny opisuje realia życia w odradzającej się Polsce oraz reportersko oddaje to, co działo się w trakcie rewolucji bolszewickiej w Baku.
Stefan Żeromski osadził akcję swojej powieści „Przedwiośnie” w czasach, gdy w Europie zrodziło się wiele systemów politycznych, które walczyły między sobą o dominację. Jedną z nich był komunizm. Główny bohater, Cezary Baryka, obserwuje jego działania już w rodzinnym Baku, gdzie pojawiają się agitatorzy polityczni, przygotowujący miejscową społeczność na rewolucję i przyjęcie ideałów komunistycznych.