Potęga smaku – interpretacja
„Potęga smaku” to utwór, który znajdziemy w tomiku poezji „ Raport z oblężonego miasta”. Zbigniew Herbert tworzył w komunistycznej rzeczywistości. Urodził się w 1924 roku i było mu dane przeżyć również okupację sowiecką.
Przedśpiew – interpretacja
„Przedśpiew” jest wierszem Leopolda Staffa, który znajdziemy w tomie poezji „Gałąź kwitnąca”, wydanym w 1908 roku. Utwory zawarte w tym tomie są niezwykle spokojne i refleksyjne. Jest to powiązane z klasycyzmem, który stał się wówczas wzorem postawy życiowej dla poety.
Wiersze i poezja na urodziny
Urodziny to wyjątkowa okazja w życiu każdego człowieka. Dobrze uczcić ją należycie, spędzając ten dzień z rodziną lub przyjaciółmi. Urodziny stały się inspiracją dla wielu poetek i poetów – stworzyli oni bardzo inspirujące i pełne uczuć wiersze dotyczące urodzin, czyichś lub własnych.
Hymn do Nirwany – interpretacja
„Hymn do Nirwany” to utwór Kazimierza Przerwy-Tetmajera, który został wydany w 1894 roku w drugiej części tomu „Poezye”. Opowiada o nirwanie – buddyjskiej koncepcji harmonii i spokoju. W swojej formie przypomina modlitwę.
Nie wierzę w nic – interpretacja
„Nie wierzę w nic” to wiersz Kazimierza Przerwy-Tetmajera, który został wydany w pierwszej części tomu „Poezye”, pochodzącego z 1891 roku. Utwór ma ponury wydźwięk i opowiada o utracie ideałów.
Świat zepsuty – interpretacja
„Świat zepsuty” to utwór Ignacego Krasickiego, który pochodzi z pierwszej części zbioru „Satyry”, wydanego w 1779 roku. Wiersz opowiada o upadku moralnym społeczeństwa. Poeta obserwuje i celnie punktuje przywary i wady polskiego społeczeństwa XVIII wieku.
Mieszkańcy – interpretacja
„Mieszkańcy” to utwór Juliana Tuwima, który został wydany w 1933 roku w zbiorze „Biblia cygańska”. Utwór opisuje mieszkańców miasta i ich codzienne życie. Jest to jeden z najważniejszych wierszy poety, który pokazuje zmianę w poglądach Tuwima.
W malinowym chruśniaku – interpretacja
„W malinowym chruśniaku” to utwór Bolesława Leśmiana, który został opublikowany w 1920 roku w zbiorze „Łąka”. Rozpoczyna on cykl erotyków, noszących ten sam tytuł. Opowiada o miłości i spotkaniu dwojga kochanków wśród piękna przyrody, która nie jest świadkiem, ale także jedną ze stron, biorących udział w sytuacji lirycznej.
Symbolika w Przedwiośniu
Powieść Stefana Żeromskiego pod tytułem „Przedwiośnie” najczęściej określana jest jako utwór polityczny i realistyczny, który w sposób wiarygodny opisuje realia życia w odradzającej się Polsce oraz reportersko oddaje to, co działo się w trakcie rewolucji bolszewickiej w Baku.
Obraz komunizmu w Przedwiośniu
Stefan Żeromski osadził akcję swojej powieści „Przedwiośnie” w czasach, gdy w Europie zrodziło się wiele systemów politycznych, które walczyły między sobą o dominację. Jedną z nich był komunizm. Główny bohater, Cezary Baryka, obserwuje jego działania już w rodzinnym Baku, gdzie pojawiają się agitatorzy polityczni, przygotowujący miejscową społeczność na rewolucję i przyjęcie ideałów komunistycznych.
Przedwiośnie – interpretacja tytułu
„Przedwiośnie” to jedna z najbardziej znanych powieści Stefana Żeromskiego. Opowiada ona o losach Cezarego Baryki, młodego człowieka, który doświadcza rewolucji w Baku oraz wojny z bolszewikami i żyje w odradzającej się po ponad stu latach zaborów w Polsce.
Obraz życia w Nawłoci i jej rola w Przedwiośniu
Jedna z najsłynniejszych powieści Stefana Żeromskiego, czyli „Przedwiośnie”, składa się z trzech części. Druga z nich nosi tytuł „Nawłoć”, odnoszący się do miejscowości i ziemiańskiego dworku o takiej samej nazwie, który był własnością Hipolita Wielosławskiego, który poznał w wojsku Cezarego Barykę i stał się jego przyjacielem. Cezary spędził tam trochę czasu i w związku z tym zobaczył, jak naprawdę żyją przedstawiciele ziemiaństwa.