O żywocie ludzkim – interpretacja
Jan Kochanowski to czołowy przedstawiciel spośród poetów epoki renesansu. Jego fraszka O żywocie ludzkim wydana została w 1584 roku w Krakowie, tuż przed śmiercią artysty.
Do prostego człowieka – interpretacja
Wiersz Do prostego człowieka autorstwa Juliana Tuwima, czołowego przedstawiciela Dwudziestolecia Międzywojennego, opublikowany został w 1929 roku na łamach dziennika „Robotnik”, wydawanego wówczas w Warszawie.
Przy okrągłym stole – interpretacja
Julian Tuwim – poeta żydowskiego pochodzenia, autor skeczy i librett operetkowych, jeden z czołowych przedstawicieli Dwudziestolecia Międzywojennego.
Pijaństwo – interpretacja
Ignacego Krasickiego bezwzględnie uznać możemy za czołowego przedstawiciela polskiego oświecenia. Był biskupem, publicystą, prozaikiem, a także poetą – w tym twórca pierwszej polskiej powieści „Mikołaja Doświadczyńskiego przypadki”.
Do Króla – interpretacja
Ignacy Krasicki uważany jest za czołowego przedstawiciela polskiego oświecenia. Biskup, publicysta, prozaik i poeta, twórca pierwszej polskiej powieści o tytule „Mikołaja Doświadczyńskiego przypadki”.
Lubię, kiedy kobieta – interpretacja
Kazimierz Przerwa-Tetmajer swoim utworem Lubię, kiedy kobieta doskonale wpisał się w trendy literackie panujące w epoce Młodej Polski. Choć okres ten przepełniony był utworami o tematyce sprawy narodowej, nie brakowało utworów wyrażających bunt wobec Boga, poruszających rolę sztuki i artysty, a także dzieł prowokujących. To tych ostatnich zaliczamy ten wiersz Tetmajera – pełen ekspresji oraz wewnętrznych emocji i odczuć.
Lament – interpretacja
Tadeusz Różewicz, autor wiersza Lament, należał do pokolenia Kolumbów. Bolesne wydarzenia związane z II Wojną Światową, z którymi przyszło mu się mierzyć utrwalał za pomocą poezji. W wyniku czego powstało wiele dzieł, które zmuszają odbiorcę do zadumy i refleksji.
Serce roście, patrząc na te czasy – interpretacja
Pieśń Serce roście, patrząc na te czasy jest pieśnią II z Księgi Pierwszej Pieśni Jana Kochanowskiego która wydana została najprawdopodobniej przed rokiem 1570. Jan Kochanowski był wybitnym przedstawicielem wśród poetów epoki renesansu. Nic więc dziwnego, że w Pieśni wybrzmiewa wiele głównych założeń epoki – takich jak antropocentryzm, czy optymistyczne podejście do życia.
Ulewa – interpretacja
Wiersz Ulewa Adama Asnyka wydany został w tomiku Poezje. Tom II. Autor zrealizował w nim założenia liryki tatrzańskiej, która zdobyła ogromną popularność w epoce Młodej Polski.
Nad głębiami IV (Jak ptaki, kiedy odlatywać poczną) – interpretacja
Utwór Adama Asnyka Nad głębiami IV (Jak ptaki, kiedy odlatywać poczną) wydany został jako czwarty sonet ze zbioru Nad głębiami. Jest to zbiór 30 utworów o charakterze sonetowym. Opublikowany został pod koniec XIX wieku, autor pogrąża się w nim na snuciu filozoficznych przemyśleń, które wpisują się w założenia charakterystyczne dla epoki Młodej Polski oraz wszechobecnego dekadentyzmu.
Daremne żale – interpretacja
Daremne żale Adama Asnyka pochodzą z tomu Album Pieśni z 1898 r. Utwór należy do poezji pośredniej, przyjmuje formę apelu do starszego pokolenia- romantyków. Wiersz stanowi polemikę pomiędzy wartościami wyznawanymi przez romantyków a postawami pozytywistów. Autor wyraża swój punkt widzenia na przemijanie i konieczność przyzwolenia na nadchodzące zmiany.
Między nami nic nie było – interpretacja
Utwór Adama Asnyka pod tytułem „Między nami nic nie było” to poetycki obraz platonicznej miłości pełniej sprzeczności i niejasności. Jest również próbą całkowitego pozbycia się uczuć, odczuwanych przez podmiot liryczny. Ukazuje, jak przewrotne i paradoksalne mogą stać się ludzkie relacje partnerskie.