„Dziady” to jedno z najbardziej rozpoznawalnych dzieł Adama Mickiewicza. Publikowane były w czterech częściach, w latach 1823-1860. Ostatnia część, wydana już po śmierci Mickiewicza, nigdy nie została ukończona. Dramat traktuje o sprawie niepodległości Polski oraz ukazuje obrzędy ludowe wciąż żywe w społeczeństwie polskim.
Danuta Wawiłow to pisarka i tłumaczka, a przy tym laureatka wielu nagród literackich. Urodziła się 14 kwietnia 1942 roku w Koźmodiemiansku (Rosja). Punktem zwrotnym w jej życiu okazało się przyjście na świat dzieci, wtedy jej kariera rozpoczęła się od tworzenia utworów dla najmłodszych. Z czasem jednak autorka postanowiła pisać także dla dorosłej części odbiorców. Ciekawą budową i przesłaniem wyróżnia się wiersz Danuty Wawiłow „Szybko”.
W „Dziadach” Adam Mickiewicz opisał trzy rodzaje duchów, podzielonych na kategorie w zależności od wagi ich grzechów na duchy lekkie, średnie i ciężkie. Do tego ostatniego rodzaju należało widmo Złego Pana, dziedzica okolicznej wsi, który zmarł trzy lata wcześniej. Pojawił się on w kaplicy po północy, a w celu jego przywołania Guślarz podpalił kocioł wódki.
Jednym z najważniejszych dzieł, jakie powstały w epoce romantyzmu, jest dramat „Kordian” autorstwa Juliusza Słowackiego. Przedstawia on w nim dzieje głównego i tytułowego bohatera, a także odnosi się do walki o wolność Polski pod zaborami i do klęski powstania listopadowego. Słowacki poszukuje powodów, dla których jego naród dotknęła klęska i dlaczego nie potrafi on ponownie odzyskać niepodległości.
Juliusz Słowacki to jeden z najbardziej znanych twórców polskiego romantyzmu. Jednym z jego najważniejszych dzieł jest z kolei dramat zatytułowany „Kordian”, w którym autor nawiązuje do nieudanego powstania listopadowego, rozważa kwestie związane z niepodległością Polski znajdującej się pod zaborami i przedstawia nieszczęśliwą historię tytułowego Kordiana. Jest on bohaterem typowym dla swojej epoki, którego można nazwać romantycznym. Interesujące jest więc, jak Kordian funkcjonuje jako bohater werteryczny.
Ksiądz Piotr jest jedną z najważniejszych postaci dramatu Adama Mickiewicza pod tytułem “Dziady”. Jest on nie tylko zakonnikiem, bernardynem, ale poprzez jego postać autor przekazuje czytelnikowi ideę, jaką jest mesjanizm. To właśnie ksiądz Piotr opowiada o tym, że Polska ma zostać zbawiona poprzez swoje wielkie cierpienie.
Zbiór opowiadań zatytułowanych „Sklepy cynamonowe” autorstwa Brunona Schulza wydany został po raz pierwszy w roku 1933. Określane są one jako liryczna proza i opowiadają o życiu dziecka – głównego bohatera i narratora – w niewielkim miasteczku.
Jednym z najważniejszych dzieł literatury romantyzmu wciąż pozostaje dramat Juliusza Słowackiego zatytułowany „Kordian”. Poeta opisując historię głównego i tytułowego bohatera snuje refleksje na temat nieudanego powstania listopadowego i jego klęski, roli patrioty oraz wchodzi w polemikę z ideą mesjanizmu w takim ujęciu, w jakim widział ją Adam Mickiewicz w „Dziadach”. Szczególnie ważnym momentem dramatu Słowackiego jest monolog Kordiana na górze Mont Blanc.
„Kordian” to jedno z najbardziej znanych dzieł Juliusza Słowackiego i jeden z najsłynniejszych polskich utworów, jakie powstały w czasie epoki romantyzmu. Słowacki poruszył w nim palący temat kwestii niepodległości Polski, upadku powstania listopadowego oraz polemizował z Mickiewiczem odnośnie mesjanizmu.
Dramat romantyczny „Kordian” autorstwa Juliusza Słowackiego to jedno z najważniejszych dzieł epoki romantyzmu. Autor przedstawia w niej swoją wizję walki o wolność ojczyzny pod zaborami, polemizuje z Adamem Mickiewiczem oraz zastanawia się nad przyczynami upadku powstania listopadowego. W opowieści o losach tytułowego Kordiana pojawia się w związku z tym wiele postaci, w tym niektóre historyczne.
Juliusz Słowacki to jeden z najważniejszych twórców epoki romantyzmu. To spod jego pióra wyszedł słynny dramat zatytułowany „Kordian”, w którym autor wszedł w polemikę z ideą mesjanizmu w takim kształcie, w jakim widział go Adam Mickiewicz. Słowacki zrobił to przedstawiając historię tytułowego Kordiana, w której pojawia się wiele złożonych wątków, które łączą się ze sobą.
Jednym z najważniejszych dzieł, jakie powstały w okresie epoki romantyzmu, jest dramat autorstwa Juliusza Słowackiego zatytułowany „Kordian”. Ukazuje on odmienną niż u Mickiewicza koncepcję poświęcenia się i walki o wolność. Głównym bohaterem dzieła, którego losy uosabiają refleksje Słowackiego na ten temat, jest tytułowy Kordian – młody chłopak, który przechodzi wewnętrzną przemianę i jest określany jako postać dynamiczna.