Sentencja Terencjusza „Człowiekiem jestem i nic, co ludzkie, nie jest mi obce” pochodzi ze starożytności, jednak dopiero w renesansie zyskała uznanie. Powrót do antropocentryzmu i zainteresowania człowiekiem w każdym aspekcie jego istnienia sprawiło, że aforyzm znalazł odzwierciedlenie w ówczesnej literaturze i sztuce.
„Myślę, więc jestem” to jeden z najsłynniejszych cytatów filozoficznych. Jego autorem jest René Descartes, lepiej znany jako Kartezjusz. Kartezjusza należy do grona najważniejszych filozofów nowożytnych.
Święty Franciszek z Asyżu jest postacią, która zapisała się w historii filozofii oraz literatury jako twórca ruchu religijnego zwanego jako franciszkanizm. Jest on oparty na założeniu o tym, że wiara powinna być dobra, radosna i prosta, a człowiek powinien być przepełniony miłością do bliźnich i wszystkich żywych istot na świecie.
Frances Hodgson Burnett to autorka znanej powieści dla dzieci i młodzieży zatytułowanej „Tajemniczy ogród”. Skupia się ona głównie na postaciach trójki dzieci, które opiekują się tytułowym ogrodem. W dziele pojawia się jednak także sporo dorosłych bohaterów, a jednym z nich jest Archibald Craven.
Jedną z najpopularniejszych powieści dla dzieci i młodzieży wciąż pozostaje „Tajemniczy ogród” autorstwa Frances Hodgson Burnett. Dzieło opowiada o losach trójki dzieci, które dbają o tytułowy tajemniczy ogród. Jedną z nich jest Colin Craven – postać, która dzięki pracy w ogrodzie przechodzi olbrzymią przemianę wewnętrzną i można ją określić jako bohatera dynamicznego.
Frances Hodgson Burnett jest autorką jednej z najbardziej znanych powieści dla dzieci i młodzieży pod tytułem „Tajemniczy ogród”. Głównymi bohaterami tego dzieła są dzieci, które zajmują się tytułowym ogrodem. Jedną z takich postaci jest Dick Sowerby.
Autorką znanej powieści dla młodzieży pod tytułem „Tajemniczy ogród” jest Frances Hodgson Burnett. Opisuje ona trudną i zawikłaną historię tytułowego tajemniczego ogrodu, który staje się wyjątkowym miejscem dla trójki dzieci.
Motyw snu jest bardzo popularny i powszechny w literaturze każdej epoki. Przedstawiany jest jednak na wiele różnych sposobów. Czasem to magiczna granica między światem żywych i umarłych, strefą życia realnego i marzeń.
Synekdocha to figura retoryczna, która polega na zastąpieniu jednego wyrazu innym, dzięki relacji część-całość lub ogół-szczegół. Jest to sposób urozmaicenia wypowiedzi oraz wydobycia dodatkowego znaczenia poprzez umiejętne dobieranie słów. Synekdocha występuje zarówno w literaturze, jak i w codziennym języku, będąc ważnym elementem komunikacji.
Sławomir Mrożek jest jednym z najbardziej znanych współcześnie polskich pisarzy, a jego dzieła należą do kanonu lektur. Najsłynniejszym utworem autorstwa Mrożka jest „Tango” ale na uwagę zasługuje także krótkie opowiadanie zatytułowane „Artysta”.
Kogut czyta w gazecie ogłoszenie o pracy w cyrku. Ptak postanawia się zgłosić. Kogut snuje ambitne plany na przyszłość. Dyrektor przyjmuje Koguta.
Bohaterowie powieści Henryka Sienkiewicza zatytułowanej „Quo vadis” osadzeni są w bardzo konkretnych czasach historycznych, jakim były ostatnie lata panowania Nerona nad antycznym Rzymem. Ich motywacje, decyzje czy pragnienia wynikały bezpośrednio z czasów, w jakich żyli. Jednak bardzo interesującym zagadnieniem jest rozważanie, jak niektórzy z nich odnaleźliby się we współczesnych czasach, gdyby niespodziewanie zostali do nich przeniesieni na przykład dzięki odkryciu wehikułu czasu.