Albert Camus jest autorem powieści pod tytułem „Dżuma”, w której opisane zostały losy ludzi dotkniętych śmiertelną zarazą w algierskim mieście Oran. Choroba ta odcięła to miejsce od reszty świata, a jego mieszkańców wystawiła na ciężką próbę.
Albert Camus jest autorem powieści zatytułowanej „Dżuma”. Opisał w niej historię epidemii tytułowej zarazy w algierskim mieście Oran. Ukazał także różne postawy, jakie przybrali w tych trudnych chwilach mieszkańcy tego miejsca, zmagający się izolacją, poczuciem zagrożenia i wszechobecną śmiercią. Książka ta powstała w latach czterdziestych, po II wojnie światowej.
Józef Czechowicz to poeta, który kojarzy się głównie z awangardą dwudziestolecia międzywojennego. Jego dzieła zaliczały się to tak zwanego nurtu “trzeciego wyrazu” funkcjonującego obok Awangardy Krakowskiej i futurystów. Charakterystyczną cechą jego twórczości jest asyndeton, czyli łączenie ze sobą zdań lub ich części bez użycia spójników oraz dominujący katastrofizm.
Sławomir Mrożek po raz pierwszy opublikował „Tango” w roku 1964. Dramat ten opowiada o konflikcie międzypokoleniowy, który ma miejsce między synem – Arturem – oraz resztą jego rodziny, na którą składają się rodzice (Stomil i Eleonora) oraz babcia, stryjek oraz ciotka.
Albert Camus jest znanym pisarzem, którego jednym ze słynniejszych dzieł jest powieść zatytułowana „Dżuma”. Opowiada ona o straszliwej epidemii tytułowej choroby, która pewnego razu ogarnęła miasto Oran i sprawiła, że jego mieszkańcy zaczęli cierpieć i umierać.
Albert Camus jest autorem parabolicznej powieści „Dżuma”, którą można odczytywać jako metaforę dotyczącą natury zła. Autor opisał w swoim dziele losy miasta Oran i jego mieszkańców, dotkniętych epidemią tytułowej choroby.
Albert Camus stworzył utwór zatytułowany „Dżuma”, który powszechnie uważany jest dziś za powieść paraboliczną, którą można odczytywać jako metaforę. Autor opowiedział w swoim dziele o losach miasta, które zostało dotknięte epidemią dżumy.
W powieści zatytułowanej „Dżuma” Albert Camus przedstawił czytelnikom losy miasta dotkniętego epidemią tytułowej choroby. Mimo iż jest to dzieło paraboliczne i można je odczytać jako metaforę, to jednak autor dokładnie odwzorował w nim otaczającą go rzeczywistość.
W powieści autorstwa Alberta Camusa pod tytułem „Dżuma” opisane zostały ludzkie zachowania i postawy w obliczu straszliwego kryzysu, jakim może być właśnie śmiertelna choroba. Camus stworzył wiele postaci, z których każda ukazuje inną prawdę o ludzkiej naturze podczas zagrożenia.
Problematyka upadku wartości moralnych jest zagadnieniem, które towarzyszy ludzkości od początku historii jej istnienia, od kiedy tylko ukształtowały się systemy i przekonania, którymi człowiek kieruje się w swoim życiu. Najczęściej łączy się to z pokoleniowym buntem przeciwko zastanej rzeczywistości, młodzi buntują się przeciwko starszym, żądając rozluźnienia obyczajów i więcej swobody.
Jednym z ważniejszych bohaterów drugoplanowych w powieści „Dżuma”, autorstwa Alberta Camusa, jest ojciec Paneloux. Za pomocą jego kreacji autor ukazał jedną z postaw, jakie przyjmują ludzie w sytuacji granicznej, w obliczu zagrożenia śmiertelną chorobą. Ojciec Paneloux był bohaterem, który przeszedł przez znaczną przemianę wewnętrzną. Na początku czytelnik poznaje go niemal jako religijnego fanatyka, a w trakcie trwania epidemii ojciec Paneloux nauczył się jednak okazywać innym empatię i miłosierdzie.
„Dżuma” autorstwa Alberta Camusa to powieść, która ukazuje różnorodne ludzkie postawy w obliczu śmiertelnego zagrożenia, jakim w tym przypadku okazała się być choroba, na którą nie wynaleziono lekarstwa. Jednym z ważnych bohaterów, opisanych przez autora, był Jean Tarrou. Towarzyszył on głównej postaci i narratorowi, czyli Bernardowi Rieux. Tarrou to osoba sympatyczna, ale tajemnicza i złożona, która zawsze trzyma się swoich wartości moralnych.