Zosia Horeszko to jedna z ważniejszych bohaterek epopei narodowej stworzonej przez Adama Mickiewicza i zatytułowanej „Pan Tadeusz”. Po raz pierwszy została ona opublikowana w roku 1834. Zosia została ukazana jako przeciwieństwo starszej Telimeny i w ten sposób stała się ona wzorem idealnej żony i szlachcianki, którą wybrał na swoją ukochaną miłujący prostotę i tradycję Tadeusz Soplica.
Tadeusz Soplica jest tytułowym, ale nie głównym bohaterem epopei narodowej Adama Mickiewicza, zatytułowanej właśnie „Pan Tadeusz” i po raz pierwszy wydanej w roku 1834. Najważniejszą postacią w tym dziele jest bowiem jego ojciec, Jacek Soplica, ukrywający się pod imieniem księdza Robaka. Losy Tadeusza oraz to, w jaki sposób ukształtował się jego charakter, są konsekwencją działań, które jego ojciec podjął w czasach swojej młodości.
Głównym bohaterem wydanej w 1834 roku epopei narodowej „Pan Tadeusz” autorstwa Adama Mickiewicza jest, wbrew oczekiwaniom, Jacek Soplica. Jest on przykładem postaci dynamicznej oraz bohatera romantycznego – jego życie było bowiem wyjątkowo burzliwe, pełne dramatów i tragedii oraz niespodziewanych wydarzeń, które ostatecznie sprawiły wręcz, że Soplica musiał porzucić swoją dawną tożsamość. Na początku był nieszczęśliwie zakochanym człowiekiem, a pod wpływem wielu okoliczności przeistoczył się w bojownika o niepodległość swojej ojczyzny.
„Przyjaciele” to wiersz Adama Mickiewicza, który, dzięki swojej formie i treści, jest klasyfikowany jako bajka. Został wydany w 1893 roku, prawie czterdzieści lat po śmierci poety. Bajka opowiada o dwójce przyjaciół, których przyjaźń została wystawiona na próbę.
Postawa prometejska – zwana także prometeizmem – jest postawą, której korzenie sięgają czasów starożytności. Polega ona na tym, że wybrana jednostka podporządkowuje swoje cele i działania dobru ogółu, większej zbiorowości.
“Konrad Wallenrod” jest powieścią poetycką, którą Mickiewicz stworzył najprawdopodobniej w czasach zsyłki w Moskwie, w latach 1825-1828. Po raz pierwszy wydana została w roku 1828 i uważana jest za jeden z najważniejszych poematów polskiego romantyzmu.
“Pan Tadeusz” to polska epopeja narodowa, stworzona przez Adama Mickiewicza i wydana po raz pierwszy w Paryżu w roku 1834. To niezwykły, epicki poemat napisany trzynastozgłoskowcem i składający się z dwunastu ksiąg.
Utwór “Lilije” pochodzi właśnie z tego zbioru. Oparty jest on na wywodzącej się ze średniowiecza pieśni ludowej “Pani zabiła pana”.
Dzisiejsza epoka to okres zatrważającego postępu technologicznego. Człowiek współczesny zdaje się zatopiony w naukowych osiągnięciach do tego stopnia, iż niektórzy snują transhumanistyczne plany fuzji ciała i maszyny.
Adam Mickiewicz to bezsprzecznie jeden z czołowych przedstawicieli polskiej literatury, przez wielu uważany za najważniejszego polskiego poetę wszechczasów. Jego nazwisko szeroko znane jest poza granicami kraju.
Zawsze wyróżniałam się na tle swoich kolegów i koleżanek z klasy pod względem podejścia do lektur szkolnych. Większość moich rówieśników niechętnie sięgała po książki, a tym bardziej tytuły narzucone przez kanon lektur.
Niepewność to jeden z utworów znajdujących się w zbiorze Sonety Odeskie autorstwa Adama Mickiewicza. Utwory te zostały zebrane i nazwane przez historyków literatury na podstawie czasu i miejsca ich powstania – były to lata 1824 – 1829, podczas pobytu poety na wygnaniu w Rosji. Była to kara nałożona na niego w wyniku procesu filomatów i filaretów.