Tym, co bardzo często napędza fabułę powieści, zmusza bohaterów do działania oraz wpływa na ich charakter, jest podróż. W literaturze pojawiają się różne rodzaje podróży – mogą to być wielomiesięczne wędrówki po kilku kontynentach czy krajach, mogą to także być opisy spaceru po mieście, czy też metafizyczne podróże w głąb własnej świadomości, które kończą się wewnętrzną przemianą.
Ludzkie życie to nieustające zmiany, poszukiwanie wciąż kolejnych odpowiedzi i odkrywanie nowych horyzontów. Nie można się zatem dziwić, że często jest ono porównywane do wędrówki i w taki też sposób przedstawiane. W czasie wędrówki człowiek spotyka wiele nowych osób, doświadcza zupełnie odmiennych sytuacji i poszerza się jego wiedza.
Chyba każdy zetknął się ze stwierdzeniem, że podróże kształcą człowieka i przyczyniają się do poszerzania jego horyzontów i zdobywania nowe, cennej wiedzy. Wiedzą o tym także liczni autorzy dzieł literackich. Warto jednak pamiętać o tym, że podróż niekoniecznie jest tylko odwiedzaniem nowych krain czy pobytem poza ojczyzną.
Wiele osób zmaga się z problemem, jakim jest dla nich znalezienie swojego miejsca na ziemi. Wszędzie czują się obco, nie potrafią się zadomowić w żadnej przestrzeni, mają wrażenie, że wciąż nie pasują do swojego otoczenia.
Ludzie często stają przed dylematem, czy w życiu i w relacjach powinni kierować się rozumem czy raczej uczuciami. Te dwa aspekty zdają się bowiem stać ze sobą w sprzeczności, w której jeden wybór wyklucza drugi.
Odpowiedzialność jest nieodłączną częścią życia ludzkiego. Każdy jest za coś odpowiedzialny – za siebie, za swoje życie, za rodzinę, bliskich, pracę, przygarnięte zwierzę. Jednak nie każdy się na tę odpowiedzialność godzi, niektórzy próbują bowiem przed nią uciec i nie przyjmują konsekwencji, jakie wypływają z niej. Z kolei inne osoby wykazują się siłą charakteru i godzą się ze wszystkimi aspektami, jakie niesie ze sobą odpowiedzialność.
Zaufanie jest podstawą budowanych relacji między ludźmi. Pozwala ono na zacieśnianie związków przez dzielenie się osobistymi rozterkami oraz sekretami. Tworzenie go wymaga czasu oraz chęci z obu stron.
Pewnego dnia lis postanowił, że nadszedł dzień, w którym wyruszy, by odwiedzić Małego Księcia na jego odległej planecie. Chciał bowiem sprawdzić, czy chłopiec pamiętał o jego radach. Lis był także ciekaw, jak potoczyła się jego relacja z kapryśną różą.
Szanowni koledzy i koleżanki, dziękuję, że przybyliście tu dziś, by mnie wysłuchać. Zwracam się dziś do was w bardzo ważnej kwestii, jaką jest zachęcenie was do czytania książek. Być może część z was nie wie jeszcze, że są one źródłem niezwykłej, uniwersalnej mądrości, która może okazać się niezwykle przydatna w życiu.
Przyjaźń jest jedną z najpiękniejszych i najbardziej wartościowych rzeczy, które mogą człowieka spotkać w jego życiu. Przyjaciel kojarzony jest jako osoba, która jest z nami na dobre i złe, pomaga, kiedy świat zaczyna się rozsypywać, a problemy sprawiają, że wszystko leci z rąk, ale jest także zawsze gotów świętować sukces i cieszyć się razem z bliską mu osobą.
Jedną z najbardziej znanych powiastek filozoficznych w historii literatury jest “Mały Książę” autorstwa Antoine’a de Saint-Exupéry’ego. Wydana po raz pierwszy została ona w roku 1943, w Nowym Jorku. Na całym świecie sprzedano ponad sto czterdzieści milionów egzemplarzy “Małego Księcia”.
Przyjaźń to rzecz piękna i ważna w życiu człowieka. Jest ona tematem wielu popularnych porzekadeł, na przykład takich jak “Prawdziwych przyjaciół poznaje się w biedzie”. przyjaźń objawia się w różnych, często niespodziewanych momentach życia i zawiązywać się może nie tylko między ludźmi, ale także na przykład między zwierzętami.
