Chyba każdy zetknął się ze stwierdzeniem, że podróże kształcą człowieka i przyczyniają się do poszerzania jego horyzontów i zdobywania nowe, cennej wiedzy. Wiedzą o tym także liczni autorzy dzieł literackich. Warto jednak pamiętać o tym, że podróż niekoniecznie jest tylko odwiedzaniem nowych krain czy pobytem poza ojczyzną. Może ona mieć także wymiar wewnętrzny i stać się wyprawą do wnętrza człowieka. Ma on wówczas szansę lepiej poznać samego siebie i dowiedzieć się, kim naprawdę jest. Wiedzieli o tym tacy autorzy jak Juliusz Słowacki w „Kordianie”. Dante Alighieri w „Boskiej komedii” czy też Antoine de Saint-Exupery w dziele zatytułowanym „Mały Książę”.
Kordian, tytułowy bohater dramatu romantycznego pióra Słowackiego, w podróż wyrusza w kluczowym dla siebie momencie życia. Dzieje się to bowiem po tym, jak został odrzucony przez swoją ukochaną i próbował popełnić samobójstwo. Po wyzdrowieniu Kordian odwiedził niektóre kraje Europy. Był w Anglii, we Włoszech i w Watykanie. To tam właśnie chłopak zaczyna dowiadywać się, jaka jest prawdziwa natura świata i pozbywa się złudzeń dotyczących ludzi. W Anglii okazuje się, że światem rządzą pieniądze i można za nie kupić wszystko, łącznie z bezkarnością. Oprócz tego zauważa, że poezja fałszuje obraz rzeczywistości i znacznie go upiększa. We Włoszech orientuje się, że ludzie nie pragną już prawdziwych uczuć, a jedynie zysku. Udaje się też do Watykanu, na audiencję u papieża. Opuszcza ją jednak rozczarowany, ponieważ papież nie chce wspierać sprawy polskiej niepodległości. Kordian udaje się na szczyt Mont Blanc, gdzie przechodzi ostateczną przemianę.
Jest to ostatni punkt w jego podróży, najwyższe miejsce w Europie i to właśnie tam transformuje się on w dorosłego mężczyznę – prawdziwego patriotę, któremu leży na sercu dobro jego ojczyzny. Kordian formułuję tam również ideę winkelriedyzmu. Jego rzeczywista i wewnętrzna podróż łączą się, a sam Kordian doznaje ogromnej odmiany, która zaważy na jego przyszłych losach.
„Boska komedia” Dantego to podróż w głąb świata metafizycznego, przez Piekło, Czyściec i Niebo. Główny bohater dowiaduje się więc, jak wygląda życie w zaświatach i podąża za swoimi przewodnikami. W czasie jego podróży płaszczyzna realistyczna i fantastyczna nieustannie mieszają się ze sobą. Podczas wyprawy Dante zdaje się poznawać prawdę na temat ludzkiej egzystencji, jej natury oraz tego, co czeka człowieka po śmierci i w jaki sposób wszystkie decyzje mogą zaważyć na tym, co będzie go potem czekało przez całą wieczność.
