Powieść Stefana Żeromskiego pod tytułem „Przedwiośnie” najczęściej określana jest jako utwór polityczny i realistyczny, który w sposób wiarygodny opisuje realia życia w odradzającej się Polsce oraz reportersko oddaje to, co działo się w trakcie rewolucji bolszewickiej w Baku.
Stefan Żeromski osadził akcję swojej powieści „Przedwiośnie” w czasach, gdy w Europie zrodziło się wiele systemów politycznych, które walczyły między sobą o dominację. Jedną z nich był komunizm. Główny bohater, Cezary Baryka, obserwuje jego działania już w rodzinnym Baku, gdzie pojawiają się agitatorzy polityczni, przygotowujący miejscową społeczność na rewolucję i przyjęcie ideałów komunistycznych.
„Przedwiośnie” to jedna z najbardziej znanych powieści Stefana Żeromskiego. Opowiada ona o losach Cezarego Baryki, młodego człowieka, który doświadcza rewolucji w Baku oraz wojny z bolszewikami i żyje w odradzającej się po ponad stu latach zaborów w Polsce.
Jedna z najsłynniejszych powieści Stefana Żeromskiego, czyli „Przedwiośnie”, składa się z trzech części. Druga z nich nosi tytuł „Nawłoć”, odnoszący się do miejscowości i ziemiańskiego dworku o takiej samej nazwie, który był własnością Hipolita Wielosławskiego, który poznał w wojsku Cezarego Barykę i stał się jego przyjacielem. Cezary spędził tam trochę czasu i w związku z tym zobaczył, jak naprawdę żyją przedstawiciele ziemiaństwa.
Jedną z najbardziej znanych współcześnie powieści Stefana Żeromskiego jest „Przedwiośnie” Opowiada ona o losach Cezarego Baryki, dorastającego najpierw w Baku, a potem doświadczającego trudów rewolucji, I wojny światowej, wojny z bolszewikami oraz będącego świadkiem formowana się państwa polskiego po ponad stu latach zaborów.
Cezary Baryka to główny bohater jednej z najbardziej znanych powieści Stefana Żeromskiego, czyli „Przedwiośnia” z roku 1924. Cezary to bohater, który w trakcie trwania akcji tego utworu dorasta i z chłopca staje się młodzieńcem. Czytelnik jest więc świadkiem tego, jak Cezary zmienia się i rozwija i jak kształtuje się jego światopogląd oraz jak poznaje stopniowo okrutny świat wokół siebie. Cezary żyje bowiem w trakcie trwania wielkich wydarzeń historycznych, takich jak rewolucja w Baku czy odzyskanie przez Polskę niepodległości.
Miasto od zawsze fascynowało różnego rodzaju artystów. Ich natura, charakter i sposób, w jaki wpływa ono na życie człowieka sprawiało, że traktowano je jak szczególny fenomen, godny opisana. Miasta niejednokrotnie przedstawiano w literaturze jako żywy organizm o podobnych funkcjach.
Znane powiedzenie głosi, że każdy jest kowalem swojego losu i może go swobodnie kształtować według własnych upodobań. Jednak powiedzenie to nie uwzględnia wielu czynników, jakie pojawiają się w życiu człowieka, a na które nie ma on wpływu. Często okazuje się jednak, że to właśnie one wywierają największy wpływ na ludzkie życie.
Dojrzewanie człowieka wiąże się z trudnymi emocjami. Jest to etap przejściowy między dzieciństwem a dorosłością, gdy wiele przekonań zostaje zweryfikowanych przez okrutne realia rzeczywistości.
Ludzkość od zawsze zmieniała świat, przekształcała go według własnego uznania i starała się polepszać warunki swojego życia. Wizje, w których ludzkość żyje w lepszym, piękniejszym świecie, nie biorą się jednak z powietrza, powstają za to w głowach marzycieli, idealistów i wizjonerów.
Przestrzeń, która otacza człowieka, ma niebagatelny wpływ na wiele aspektów jego życia. Może wpływać na przykład na jego samopoczucie, nastrój czy emocje. Z drugiej strony ludzkość przez lata swojego istnienia nauczyła się przystosowywać swoje otoczenie do własnych potrzeb w stopniu, w jakim nie potrafi czynić tego żadna inna żywa istota.
“Przedwiośnie”” to powieść Stefana Żeromskiego, która po raz pierwszy wydana została w roku 1924. Opowiada ona o losach Cezarego Baryki, który urodził się i wychował w Baku, a następnie znalazł się w Polsce odbudowywanej po zaborach i I wojnie światowej.