„Antygona” to jednak z najbardziej znanych antycznych tragedii autorstwa Sofoklesa. Opowiada ona o konflikcie między tytułową Antygoną, córką Edypa, a Kreonem, nowym władcą Teb. Kreon wydał bowiem zakaz pochówku jednego ze zmarłych braci Antygony, na co bohaterka nie zgodziła się i zbuntowała się przeciwko niemu. W ich spór zamieszanych jest także wielu innych bohaterów z dalszego planu opowieści Sofoklesa.
Antygona – to główna i tytułowa bohaterka tragedii, córka Edypa, siostra Ismeny, Polinika i Eteoklesa. Jest dobra, szlachetna i odważna, czemu daje wyraz, buntując się przeciwko rozkazom Kreona. Antygona opowiada się za wyższością prawa boskiego, za co zostaje skazana na śmierć. Nie chce jednak poddać się temu wyrokowi, popełnia więc samobójstwo. Przed śmiercią żałuje jedynie, że nie zostanie nigdy żoną i matką. Antygona jest dumna i aktywnie wpływa na swoje otoczenie, ma bardzo silne poczucie moralności i od zawsze kieruje się określonymi wartościami w swoim życiu.
Kreon – objął tron Teb po Edypie. Wydał zakaz pochówku Polinika, ponieważ uznał go za zdrajcę. Kreon jest człowiekiem okrutnym i bezwzględnym, który dba tylko o swoją pozycję i zaspokojenie ambicji. Reprezentuje prawo ludzkie, czym wzbudza gniew bogów, a jego pycha i duma doprowadzają do tragedii. W wyniku swojego zachowania Kreon traci żonę i syna. Kreon jest tak skupiony na sobie, że zbyt późno orientuje się, jak wiele błędów popełnił.
Ismena – córka Edypa i siostra Antygony, której jest zupełnym przeciwieństwem. Ismena przypomina typowe kobiety swoich czasów – jest bierna, lękliwa i wycofana, nie potrafi wpływać na swoje otoczenie. Przejawiła jednak pewną odwagę, gdy próbowała wziąć na siebie część winy Antygony za pochowanie Polinika. Jako jedyna z rodzeństwa przeżywa jednak wszystkie tragiczne wydarzenia i zostaje sama.
Hajmon – syn Kreona, narzeczony Antygony. Jest mocno związany ze swoją ukochaną i próbuje wpłynąć na ojca po wydaniu na nią wyroku. Hajmon jednak kocha także swojego ojca mimo jego surowości i pychy. Zgodnie z zasadami Hajmon uznaje autorytet Kreona, nawet jeśli nie zgadza się z jego decyzjami. Gdy Antygona ginie, Hajmon cierpi tak bardzo, że również popełnia samobójstwo. Nie wyobraża bowiem sobie życia bez ukochanej. Jest porywczy i wchodzi w konflikt z ojcem, gdy ten ogłasza niesprawiedliwy wyrok wobec Antygony.
Eurydyka – żona Kreona i matka Hajmona. Jest postacią z dalszego planu. Jest ona bardzo wrażliwa i uczuciowa. Straciła wcześniej innego syna, który poległ w trakcie oblężenia Teb. Na wieść o śmierci Hajmona, Eurydyka odbiera sobie życie. Cierpi za bardzo, by była w stanie przetrwać i dalej funkcjonować. Przebija się więc sztyletem w pałacu.
Terezjasz – niewidomy wróżbita, który przynosi Kreonowi informację o tym, że naraził się na gniew bogów swoim zachowaniem. Kreon poważa go. Tymczasem Terezjasz przepowiada władcy, że członkowie jego rodziny umrą. Dopiero wróżba Terezjasza sprawia, że Kreon zaczyna rozumieć swój błąd i chce cofnąć wydany wyrok, jednak było już za późno.
Chór starców – chór złożony ze starszyzny tebańskiej, autorytet moralny, którego radzi się Kreon. Chór pozostaje obiektywny, rozpatruje wszystkie perspektywy i przypomina Kreonowi o tym, że nie powinno się sprzeciwiać bogom.