Dzieło Sofoklesa zatytułowane „Antygona” należy do cyklu tragedii tebańskich, przedstawiających tragiczne losy rodu Labdakidów. Pokazuje ono historię tytułowej bohaterki, która stoi w obliczu zakazu wydanego przez Kreona i nie może w związku z tym pochować zmarłego brata, Polinika. W „Antygonie” przeplatają się ze sobą różne wątki, które ostatecznie prowadzą do momentu zwanego w antyku exodos, kiedy to następuje tragiczne wydarzenie, a akcja rozwiązuje się.
Wątek konfliktu wartości
W tragedii Sofoklesa najważniejszym wątkiem jest ten, w którym dochodzi do konfliktu wartości między Antygoną a Kreonem. Bohaterka reprezentuje sobą prawo i porządek boski, według którego każdy musi być pochowany. Kreon z kolei uosabia ludzkie zasady, które muszą ustąpić religijnym normom i które wynikają z niskich pobudek, takich jak pycha i duma. Jest to także wątek konfliktu tragicznego, z którego nie ma możliwości wyjścia bez ofiar i gdzie niemożliwy jest kompromis. Antygona i Kreon reprezentują sobą dwa zupełnie odmienne spojrzenia na świat i ich starcie.
Wątek pochówku Polinika
Wątek konfliktu wartości łączy się i opiera na wątku pochówku brata Antygony, Polinika. Poległ on w walce o tron po ojcu wraz z drugim synem Edypa, czyli Eteoklesem. Pośmiertnie jednak Polinik został uznany przez Kreona za zdrajcę i zakazano jego pogrzebu, co kłóciło się z prawem boskim. Zakaz ten złamała jednak Antygona, wierna rodzinie i bogom, a w wyniku tego działania Kreon skazał ją na samotną śmierć w jaskini.
Wątek władzy
W „Antygonie” bardzo istotny jest także wątek władzy, reprezentowanej przez Kreona i jego działania. W ten sposób Sofokles zobrazował władzę słabą, niepewną i okrutną, opartą na ambicji i dumie. Kreon jest pełen pychy, nie zależy mu na własnych poddanych, tylko na swojej pozycji. Obrazują to jego działania i wyrok w sprawie Antygony. Władca jest postacią krótkowzroczną, a tragiczne konsekwencje jego wyroków zaczyna rozumieć zbyt późno, gdy nie ma szans na ich naprawę. Sofokles w tragedii tej ukazał więc dwa spojrzenia na władzę i zawarł w niej krytykę rządów słabych i despotycznych.