„Antygona” to jedno z najbardziej znanych dzieł Sofoklesa. Tragedia ta przybliża tragiczne losy głównej i tytułowej bohaterki, która przyszła na świat w przeklętym rodzie Labdakidów. W związku z tym Antygonę i jej bliskich nieustannie prześladuje fatum, sprowadzające na nich różnego rodzaju nieszczęścia. Dotyczy to także jej narzeczonego, Hajmona, który jest także synem nowego władcy Teb, czyli Kreona.
Charakterystyka Hajmona
Hajmon nie pojawia się zbyt często w trakcie lektury „Antygony”, ale to on odbywa ze swoim ojcem, Kreonem, ważny dla wydarzeń dialog. Hajmon to młody człowiek, zakochany w Antygonie i zaręczony z nią. Konflikt między dziewczyną a Kreonem jest dla Hajmona fatalny, powoduje bowiem niezgodę wśród jego bliskich. Młodzieniec jest potomkiem jednego ze starych rodów, a jego ojciec rządzi Tebami. Zdawać by się mogło, że jego życie pełne jest przywilejów, jednak okazuje się on być ofiarą polityki własnego ojca. Gdy ginie Antygona, Hajmon także odbiera sobie życie, nie widząc sensu w dalszym istnieniu bez ukochanej. Wcześniej Hajmon próbował odwieść ojca od wyroku, jaki wydał on na jego narzeczoną, jednak nie przyniosło to żadnego skutku. Hajmon jest więc bezsilny i nie ma wpływu na to, co się wokół niego dzieje.
Hajmon zdaje się być synem posłusznym, słuchającym ojca. Nawet w chwili swojego buntu nie podnosi na Kreona ręki, tylko woli popełnić samobójstwo. Okazuje się także, że Hajmon jest dumnym młodzieńcem, który ma swoje zdanie i potrafi bronić go do samego końca. Jego upór sprowadza jednak na niego śmierć. Jego zachowanie w obliczu dramatu Antygony pokazuje też, że Hajmon był człowiekiem wrażliwym i głęboko zakochanym w swojej narzeczonej. Zdobył się dla niej na poświęcenie – sprzeciwił się ojcu, a gdy to nie powiodło się, to targnął się na własne życie. Jego śmierć jest objawem osobistej klęski Kreona jako władcy i ojca. Hajmon był inteligentny i rozsądny, ale wewnątrz jego umysłu uwięziona była także złość i gorycz, którym dał ujście w scenie własnej śmierci. Miał więc także gwałtowny temperament, nad którym starał się panować.
Hajmon był więc wartościowym, młodym człowiekiem, którego życie przedwcześnie przerwały błędne decyzje jego ojca i tragedia, jaką była śmierć jego ukochanej. Gdyby dane było mu żyć dłużej, z pewnością stałby się dojrzałym, inteligentnym mężczyzną i wartościowym członkiem swojej społeczności, z którego Kreon i Eurydyka mogliby być dumni.