„Hobbit, czyli tam i z powrotem” to bardzo popularna powieść fantastyczna autorstwa J. R. R. Tolkiena. Po raz pierwszy opublikowano ją w roku 1937 i to wtedy czytelnicy po raz pierwszy poznali losy kompanii krasnoludów, maga Gandalfa oraz hobbita Bilba w czasie wyprawy pod Samotną Górę i walki ze smokiem Smaugiem. Głównym bohaterem powieści jest tytułowy hobbit, Bilbo Baggins, który przed wyprawą wiódł spokojne życie w rodzinnym Shire. Bilbo to bohater dynamiczny, który przechodzi wewnętrzną przemianę w trakcie trwania powieści.
Charakterystyka Bilba Bagginsa
Bilbo z wyglądu przypomina każdego innego hobbita. Jest niewielkiego wzrostu, ma kędzierzawe włosy i duże, włochate stopy. Jego sylwetka zdradza też, że ma on niewielką nadwagę z powodu miłości do jedzenia. Na jego strój składa się zielona kamizelka i żółte spodenki. Nie nosi butów, dokładnie tak jak wszyscy inni hobbici, ponieważ skóra jego stóp jest bardzo twarda i gruba. Mieszka w hobbiciej norce, w miejscu, które zwane jest Pagórkiem.
Na początku powieści Tolkien opisuje Bilba jako typowego hobbita. Ceni on sobie spokojne życie w Shire, nie opuszcza też swojej rodzinnej krainy. Lubi dobre jedzenie i często pali fajkę z ziołami. Często zajmuje się pracą w swoim ogrodzie. Spiżarnia Bilba zawsze jest pełna smakołyków, a on sam wiedzie bardzo wygodne życie, pełne miłej rutyny i pozbawione nieoczekiwanych wydarzeń. Jednak Bilbo wyróżnia się czymś na tle innych hobbitów. Pochodzi on z niezwykłego rodu jego matki, Belladonny Tuk. Była ona osobą znaną z miłości do przygód i często wybierała się na niebezpieczne wyprawy. Być może to zamiłowanie jego matki do przygody sprawiło, że ostatecznie Bilbo zgodził się na propozycję Gandalfa i został włamywaczem w drużynie krasnoludów. Wcześniej jednak stanowczo odmówił czarodziejowi. Nie chciał bowiem porzucać wygodnego życia i wyruszać w nieznane, które mogło okazać się groźne dla małego hobbita. Ostatecznie jednak namowy Gandalfa podziałały i Bilbo dołączył do kompanii pod wodzą Thorina Dębowej Tarczy.
Warto wspomnieć o tym, że Bilbo to hobbit bardzo pozytywnie nastawiony do życia i do świata, który go otacza. Na jego twarzy często gości uśmiech, a hobbit nie stara się szukać negatywnych stron danych sytuacji. Woli jednak unikać kłopotów, mimo iż wierzy, że uda mu się pomyślnie rozwiązać każdy problem, jaki stanie na jego drodze.
Wyprawa odkrywa wiele zalet Bilba, którymi nie miał on okazji wykazać się w czasie spokojnego życia w Shire. Przede wszystkim okazuje się, że Bilbo to bardzo odważny hobbit i w niebezpiecznych sytuacjach nie traci głowy, tylko działa. Dzięki temu wielokrotnie udaje mu się uniknąć kłopotów czy też pomóc swoim towarzyszom w trudnych chwilach, takich jak na przykład uwięzienie przez trolle czy przez wielkie pająki w Mrocznej Puszczy. Ponieważ przyjął pozycję włamywacza, to stara się na każdym kroku wykazać sprytem i kreatywnością. Pomysłowość Bilba także przydaje się w czasie całej wyprawy. Potrafi się on także zakraść do miejsc, które byłyby niedostępne dla krasnoludów. Dostrzega też także rzeczy, które nie są oczywiste i widoczne na pierwszy rzut oka dla innych. Swoim sprytem z kolei popisał się, rozwiązując zagadki Golluma i umykając przed stworem, gdy ten chciał się go pozbyć. Oprócz tego Bilbo ma bardzo silny charakter i nigdy się nie poddaje. Jego determinacja w osiąganiu celu jest naprawdę godna podziwu i wielokrotnie ratuje całą drużynę.
To, co wyróżnia też Bilba, to jego niezwykła lojalność i oddanie wobec drużyny. Z łatwością nawiązuje on przyjaźnie, a przy tym jego empatia sprawia, że często pomaga swoim towarzyszom. Nie porzuca ich także w trudnych sytuacjach, tylko stara się im pomóc. To dzięki niemu krasnoludy uwolniły się z pajęczyn wielkich pająków w Mrocznej Puszczy czy też z lochów leśnych elfów, które ich potem schwytały. Krasnoludy mogą zatem zawsze liczyć na swojego włamywacza. To dlatego Thorin przed śmiercią tak bardzo chce pogodzić się z Bilbem. Wiedział bowiem, że ma w nim prawdziwego przyjaciela, lojalnego i odważnego.
Hobbit to także postać o rozległej wiedzy, które zaczerpnął z licznych książek. Lubi on je bowiem czytać w swoim wolnym czasie. Jest więc też bardzo inteligentny, a jego osąd jest prawdziwie sprawiedliwy, co widoczne było w momencie, w którym przekazał ludziom Arcyklejnot krasnoludów, by ułatwić im negocjacje w sprawie części należnego mieszkańcom Miasta na Jeziorze złota. Bilbo rozumiał bowiem, że to Bard zabił Smauga, a zatem pomógł krasnoludom odzyskać Samotną Górę, złoto mu się zatem zwyczajnie należało.
Bilbo był także bardzo asertywny i nie wahał się działać w sposób, jaki on uznawał za słuszny. Mógł się obawiać gniewu Thorina i innych krasnoludów, ale sprawiedliwość była dla niego ważniejsza. Bilbo także nie pozwolił, by zawładnęła nim chciwość i żądza złota, jak miało to miejsce w przypadku krasnoludów. Dał w ten sposób dowód na to, jak silny był jego charakter. Można było zatem na niego liczyć w trudnych sytuacjach, zachowywał bowiem trzeźwy osąd bez względu na okoliczności.
Mimo swoich niezwykłych dokonań Bilbo wciąż pozostawał skromny i nieśmiały. Zmienił się w czasie wyprawy i na wierzch wypłynęło wiele cech jego osobowości, jakie nie miały szans rozwinąć się w Shire, ale w gruncie rzeczy nie marzył o wielkich dokonaniach, tylko o powrocie do wygodnego domu i o smacznym obiedzie oraz ulubionej fajce z ziołami. Było to coś, co podziwiał w nim nawet Gandalf. Bilbo nie chciał nawet nic w zamian za swoją pracę w roli włamywacza, mimo iż krasnoludy chciały obsypać go złotem. Przyjął jedynie skromną szkatułkę z wynagrodzeniem.
Bilbo Baggins to postać, która przechodzi długą drogę i doświadcza sporej zmiany. Ze spokojnego i zadowolonego ze swojego życia typowego hobbita zmienia się we włamywacza, podróżnika i wojownika, który dzielnie walczył z pająkami czy goblinami. Nie podchodził także już w dawny beztroski sposób do życia, ponieważ zrozumiał, jak wiele niebezpieczeństw czyha na każdego w otaczającym go świecie. Był jednak nadal mądrym szczerym i lojalnym kompanem – idealnym przyjacielem dla każdego, kto był w stanie to dostrzec.