„Hobbit, czyli tam i z powrotem” to jedna z najpopularniejszych powieści fantasy na całym świecie. Jej autorem jest J. R. R. Tolkien, a akcja toczy się w wykreowanym przez pisarza Śródziemiu. W dziele pojawia się wiele postaci, ale jedną z najbardziej charakterystycznych spośród nich jest czarodziej o imieniu Gandalf.
J. R. R. Tolkien to jeden z najbardziej znanych twórców gatunku fantastyki na całym świecie. Zasłynął ze stworzenia ogromnego uniwersum, w którym rozgrywa się akcja trylogii „Władca pierścieni” a także powieści „Hobbit, czyli tam i z powrotem”. Dzieło to zostało wydane w roku 1937, a w pewnym momencie włączone do listy lektur szkolnych.
Spokojne życie Bilba Bagginsa w Shire. Przybycie Gandalfa do Shire i rozmowa z Bilbem. Do domu Bilba przybywają na zaproszenie Gandalfa krasnoludy. Krasnoludy wyjawiają cel swojej wizyty, jakim jest wyprawa do Samotnej Góry, gdzie mieszka Smaug – smok, który ukradł złoto krasnoludów.
Rozpoczęcia się wesela w Bronowicach pewnej listopadowej nocy. Dyskusje polityczne między gośćmi – chłopami i artystami z Krakowa. Czepiec zaskakuje Dziennikarza swoją wiedzą o światowej polityce. Zosia i Haneczka bawią się z Jaśkiem i Kasprem.
„Dziady” to jeden z najsłynniejszych utworów, które wyszły spod pióra Adama Mickiewicza. Jest to dramat podzielony na cztery części, z czego ostatnia ukazała się już po śmierci poety. Całość powstawała na przestrzeni wielu lat, od roku 1823, aż do roku 1860.
W trzeciej części „Dziadów” Adama Mickiewicza, które powstały w roku 1832 w Dreźnie, czytelnik ma do czynienia z przedstawieniem bohatera romantycznego, czyli Konrad (wcześniej znany jako Gustaw). Jest to postać wyjątkowa, wokół której rozgrywają się najważniejsze wydarzenia dramatu. Konrad przejawia cechy osobowości genialnej, jest patriotą i z jego pomocą autor przedstawia wiele ukrytych znaczeń i sensów. Konrad czasami bywa utożsamiany przez interpretatorów dzieła z samym Mickiewiczem.
Śmierć braci Zofii. Narodziny córek Wańkowicza, Krystyny i Marty. Troska rodziców o zdrowie Krysi, która często chorowała. Wizyty z Krysią u różnych lekarzy.
Ludzie przywiązują się do miejsc i wiążą z nimi swoje życie. Zakładają tam rodziny, budują społeczności, prowadzą życie kulturalne i bawią się z innymi członkami swoich społeczności. Wybrane miejsca potrafią także pozostać w ludzkiej pamięci przez długi czas, nawet gdy przestają istnieć w rzeczywistości. We wspomnieniach miejsca te wciąż są żywe, funkcjonują i można do nich wrócić w każdej chwili.
Stan wojenny, który został wprowadzony 13 grudnia 1981 roku w Polsce, był dla społeczeństwa szczególnym momentem. Wspomina się go jako jedno z najważniejszych i najbardziej tragicznych wydarzeń, jakie spotkały kraj pod koniec XX wieku. Odcisnął on trwałe piętno na historii, kulturze i sztuce, a zatem także na literaturze.
Wolność jest jedną z najważniejszych wartości dla wielu ludzi lub nawet całych społeczności. Za nią ginęły w wojnach całe armie, powstało na jej temat wiele powieści, poematów czy pieśni. Jest to także coś, co jest zazwyczaj odbierane ludziom jako pierwsze w systemach totalitarnych. Wolność jednostki jest bowiem niepożądana i zagraża władzy i jej autorytetowi.
Społeczeństwo funkcjonuje w spokoju i rozwija się głównie dzięki zachowaniu porządku, a zawdzięcza to ustalonym normom społecznym. Większość osób każdego dnia stosuje się do nich, dzięki czemu wszyscy wiedzą, czego mogą się po innych spodziewać. Porządek społeczny ma różne źródła, może się na przykład wywodzić z założeń konkretnej religii i jest on także zazwyczaj regulowany prawem. Zdarzają się jednak wypadki podjęcia buntu przeciwko społecznym regułom.
Cywilizacja doświadczyła w swojej historii różnych rodzajów systemów totalitarnych. Szczególnym tego przykładem był XX wiek w Europie, kiedy to do głosu doszły tam takie reżimy jak faszyzm, nazizm czy stalinizm i rządy Związku Radzieckiego na wschodzie kontynentu. Zaowocowało to różnymi dziełami, które opisują funkcjonowanie państw totalitarnych.