Bolesław Prus w powieści „Lalka” stworzył szeroką panoramę znanego mu społeczeństwa polskiego drugiej połowy XIX wieku. Nie mogło tam więc też zabraknąć przedstawicieli mniejszości żydowskiej, mieszkającej w Warszawie. Ich asymilacja była jednym z zagadnień, którymi interesowali się polscy pozytywiści.
Powieść pozytywistyczna i realistyczna „Lalka”, której autorem jest Bolesław Prus, to dzieło wielowątkowe, które opisuje wiele zagadnień ważnych w czasach współczesnych jej twórcy. Ponadto wyróżnia się ona bogatą kreacją postaci, dzięki którym wątki te są bardzo żywe i dynamiczne.
Najsłynniejsze dzieło Bolesława Prusa, czyli powstałą w okresie pozytywizmu „Lalkę”, określa się jako powieść realistyczną. Gatunek ten pojawił się w drugiej połowie XIX wieku i miał on na celu szczegółowe ukazanie życia zwykłego człowieka. Autor starał się je opisywać w sposób obiektywny i czytelny dla odbiorcy, z uwzględnieniem ogólnie przyjętych norm moralnych.
Bolesław Prus w swojej słynnej powieści „Lalka” stworzył wiele postaci, a wśród nich również liczną reprezentację arystokracji. Bohaterką wywodzącą się z tej klasy społecznej była między innymi Ewelina Janocka, narzeczona barona Dalskiego. Jest ona stereotypowym ukazaniem młodej arystokratki, która wychodzi za starszego mężczyznę z powodu oczekiwanych korzyści majątkowych.
W pozytywistycznej powieści „Lalka” autorstwa Bolesława Prusa pojawia się wielu przedstawicieli arystokracji, wciąż w tamtych czasach istniejącej. Jednym z nich jest Książę, stereotypowy wręcz przedstawiciel swojej klasy społecznej. Na jego podstawie Prus ukazał, jak często arystokracja rozmijała się z własnymi słowami i wygłaszanymi opiniami.
Bolesław Prus bardzo szczegółowo opisał charaktery i losy wszystkich postaci w powieści „Lalka”, nawet jeśli były one tylko drugoplanowe lub epizodyczne. Jedną z nich była Maria, którą zwano także Marianną lub Magdalenką. Życie tej bohaterki było trudne, jednak spotkała ona na swojej drodze Stanisława Wokulskiego, który postanowił jej pomóc.
W pozytywistycznej powieści „Lalka” autorstwa Bolesława Prusa ukazanych zostało wielu przedstawicieli arystokracji, często w bardzo krytyczny sposób. Wśród nich istotnymi bohaterami był baron i baronowa Krzeszowscy. Byli oni wciąż skłóconym małżeństwem, które nie mieszkało już nawet razem. Wcześniej mocno doświadczyła ich śmierć córki.
W powieści „Lalka” Bolesław Prus stworzył wiele postaci, pochodzących z różnych grup społecznych. Przedstawił więc nie tylko arystokratów czy kupców, ale także ludzi ubogich, wywodzących się z nizin społecznych. Jedną z nich był Węgiełek, młody rzemieślnik, któremu w pewnym momencie postanowił pomóc Stanisław Wokulski.
Powieść „Lalka” autorstwa Bolesława Prusa powstała w czasach pozytywizmu i bardzo wiernie i trafnie portretuje społeczeństwo tamtego okresu. Autor poświęcił wiele miejsca także postaciom z dalszego planu, takim jak Kazimiera Wąsowska, jedna z przedstawicielek arystokracji. Była ona młodą wdową o dobrym pochodzeniu, określano ją także jako kobietę wyemancypowaną.
W powieści „Lalka” Bolesław Prus sportretował wiele bohaterów z pierwszego i z dalszego planu, każdemu z nich nadając wiele indywidualnych cech i tworząc jego własną historię. Jedną z takich postaci jest prezesowa Zasławska, która reprezentuje środowisko arystokratów.
W pozytywistycznej powieści „Lalka” autorstwa Bolesława Prusa znaleźć można wiele starannie nakreślonych postaci. Wiele miejsca autor poświęcił także bohaterom z dalszego planu, którym jest między innymi doktor Michał Szuman. Był on przyjacielem Stanisława Wokulskiego, którego znał jeszcze z czasów studiów. Doktor Szuman opisywany jest jako osoba ekscentryczna i wzbudzająca wiele emocji.
Taniec powszechnie kojarzy się z rozrywką, zabawą i z aktywnym spędzaniem czasu z innymi ludźmi. Jednak może on mieć także głębsze znaczenie, zanurzone w kulturze, tradycji i literaturze. Często bywa wykorzystywany przez autorów dzieł literackich jako symbol ukrytych znaczeń, których czytelnik musi się w tekście doszukać.