Bolesław Prus w swojej słynnej powieści „Lalka” stworzył wiele postaci, a wśród nich również liczną reprezentację arystokracji. Bohaterką wywodzącą się z tej klasy społecznej była między innymi Ewelina Janocka, narzeczona barona Dalskiego. Jest ona stereotypowym ukazaniem młodej arystokratki, która wychodzi za starszego mężczyznę z powodu oczekiwanych korzyści majątkowych.
Charakterystyka Eweliny Janockiej
Prus opisał Ewelinę Janocką jako młodą osobę i typową przedstawicielkę bywalczyni salonów z tamtego okresu. To wnuczka prezesowej Zasławskiej. Janocka jest krytykowana przez własną rodzinę – jej babka uważa bowiem, że dziewczyna jest bardzo infantylna pod każdym względem. Dodatkowo uważana jest ona za rozkapryszoną i rozpieszczoną. Ewelinie nie zależy bowiem na rozwoju duchowym czy intelektualnym, nie ma ambicji osiągnięcia w życiu innego sukcesu niż majątek i luksus. Bohaterka ta sama uważa, że jej charakter pozostawia wiele do życzenia – często zmienia się jej nastrój, potrafi popadać w przygnębienie.
Janocka nie jest osobą moralną, potrafi manipulować ludźmi, by osiągać swoje cele, co robi na przykład w kontaktach z baronem Dalskim. Wykorzystuje w tym celu także swoje umiejętności aktorskie. Ewelina wykorzystuje bowiem starszego mężczyznę, by zostać jego żoną i tym samym czerpać korzyści z jego majątku. Nie żywi ona do niego uczuć, jej małżeństwo jest efektem wyrachowania i pragnienia odniesienia znacznych korzyści finansowych. Ewelina jest więc osobą cyniczną, nastawioną na zysk i konkretny cel, który realizuje za wszelką cenę. Równocześnie nie waha się przed wejściem w romans z Kazimierzem Starskim. Janocka jest więc osobą żyjącą w kłamstwie, dla której żadne przysięgi nie mają większego znaczenia. To egoistka, pragnąca tylko zaspokajać własne potrzeby. Gdy jej romans wychodzi na jaw, to zostaje ona porzucona przez barona Dalskiego.
Ewelina Janocka to postać, która czytelnikowi kojarzyć się może z ukochaną Wokulskiego, czyli Izabelą Łęcką. Obie są produktami pewnej epoki i grają według zasad, które zostały im narzucone. Ewelina jednak jest także osobą egocentryczną i rozpieszczoną, której jedynym celem w życiu jest przyjemność i wygoda. Dąży do nich, nie zwracając uwagi na uczucia innych, które nie są dla niej istotne. Prus stworzył więc obraz typowej próżnej arystokratki, która na zawsze pozostanie rozkapryszonym dzieckiem, czekającym, aż inni spełnią jej zachcianki.