Pewnej nocy miałam naprawdę niezwykły sen. Zasnęłam nad książką zatytułowaną „Hobbit, czyli tam i z powrotem” autorstwa Tolkiena i w marzeniach sennych przeniosłam się do opisanej przez niego krainy zwanej Śródziemiem. Nagle i niespodziewanie znalazłam się w Shire, w wiosce zamieszkanej przez hobbitów.
W powieści „Hobbit, czyli tam i z powrotem” J. R. R. Tolkien opisał przygody hobbita Bilba Bagginsa w niezwykłej krainie, która nosi nazwę Śródziemia. Składa się ona z wielu ciekawych i zaskakujących miejsc, jednak nie wszystkie spośród nich są bezpieczne dla wędrowców. Jednym z nich jest Mroczna Puszcza, przez którą krasnoludy i Bilbo musieli przejść w drodze do Samotnej Góry. Był to bardzo niebezpieczny etap ich podróży, co podkreślił sam Gandalf.
Pomimo że napisanie opisu obrazu nie zalicza się do specjalnie skomplikowanych zadań, to istnieje kilka wytycznych, których trzeba się obligatoryjnie trzymać. Aby został on zrealizowany w prawidłowy sposób, należy pamiętać zarówno o zawarciu ogólnych informacji widocznych na obrazie, jak i o analizie, interpretacji i wyrażeniu własnej opinii.
Wiersz „Testament mój” autorstwa Juliusza Słowackiego powstał na przełomie 1839 i 1840 roku w Paryżu. Utwór przedstawia osobiste przemyślenia o życiu i patriotyzmie przebywającego na emigracji autora. Napisany został pod wpływem pogarszającego się stanu zdrowia poety przeczuwającego, że zbliża się czas jego śmierci.
Powieść autorstwa J. R. R Tolkiena zatytułowana „Hobbit, czyli tam i z powrotem” to jedna z najważniejszych powieści z gatunku fantastyki, jakie ukazały się w całej historii literatury. Opowiada ona historię krasnoludów, które chciały odzyskać swój utracony dom, Samotną Górę, przed laty odebraną im przez smoka Smauga.
W czasie swojej wędrówki po Górach Mglistych, po ucieczce przed Gollumem, Bilbo długo błąkał się po jaskiniach. Nie miał pojęcia, jak z nich wyjść i czy jeszcze kiedyś zobaczy swoich towarzyszy. Błąkał się tak długo, że miał wrażenie, że jest już bardzo głęboko w trzewiach góry i że zapomniał już, jak wygląda słońce, Dopadła go beznadzieja i rozpacz.
Mroczna Puszcza to jedno z najbardziej przerażających miejsc w Śródziemiu. Na każdym kroku trzeba na siebie uważać, ponieważ czyha tam coś bardzo groźnego. Aż ciarki same chodzą wzdłuż kręgosłupa, jak się o tym pomyśli.
Jedną z najbardziej znanych powieści fantastycznych na świecie wciąż pozostaje „Hobbit, czyli tam i z powrotem” autorstwa J. R. R. Tolkiena. Opowiada ona o podróży hobbita i grupy krasnoludów do Samotnej Góry, gdzie na stosie złota spoczywał okrutny smok Smaug, który niegdyś przepędził stąd mieszkające w górze krasnoludy. W dziele pojawia się bardzo wiele ciekawych motywów literackich.
W powieści J. R. R. Tolkiena zatytułowanej „Hobbit, czyli tam i z powrotem” autor opisuje niezwykłą krainę zwaną Śródziemiem. Ukazano w niej także losy kompanii krasnoludów, które wraz z czarodziejem Gandalfem i hobbitem Bilbem wyruszają do Samotnej Góry, by pokonać smoka Smauga i odzyskać swoje dziedzictwo. W powieści pojawia się wiele wątków, które ostatecznie łączą się ze sobą.
„Hobbit, czyli tam i z powrotem” to powieść z gatunku fantastyki, której autorem jest J. R. R. Tolkien, pisarz, który zyskał sławę na całym świecie. Stworzył krainę zwaną Śródziemiem, w której żyje główny bohater utworu, hobbit znany jako Bilbo Baggins. Pewnego dnia niespodziewanie dołącza on do wyprawy krasnoludów, zmierzających do Samotnej Góry, by pokonać smoka Smauga i odzyskać swoje dziedzictwo. Autor opisuje wielu bohaterów, biorących udział w tych wydarzeniach.
Jednym z najbardziej znanych na świecie twórców fantastyki wciąż pozostaje J. R. R. Tolkien. Wykreował on krainę zwaną Śródziemiem, w której żyło wiele różnorodnych ras – niektóre były dobre, a inne zaś określano jako złe i niebezpieczne. Jedną z nich są trolle, czyli groźne istoty, które napotyka na swojej drodze drużyna głównych bohaterów, zmierzająca do Samotnej Góry.
W uniwersum stworzonym przez pisarza J. R. R. Tolkiena istnieje wiele fantastycznych ras. Przykładem tego jest powieść pod tytułem „Hobbit, czyli tam i z powrotem”. Autor opisał tam wiele istot, których czytelnik nie spotka w rzeczywistym świecie. Wśród nich na szczególną uwagę zasługują krasnoludy, które pełnią ważną rolę w tekście.