„Charlie i fabryka czekolady” to powieść autorstwa Roalda Dahla z roku 1964. Opowiada ona o wizycie piątki dzieci w tytułowej fabryce czekolady, która jest własnością Willy’ego Wonki. Jednym z dzieci, które odbywają wizytę po fabryce jest Augustus Gloop.
W Polsce przez bardzo długi czas istniał podział społeczeństwa na klasy. Najbardziej uprzywilejowaną i bogatą grupą była w tamtych czasach arystokracja. Jej obraz zachował się w wielu dziełach literackich, w których autorzy próbowali uchwycić ducha swoich czasów oraz oddać charakter poszczególnych klas społecznych.
Historię świętego Pawła można poznać podczas lektury Dziejów Apostolskich. Jest on nie tylko chrześcijańskim świętym. Katolicy uznają go także za męczennika, a często nadawany mu przydomek to „Apostoł Narodów”. Święty Paweł początkowo sprawował funkcję faryzeusza – dopiero później nawrócił się. Jaka jest historia życia świętego Pawła?
Wisława Szymborska jest jedną z najwybitniejszych przedstawicielek polskiej poezji przełomu XX i XXI wieku. To laureatka wielu prestiżowych nagród, w tym literackiej Nagrody Nobla. W lekki i swobodny sposób porusza tematy trudne, egzystencjonalne, np. przemijanie, sens istnienia, tęsknota, itp. Refleksję i intelektualizm ukryte w prostych słowach i przystępnym języku, znajdziemy również w wierszu jej autorstwa pod tytułem „Muzeum”.
Książki przenoszą czytelników w niebezpieczny świat pełen przygód, który jest w nich opisany. Nic dziwnego, że ludzie często sięgają po powieści przygodowe dzięki, którym mogą przeżywać różne nierealne historie i doświadczenia.
Tadeusz Borowski to polski pisarz, który w czasie II wojny światowej przebywał przez jakiś czas w obozie koncentracyjnym. Później, w roku 1948, opublikował zbiór opowiadań zatytułowany „Pożegnanie z Marią”, który nawiązuje do przeżyć pisarza w tym okresie. Borowski stworzył postać bohatera i narratora opowiadań, czyli Tadka. Jego kreacja zawiera elementy autobiograficzne, nie można go jednak utożsamiać z Borowskim. Pisarz w swoich tekstach opisał także obraz obozu koncentracyjnego.
Jednym z opowiadań Tadeusza Borowskiego wydanych w zbiorze „Pożegnanie z Marią” jest tekst o takim samym tytule. „Pożegnanie z Marią” w przeciwieństwie do innych utworów rozgrywa się w Warszawie, nie zaś na terenie obozu koncentracyjnego. Borowski oparł dzieło o swoje osobiste przeżycia z czasów II wojny światowej i stworzył postaci na podstawie faktycznie znanych mu ludzi.
„Dzień na Harmenzach” to jedno z opowiadań Tadeusza Borowskiego ze zbioru pod tytułem „Pożegnanie z Marią”. Borowski opisuje w nim między innymi swoje doświadczenia z pobytu w obozie koncentracyjnym Birkenau.
„Proszę państwa do gazu” to jedno z opowiadań Tadeusza Borowskiego ze zbioru zatytułowanego „Pożegnanie z Marią”. Przynależy ono do tak zwanej literatury obozowej, dotyczącej przeżyć z czasów II wojny światowej.
Tadeusz Borowski jest twórcą opowiadania „U nas w Auschwitzu” pochodzącego ze zbioru pod tytułem „Pożegnanie z Marią”. Jego treść jest oparta o własne doświadczenia autora, który w czasie wojny był więziony w obozie koncentracyjnym. Bohaterowie opowiadania zatem są wykreowani w oparciu o faktycznie spotkane osoby i wydarzenia, jakie miały wówczas miejsce.
Obozy koncentracyjne z czasów II wojny światowej kojarzą się głównie z powszechną śmiercią i straszliwymi warunkami bytowania, w których mało kto miał szansę przetrwać. A mimo to więźniowie trwali tam, przeżywali kolejny dzień i wielu z nich dotrwało w ten sposób do dnia swojego uwolnienia. W związku z tym mają oni za sobą doświadczenie trudnej obozowej codzienności, która wbrew ich woli stała się dla nich nową normalnością.
Każdy człowiek ma swoją godność i chce być traktowany jak osoba, która zasługuje na szacunek i która cieszy się wolnością swoich wyborów. Jednak zdarzały się takie okresy w historii świata, kiedy zapominano o tym i dochodziło do straszliwej dehumanizacji człowieka, do odarcia go z godności i szacunku, odebrania wszelkich praw i potraktowania w najokrutniejszy z możliwych sposobów.