„Kordian” pióra Juliusza Słowackiego to jeden z najsłynniejszych polskich dramatów. Powstał jako polemika z „Dziadami” Adama Mickiewicza i zawartą w nich koncepcją mesjanizmu jako sposobu na odzyskanie niepodległości przez Polskę w czasie zaborów. Słowacki w swoim dziele przedstawił odmienną ideę winkelriedyzmu oraz rozważał społeczne problemy, próbował też dociec, co spowodowało upadek powstania listopadowego.
W epoce romantyzmu powstało wiele wybitnych dzieł w polskiej literaturze. Jednym z nich był dramat „Kordian” autorstwa Juliusza Słowackiego. Poeta poruszył w nim wiele kwestii związanych z tematyką narodową, próbował także zdiagnozować problemy trapiące zniewolone społeczeństwo pod zaborami i oraz rozważał także powody upadku powstania listopadowego.
Juliusz Słowacki żył zaledwie 39 lat, lecz jego literacki dorobek pozwolił mu dołączyć do grona najbardziej znanych polskich twórców. Jego utwory cechują się dużą różnorodnością. Obejmują: listy, wiersze, około 20 poematów i kilkanaście dramatów, w tym dramaty niedokończone.
„Sklepy cynamonowe” autorstwa Brunona Schulza to opowiadania, w których autor zawarł własne doświadczenia z dzieciństwa spędzonego w niewielkim miasteczku. Narratorem tych utworów jest dziecko, co wpływa na perspektywę, w jakiej ukazywany jest świat przedstawiony. Zmienia on kompletnie swój kształt, staje się zdeformowany i funkcjonuje na pograniczu jawy i snu.
Jednym z najważniejszych dzieł epoki polskiego romantyzmu jest bez wątpienia dramat „Kordian” pióra jednego z wielkich wieszczów, czyli Juliusza Słowackiego. Dzieło to opowiada o losach głównego i tytułowego bohatera, czyli Kordiana, a także ukazuje refleksje autora na temat walki o niepodległość jego ojczyzny oraz odnośnie powodów upadku powstania listopadowego.
„Kordian” autorstwa Juliusza Słowackiego to jeden z najważniejszych polskich dramatów, jakie powstały w epoce romantyzmu. Autor szuka w nim przyczyn upadku powstania listopadowego, polemizuje z mesjanizmem w wydaniu Mickiewicza oraz opisuje losy tytułowego Kordiana, bohatera, który łączy w sobie cechy romantyczne z werteryzmem. Najważniejszym fragmentem dzieła Słowackiego jest monolog tej właśnie postaci, w którym wykłada ona swój światopogląd i pozwala czytelnikowi zajrzeć w głąb swoich przeżyć.
„Dziady” to jedno z najbardziej rozpoznawalnych dzieł Adama Mickiewicza. Publikowane były w czterech częściach, w latach 1823-1860. Ostatnia część, wydana już po śmierci Mickiewicza, nigdy nie została ukończona. Dramat traktuje o sprawie niepodległości Polski oraz ukazuje obrzędy ludowe wciąż żywe w społeczeństwie polskim.
Danuta Wawiłow to pisarka i tłumaczka, a przy tym laureatka wielu nagród literackich. Urodziła się 14 kwietnia 1942 roku w Koźmodiemiansku (Rosja). Punktem zwrotnym w jej życiu okazało się przyjście na świat dzieci, wtedy jej kariera rozpoczęła się od tworzenia utworów dla najmłodszych. Z czasem jednak autorka postanowiła pisać także dla dorosłej części odbiorców. Ciekawą budową i przesłaniem wyróżnia się wiersz Danuty Wawiłow „Szybko”.
W „Dziadach” Adam Mickiewicz opisał trzy rodzaje duchów, podzielonych na kategorie w zależności od wagi ich grzechów na duchy lekkie, średnie i ciężkie. Do tego ostatniego rodzaju należało widmo Złego Pana, dziedzica okolicznej wsi, który zmarł trzy lata wcześniej. Pojawił się on w kaplicy po północy, a w celu jego przywołania Guślarz podpalił kocioł wódki.
Jednym z najważniejszych dzieł, jakie powstały w epoce romantyzmu, jest dramat „Kordian” autorstwa Juliusza Słowackiego. Przedstawia on w nim dzieje głównego i tytułowego bohatera, a także odnosi się do walki o wolność Polski pod zaborami i do klęski powstania listopadowego. Słowacki poszukuje powodów, dla których jego naród dotknęła klęska i dlaczego nie potrafi on ponownie odzyskać niepodległości.
Juliusz Słowacki to jeden z najbardziej znanych twórców polskiego romantyzmu. Jednym z jego najważniejszych dzieł jest z kolei dramat zatytułowany „Kordian”, w którym autor nawiązuje do nieudanego powstania listopadowego, rozważa kwestie związane z niepodległością Polski znajdującej się pod zaborami i przedstawia nieszczęśliwą historię tytułowego Kordiana. Jest on bohaterem typowym dla swojej epoki, którego można nazwać romantycznym. Interesujące jest więc, jak Kordian funkcjonuje jako bohater werteryczny.
Ksiądz Piotr jest jedną z najważniejszych postaci dramatu Adama Mickiewicza pod tytułem “Dziady”. Jest on nie tylko zakonnikiem, bernardynem, ale poprzez jego postać autor przekazuje czytelnikowi ideę, jaką jest mesjanizm. To właśnie ksiądz Piotr opowiada o tym, że Polska ma zostać zbawiona poprzez swoje wielkie cierpienie.