Albert Camus w powieści „Dżuma” ukazał wiele ludzkich postaw, jakie można przyjąć w obliczu zagrożenia. Oprócz głównych postaci opisał także wielu bohaterów z dalszego planu, którzy mieli wpływ na opisywane przez niego wydarzenia. Jedną z takich osób była żona doktora Rieux.
W powieści zatytułowanej „Dżuma” Albert Camus przybliżył losy miasta Oran, które nawiedziła epidemia tytułowej choroby. Zamknięci w nim zostali w związku z tym liczni mieszkańcy, którzy różnie reagowali na pojawienie się dżumy. Jedną z nich był sędzia Othon, który pod wpływem tych wydarzeń doświadczył zmiany.
Albert Camus jest autorem jednej z powieści klasyki światowej, która zatytułowana jest „Dżuma”. Pisarz stworzył w niej obraz niewielkiej miejscowości Oran, która zaczyna być gnębiona przez epidemię tytułowej dżumy. Autor opisuje reakcje mieszkańców miasta na odizolowanie od reszty świata i na nieustanną groźbę śmierci, jaką przyniosła ze sobą ta choroba. Jednym z głównych bohaterów dzieła jest doktor Bernard Rieux.
„Z legend dawnego Egiptu” to utwór Bolesława Prusa, w którym autor zastosował kostium historyczny. Jego akcja osadzona jest właśnie w starożytnym Egipcie i przedstawia sytuację, w której wszyscy oczekują śmierci starego władcy, ale nieoczekiwanie umiera jego młody następca.
Bolesław Prus jest autorem noweli zatytułowanej „Z legend dawnego Egiptu”. W dziele tym twórca ubrał w kostium historyczny wydarzenia znane mu ze współczesnej polityki niemieckiej i jej władców – Wilhelma I i Fryderyka III.
Jedną z wielu znanych noweli autorstwa Bolesława Prusa jest ta zatytułowana „Z legend dawnego Egiptu”. Autor opisał w niej dzieje pewnej dynastii faraonów i pod tym kostiumem ukrył nawiązania do współczesnej mu polityki i postaci władców niemieckich – Wilhelma I i Fryderyka III.
Pozornie nowela Bolesława Prusa zatytułowana „Z legend dawnego Egiptu” opowiada historię starożytnych faraonów i układów dotyczących ich władzy. Opisuje on bowiem moment, w którym stary faraon, Ramzes, jest u kresu swoich sił, a jego zastępcą ma być młody Horus. Niespodziewanie jednak wcześniej umiera wnuk po ugryzieniu przez jadowitego pająka, a stary dziadek zdrowieje z ciężkiej choroby.
Kazimiera Iłłakowiczówna to słynna, wszechstronna poetka, pisarka i tłumaczka, która rozpoczęła swą karierę w okresie dwudziestolecia międzywojennego. Napisała wiele popularnych tekstów, w tym pochodzący z tomu „Opowieści o moskiewskim męczeństwie. Złoty wianek” wiersz „Opowieść małżonki świętego Aleksego”.
Gustaw Herling-Grudziński w powieści „Inny świat” szczegółowo przedstawił swoje doświadczenia z dwuletniego pobytu w radzieckim łagrze. Z jego wspomnień wyłania się obraz straszliwego miejsca, w niczym nie przypominającego zwykłego świata, co zostało uwypuklone także w tytule książki. Grudziński ukazał świat, w którym dawne wartości stały się zbędnym balastem.
„Inny świat” to powieść Gustawa Herlinga-Grudzińskiego, która ukazuje realia życia w sowieckim łagrze. Autor wielokrotnie w swoim dziele podkreśla, jak straszne były to warunki i jak bardzo różniły się one od tego, co człowiek zna z normalnej rzeczywistości czasów pokoju.
Gustaw Herling-Grudziński jest autorem powieści „Inny świat”, w której opisał swoje doświadczenia z sowieckiego łagru. Spędził bowiem w jednym z nich dwa lata i przeżycia ubrał w formę tekstu literackiego.
Wojna jest zjawiskiem, które towarzyszy człowiekowi od początku jego istnienia. Przemoc jest trwale wpisana w historię ludzkości, już od momentu, w którym Kain zabił Abla z zazdrości. Z czasem te akty agresji rozwinęły się w ogromne konflikty i tak ludzkość zaczęła toczyć wojny. Wybuchały one z różnych powodów – walczono o zasoby, o terytoria, zabijano się także z przyczyn światopoglądowych i ideologicznych.