W powieści zatytułowanej „Dżuma” Albert Camus przybliżył losy miasta Oran, które nawiedziła epidemia tytułowej choroby. Zamknięci w nim zostali w związku z tym liczni mieszkańcy, którzy różnie reagowali na pojawienie się dżumy. Jedną z nich był sędzia Othon, który pod wpływem tych wydarzeń doświadczył zmiany.
Charakterystyka Othona
Othon był sędzią śledczym w mieście Oran. Sprawiało to, że wielu mieszkańców czuło przed nim uzasadniony respekt. Jego stanowisko wymagało bowiem od niego, by był bardzo surowy i wydawał sprawiedliwe wyroki, bez względu na własne emocje. Sędzia dobrze wykonywał swoje obowiązki. Zawsze był schludny i elegancko ubrany w ciemne stroje, które pasowały do jego zawodu. Jego podejście do życia i pracy skutkowało jednak tym, że nawet po zakończeniu wykonywania obowiązków był bardzo bezwzględny i podejrzliwy wobec bliźnich. W ten sposób traktował także swoją żonę i dwójkę dzieci. Ich stosunki pozostawały bardzo oficjalne i formalne. Dla sędziego najważniejsze pozostawało bowiem prawo.
Sędzia Othon został bardzo doświadczony w trakcie epidemii, zachorował bowiem jego mały synek, Filip. Lekarze ze wszystkich sił walczyli o jego życie, ale niestety dziecko zmarło. Dopiero to traumatyczne wydarzenie sprawiło, że sędzia odmienił swoje zachowanie. Stał się bardziej otwarty na innych, zaczął okazywać emocje i zrozumiał, jak ważna w jego życiu jest rodzina. Zmienił także swoje podejście do izolacji. Na początku chciał się wydostać z miasta, z czasem jednak zaangażował się osobiście w walkę z epidemią. W ten sposób chciał powstrzymać dżumę, by nie zabiła ona więcej niewinnych dzieci. Pracował więc w administracji obozu.
Nowe życie sędziego Othona nie trwało jednak długo. Nie przeżył on epidemii. Miał wyjątkowego pecha, ponieważ chorobą zaraził się już po otwarciu bram miasta. Choroba bardzo szybko się rozwijała i sędzia stał się przez to jedną z ostatnich ofiar epidemii dżumy w Oranie. Zmarł jednak przed zniesieniem stanu wyjątkowego w mieście. Sędzia Othon jest przykładem tego, jak traumatyczne wydarzenia zmieniają ludzkie życie i naturę człowieka. Sędzia nie złamał się po śmierci malutkiego syna, tylko zaczął aktywnie walczyć z chorobą, która mu go zabrała w tak młodym wieku.