Profesor Andrews w Warszawie – problematyka

„Profesor Andrews w Warszawie” to opowiadanie autorstwa Olgi Tokarczuk, które wchodzi w skład zbioru „Gra na wielu bębenkach”. Tekst ten opisuje pobyt zagranicznego profesora, który planował spopularyzowanie w Polsce swojej myśli analitycznej, jednak szybko okazuje się, że przede wszystkim musi zmierzyć się z szokującą rzeczywistością stanu wojennego, który panował w tym kraju w czasie jego wizyty. Profesor znajduje się więc w niespodziewanej sytuacji i musi się z nią zmierzyć.

Człowiek człowiekowi – interpretacja

Edward Stachura to polski literat urodzony w 1937 roku. Jego twórczość określa się, jako „ życiopisanie”, ponieważ w swych utworach zawierał prawdy dotyczące relacji międzyludzkich, codzienności, życia społecznego. „Człowiek człowiekowi” jest jednym z wierszy Stachury, ukazującym właśnie wspomnianą tematykę.

Zaklęcie – interpretacja

Czesław Miłosz to polski laureat literackiej Nagrody Nobla, z 1980 roku. Był wybitnym poetą, eseistą i prozaikiem. Wiersz „Zaklęcie” jego autorstwa, pojawił się w tomiku „Mia­sto bez imie­nia” z 1969 roku. Demaskuje i wytyka przywary społeczeństwa, a także niesie refleksje na temat zachowań ludzkich.

Rzecz Czarnoleska – interpretacja

Wiersz „Rzecz Czarnoleska” autorstwa Juliana Tuwima, pochodzi z tomiku, o tym samym tytule, który ukazał się w 1929 roku. Jego autor jest jednym z najpopularniejszych poetów polskich, dwudziestolecia międzywojennego. Był także współzałożycielem słynnej grupy literackiej „Skamander”.

Miejsce – motywy literackie

„Miejsce” to jedno z opowiadań autorstwa Andrzeja Stasiuka, które znalazło się w zbiorze z roku 1995 zatytułowanym „Opowieści galicyjskie”. Narrator tego tekstu przybliża czytelnikowi losy zniszczonej cerkwi, niegdyś skupiającej wokół siebie wspólnotę, a po której został już tylko pusty plac.

Miejsce – problematyka

„Miejsce” Andrzeja Stasiuka jest opowiadaniem pochodzącym z tomu „Opowieści galicyjskie” z roku 1995. W tym utworze autor przybliża losy zlikwidowanej i przeniesionej do muzeum cerkwi. Snuje refleksje dotyczące jej powstania i wyglądu, a wszystko to stojąc na pustym placu, który po niej pozostał.

Wiersze na 11 listopada – wybór poezji na Święto Niepodległości

11 listopada obchodzimy Narodowe Święto Niepodległości. Tę okazję uczcić można na różne sposoby. Jednym z nich jest czytanie patriotycznej poezji. Poezja taka jest często podniosła i bardzo poruszająca, dotyczy bowiem wartości, które zajmują ważne miejsce w życiu wielu ludzi.

Katedra – problematyka

Jacek Dukaj w roku 2001 opublikował opowiadanie „Katedra”, które należy do gatunki science-fiction. Przedstawił w on w nim historię niezwykłego budynku, który powstał w miejscu, w którym ponoć miał miejsce cud.

Katedra – motywy literackie

„Katedra” jest znanym opowiadaniem Jacka Dukaja, które należy do gatunku znanego jako science-fiction. Autor opisuje moment, w którym ścierają się ze sobą nauka oraz doświadczenie religijne. W krótkim opowiadaniu udało się zawrzeć Dukajowi wiele istotnych motywów, które łączą się z głównym tematem jego historii.

Zemsta – recenzja filmu Andrzeja Wajdy

Słynna komedia Aleksandra Fredry, czyli „Zemsta” doczekała się swoich licznych adaptacji. Wystawiana jest ona niezwykle często na deskach licznych teatrów, do czego zresztą została stworzona. Później pojawiły się też jednak aż trzy jej ekranizacje. Najbardziej znaną adaptacją filmową komedii „Zemsta” jest ta z roku 2002.

Zemsta – recenzja komedii Aleksandra Fredry

Jednym z najsłynniejszych dzieł polskiej literatury jest komedia „Zemsta” autorstwa Aleksandra Fredry. Opublikowano ją w roku 1834, a mimo to wciąż jest obecna w dyskusji o kulturze i zdobywa kolejnych czytelników. Doczekała się także swoich adaptacji, teatralnych oraz filmowych. „Zemsta” jest więc dziełem, które nie tylko śmieszy, ale także przyciąga swoją uniwersalnością.

Chmury – bohaterowie

Jedną z trzech zachowanych od czasów antyku komedii Arystofanesa są „Chmury”. Sztuka ta opowiada o nowoczesnych metodach wychowania młodzieży w starożytności, które uosabiają w dziele sofiści. W utworze pojawia się wiele postaci, także opartych na faktycznie istniejących osobach, takich jak Sokrates.