Współcześnie praca jest dla człowieka zachodniej cywilizacji głównym środkiem zdobycia funduszy na jego życie. Praca przynosi pieniądze, za które można kupić niezbędne produkty. Niektóre zawody z kolei sprawiają, że praca staje się także szlachetnym powołaniem, któremu ludzie bez reszty poświęcają swoje życie.
II wojna światowa przyniosła narodom Europy wydarzenia tak okrutne, że do tej pory trudno jest uwierzyć w to, że coś takiego wydarzyło się w samym środku cywilizowanego świata. Szczególny szok wywołała zagłada, jaką naziści objęli naród żydowski, systematycznie go wyniszczając z powodu własnej nienawiści motywowanej rasowo.
Zagłada to jedno z najstraszliwszych wydarzeń, jakie przyniósł ze sobą do Europy XX wiek i na zawsze odcisnęła swoje okrutne piętno na historii narodu żydowskiego. W tamtym czasie społeczeństwo podzieliło się na dwie grupy. Jedną z nich byli bezpośredni uczestnicy Zagłady, w gettach i obozach koncentracyjnych, drugą zaś jej świadkowie, których pochodzenie uchroniło przed tym okrutnym losem, który do tej pory przeraża i sprawia, że wiele osób kwestionuje człowieczeństwo tamtego społeczeństwa.
II wojna światowa przyniosła ze sobą ogromne szkody, zarówno materialne, jak i te, które zostały wyrządzone ludziom, Jednym z największych okrucieństw, jakich dopuszczono się w tamtych czasach, były obozy koncentracyjne i obozy śmierci, tworzone przez nazistów. Pobyt w nich odcisnął swoje piętno na wielu osobach.
Tadeusz Borowski to polski pisarz, który w czasie II wojny światowej przebywał przez jakiś czas w obozie koncentracyjnym. Później, w roku 1948, opublikował zbiór opowiadań zatytułowany „Pożegnanie z Marią”, który nawiązuje do przeżyć pisarza w tym okresie. Borowski stworzył postać bohatera i narratora opowiadań, czyli Tadka. Jego kreacja zawiera elementy autobiograficzne, nie można go jednak utożsamiać z Borowskim. Pisarz w swoich tekstach opisał także obraz obozu koncentracyjnego.
Jednym z opowiadań Tadeusza Borowskiego wydanych w zbiorze „Pożegnanie z Marią” jest tekst o takim samym tytule. „Pożegnanie z Marią” w przeciwieństwie do innych utworów rozgrywa się w Warszawie, nie zaś na terenie obozu koncentracyjnego. Borowski oparł dzieło o swoje osobiste przeżycia z czasów II wojny światowej i stworzył postaci na podstawie faktycznie znanych mu ludzi.
„Dzień na Harmenzach” to jedno z opowiadań Tadeusza Borowskiego ze zbioru pod tytułem „Pożegnanie z Marią”. Borowski opisuje w nim między innymi swoje doświadczenia z pobytu w obozie koncentracyjnym Birkenau.
„Proszę państwa do gazu” to jedno z opowiadań Tadeusza Borowskiego ze zbioru zatytułowanego „Pożegnanie z Marią”. Przynależy ono do tak zwanej literatury obozowej, dotyczącej przeżyć z czasów II wojny światowej.
Tadeusz Borowski jest twórcą opowiadania „U nas w Auschwitzu” pochodzącego ze zbioru pod tytułem „Pożegnanie z Marią”. Jego treść jest oparta o własne doświadczenia autora, który w czasie wojny był więziony w obozie koncentracyjnym. Bohaterowie opowiadania zatem są wykreowani w oparciu o faktycznie spotkane osoby i wydarzenia, jakie miały wówczas miejsce.
Obozy koncentracyjne z czasów II wojny światowej kojarzą się głównie z powszechną śmiercią i straszliwymi warunkami bytowania, w których mało kto miał szansę przetrwać. A mimo to więźniowie trwali tam, przeżywali kolejny dzień i wielu z nich dotrwało w ten sposób do dnia swojego uwolnienia. W związku z tym mają oni za sobą doświadczenie trudnej obozowej codzienności, która wbrew ich woli stała się dla nich nową normalnością.
Każdy człowiek ma swoją godność i chce być traktowany jak osoba, która zasługuje na szacunek i która cieszy się wolnością swoich wyborów. Jednak zdarzały się takie okresy w historii świata, kiedy zapominano o tym i dochodziło do straszliwej dehumanizacji człowieka, do odarcia go z godności i szacunku, odebrania wszelkich praw i potraktowania w najokrutniejszy z możliwych sposobów.
II wojna światowa to czas, kiedy ludzkość była świadkiem okrucieństwa, jakie jeszcze niedawno były dla niej niewyobrażalne. To właśnie wtedy rozpoczęła się działalność zbrodniczych obozów koncentracyjnych, w których masowo torturowano i pozbawiano życie niewinne osoby, które przez systemy faszystowskie zostały uznane za niepożądane.