Mitologia grecka zawiera wiele historii, które są wyjątkowo znane aż do dzisiejszego dnia. Wiele z nich zawarł w swojej „Mitologii” Jan Parandowski. Po raz pierwszy została ona wydana w roku 1924. W zbiorze tym znalazł się między innymi mit o Tezeuszu i Ariadnie. Opowiada on historię bohatera, który pokonał Minotaura, zdobył miłość pięknej Ariadny i stał się największym i najbardziej znanym w historii bohaterem ateńskim. Mimo to nie był on nawet rodowitym Ateńczykiem. Tezeusz prowadził bowiem wyjątkowo ciekawe życie, pełne przygód i coraz to nowych miłości. Zapragnął być bohaterem, kiedy poznał Heraklesa.
Mit o Tezeuszu i Ariadnie – streszczenie krótkie
Tezeusz był synem Ajtry z Trozjeny i Ajgeusa z Aten. Chłopiec wychowywał się z matką. W wieku pięciu lat spotkał Heraklesa, który był dla niego wzorem. Od tego momentu postanowił bowiem być herosem. Gdy Tezeusz dorósł, jego matka przekazała mu pozostawione przez jego ojca sandały oraz miecz. Wyruszył on wówczas do Aten. Po drodze pokonał trzech zbójców, którzy zagrażali podróżnym i podrzucił dwa woły na dach świątyni Apollina. W końcu dotarł do Aten, poznał swojego ojca i dowiedział się, że król Minos z Krety domaga się od Ateńczyków haraczu w postaci siedmiu dziewcząt i siedmiu młodzieńców. Tezeusz wyruszył więc na Kretę, by zabić Minotaura, pożerającego młodych ludzi z Aten. Wcześniej umówił się z ojcem, że jeśli wszystko się uda, to wróci pod czerwonym żaglem, w przypadku porażki będzie on czarny. Na dworze króla Minosa rozkochał w sobie Ariadnę, która podarowała mu nić, dzięki której po zabiciu okrutnego Minotaura Tezeuszowi udało się wyjść z labiryntu, w którym potwór mieszkał. Po pokonaniu stwora Tezeusz rozpoczął powrotną podróż do Aten. Towarzyszyła mu zakochana w nim Ariadna, którą jednak Tezeusz znudził się i zostawił ją w trakcie snu na wyspie Naksos. Gdy dobił do Aten zapomniał zmienić żagiel na czerwony, jego ojciec sądził więc, że syn poległ i popełnił samobójstwo.
Mit o Tezeuszu i Ariadnie – streszczenie szczegółowe
Dzieciństwo Tezeusza i spotkanie z Heraklesem
Tezeusz przyszedł na świat jako syn Ajtry z Trozjeny i Ajgeusa z Aten, wychowywał się jednak razem z matką, nie dorastał w Atenach. W wieku pięciu lat spotkał Heraklesa, który zainspirował go i Tezeusz postanowił zostać herosem. Gdy dorósł, matka pokazała mu sandały i miecz ukryte przez jego ojca pod kamieniem. Następnie zaś chłopak udał się do Aten w poszukiwaniu swojego ojca.
Podróż do Aten
W trakcie podróży do Aten Tezeusz spotkał po drodze trzech zbójców, którzy okrutnie naprzykrzali się podróżnym i pozbył się ich. Udowodnił także, jak silny jest, gdy wrzucił dwa woły na dach świątyni Apollina. W końcu dotarł do Aten i spotkał się ze swoim ojcem. Okazało się także, że miasto zmuszone jest płacić haracz królowi Minosowi z Krety. Oznaczał on oddanie na pożarcie Minotaurowi – potworowi o byczej głowie – siedmiu młodych dziewcząt oraz siedmiu młodych chłopców. Tezeusz postanowił więc położyć temu kres, udać się na Kretę i zabić okrutnego potwora, który żył w labiryncie. Ojciec poprosił Tezeusza, by w przypadku zwycięstwa podniósł on w trakcie powrotu czerwony żagiel. Czarny miał symbolizować porażkę.
Wyprawa na Kretę
Tezeusz wyruszył więc na Kretę i znalazł się na dworze króla Minosa. Tam zakochała się w nim piękna córka władcy, Ariadna. Podarowała mu ona nić, dzięki której bohater mógł odnaleźć wyjście z labiryntu, w którym żył Minotaur. W innym przypadku mógł on się tam zgubić i nigdy z niego nie wyjść. Tezeusz udał się do labiryntu, gdzie udało mu się zgładzić okrutnego Minotaura i wyjść z labiryntu, dzięki nici podarowanej mu przez Ariadnę.
Zwycięstwo nad Minotaurem
Po udanym starciu z potworem Tezeusz postanowił wrócić do Aten. Zabrał ze sobą zakochaną w nim Ariadnę. Jednak w trakcie podróży dziewczyna znudziła mu się. Porzucił ją więc, pogrążoną we śnie, na wyspie Naksos. Tam odnalazł ją Dionizos i pojął ją za swoją żonę. Nie był to ostatni raz, kiedy kochliwy Tezeusz odmienił swoją wolę względem wybranki serca.
Powrót do Aten
Tymczasem Tezeusz bohatersko powrócił do Aten, gdzie czekał na niego ojciec. Zapomniał jednak o zmianie żagla na czerwony, oznaczający zwycięstwo i płynął pod czarną barwą. Ajgeus sądził więc, że jego syn poległ i w rozpaczy popełnił samobójstwo, rzucając się ze skały. Był więc to dla Aten dzień smutku z powodu śmierci Ajgeusa oraz radości z powodu niezwykłego czynu Tezeusza. Ateny były bowiem wolne od okrutnego haraczu, z tej okazji ustanowiono także święto.