Na czym polega dehumanizacja człowieka? Omów zagadnienie na podstawie opowiadania „Ludzie, którzy szli” Tadeusza Borowskiego. W swojej odpowiedzi uwzględnij również wybrany kontekst.

Każdy człowiek ma swoją godność i chce być traktowany jak osoba, która zasługuje na szacunek i która cieszy się wolnością swoich wyborów. Jednak zdarzały się takie okresy w historii świata, kiedy zapominano o tym i dochodziło do straszliwej dehumanizacji człowieka, do odarcia go z godności i szacunku, odebrania wszelkich praw i potraktowania w najokrutniejszy z możliwych sposobów.

„Człowiek zlagrowany” jako ofiara zbrodniczego systemu. Omów zagadnienie na podstawie opowiadania „Proszę państwa do gazu” Tadeusza Borowskiego. W swojej odpowiedzi uwzględnij również wybrany kontekst.

II wojna światowa to czas, kiedy ludzkość była świadkiem okrucieństwa, jakie jeszcze niedawno były dla niej niewyobrażalne. To właśnie wtedy rozpoczęła się działalność zbrodniczych obozów koncentracyjnych, w których masowo torturowano i pozbawiano życie niewinne osoby, które przez systemy faszystowskie zostały uznane za niepożądane.

Podróż w wymiarze rzeczywistym i wewnętrznym. Omów zagadnienie na podstawie Kordiana Juliusza Słowackiego. W swojej odpowiedzi uwzględnij również wybrany kontekst.

Chyba każdy zetknął się ze stwierdzeniem, że podróże kształcą człowieka i przyczyniają się do poszerzania jego horyzontów i zdobywania nowe, cennej wiedzy. Wiedzą o tym także liczni autorzy dzieł literackich. Warto jednak pamiętać o tym, że podróż niekoniecznie jest tylko odwiedzaniem nowych krain czy pobytem poza ojczyzną.

Wartości, dla których człowiek gotów jest poświęcić życie. Omów zagadnienie na podstawie „Kordiana” Juliusza Słowackiego. W swojej odpowiedzi uwzględnij również wybrany kontekst.

Każdy człowiek wyznaje w życiu pewne wartości. Łączą się one z jego światopoglądem i często sprawiają, że człowiek wie, jakimi zasadami powinien się kierować podczas podejmowania wielu decyzji. Można być do tych wartości bardziej lub mniej przywiązanym i być im lojalnym w różnych sytuacjach. Jednak istnieją też takie wartości, za które człowiek jest w stanie oddać życie.

Dlaczego bohater nazywa sklepy cynamonowymi?

„Sklepy cynamonowe” to zbiór opowiadań, w których narratorem jest Józef, młody uczeń. Świat przedstawiony ukazany jest tu z perspektywy dziecka, co wpływa na jego specyficzną deformację, całość sprawia także wrażenie krajobrazu wyciągniętego wprost z marzenia sennego. W opowiadaniach istotny jest wątek tytułowych sklepów cynamonowych.

Oniryzm w kreowaniu świata przedstawionego w Sklepach cynamonowych

Bruno Schulz po raz pierwszy opublikował zbiór opowiadań zatytułowany „Sklepy cynamonowe” w roku 1933. Opisuje w nich czasy swojego dzieciństwa, spędzonego w niewielkim miasteczku Drohobyczu. Schulz wciela się w narratora opowieści i przybliża zwyczaje panujące w swojej rodzinie, jej codzienność oraz to, jak wyglądało życie w małej miejscowości w tamtych czasach. Nie jest to jednak prosty zapis wspomnień autora.

Deformacja rzeczywistości w Sklepach cynamonowych

„Sklepy cynamonowe” to zbiór opowiadań autorstwa Brunona Schulza, który po raz pierwszy ukazał się w roku 1933. Opisane są w nim wydarzenia inspirowane były wspomnieniami autora z jego dzieciństwa, które spędził w Drohobyczu, niewielkim miasteczku, do którego podobne jest to opisywane w opowiadaniach.

Degradacja człowieka w Sklepach cynamonowych

„Sklepy cynamonowe” to zbiór opowiadań Brunona Schulza, w których przedstawia on inspirowane własnymi doświadczeniami dzieciństwo spędzone z rodziną w niewielkim miasteczku. Głównym narratorem tekstów jest dziecko, które przedstawia swój świat w sposób charakterystyczny dla swojego wieku i wrażliwości. Jest on więc w specyficzny sposób wyolbrzymiony, niektórym aspektom nadawane są fantazyjne znaczenia.

Motyw dzieciństwa w Sklepach cynamonowych

„Sklepy cynamonowe” Brunona Schulza to zbiór opowiadań, w których zawarte są historie oparte o własne doświadczenia autora. Opisał on życie w niewielkim miasteczku, podobnym do tego, w którym sam spędził dzieciństwo. Narratorem w opowiadaniach jest więc dziecko, świat przedstawiony jest więc ukazany zgodnie z jego perspektywą i wrażliwością. W związku z tym rzeczywistość w opowiadaniach doświadcza swoistego zniekształcenia. Motyw dziecka i dzieciństwa jest także jednym z najważniejszych, jakie pojawiają się w dziele Schulza.