opracowania

Przy­ro­da jako świa­dek hi­sto­rii. Omów za­gad­nie­nie na pod­sta­wie utwo­ru Glo­ria vic­tis Eli­zy Orzesz­ko­wej. W swo­jej od­po­wie­dzi uwzględ­nij rów­nież wy­bra­ny kon­tekst.

Przyroda często funkcjonuje jako tło wydarzeń w dziełach literackich. Zdarza się jednak, że zaczyna ona spełniać inne, bardziej zróżnicowane funkcje, na przykład staje się bohaterem opisywanych wydarzeń, wpływa znacząco na akcję powieści lub niesie ze sobą pewną symbolikę lub nawet jest kluczem interpretacyjnym, zaproponowanym czytelnikowi przez autora.

Czło­wiek w po­szu­ki­wa­niu praw­dy o so­bie i świe­cie. Omów za­gad­nie­nie na pod­sta­wie Ka­te­dry Jac­ka Du­ka­ja. W swo­jej od­po­wie­dzi uwzględ­nij rów­nież wy­bra­ny kon­tekst.

Człowieka dręczą wątpliwości dotyczącego jego natury, sensu istnienia oraz tego, jaki naprawdę jest otaczający go świat, już od pierwszej chwili, w której nabrał on świadomości swojego istnienia. Już antyczni filozofowie zastanawiali się nieustannie, kim tak naprawdę jest człowiek i zadawali sobie wiele pytań, które miały doprowadzić ich do rozwiązania tej zagadki.

Żona doktora Rieux – charakterystyka

Albert Camus w powieści „Dżuma” ukazał wiele ludzkich postaw, jakie można przyjąć w obliczu zagrożenia. Oprócz głównych postaci opisał także wielu bohaterów z dalszego planu, którzy mieli wpływ na opisywane przez niego wydarzenia. Jedną z takich osób była żona doktora Rieux.

Othon – charakterystyka

W powieści zatytułowanej „Dżuma” Albert Camus przybliżył losy miasta Oran, które nawiedziła epidemia tytułowej choroby. Zamknięci w nim zostali w związku z tym liczni mieszkańcy, którzy różnie reagowali na pojawienie się dżumy. Jedną z nich był sędzia Othon, który pod wpływem tych wydarzeń doświadczył zmiany.

Bernard Rieux – charakterystyka

Albert Camus jest autorem jednej z powieści klasyki światowej, która zatytułowana jest „Dżuma”. Pisarz stworzył w niej obraz niewielkiej miejscowości Oran, która zaczyna być gnębiona przez epidemię tytułowej dżumy. Autor opisuje reakcje mieszkańców miasta na odizolowanie od reszty świata i na nieustanną groźbę śmierci, jaką przyniosła ze sobą ta choroba. Jednym z głównych bohaterów dzieła jest doktor Bernard Rieux.

Z legend dawnego Egiptu – bohaterowie

„Z legend dawnego Egiptu” to utwór Bolesława Prusa, w którym autor zastosował kostium historyczny. Jego akcja osadzona jest właśnie w starożytnym Egipcie i przedstawia sytuację, w której wszyscy oczekują śmierci starego władcy, ale nieoczekiwanie umiera jego młody następca.

Z legend dawnego Egiptu – motywy literackie

Bolesław Prus jest autorem noweli zatytułowanej „Z legend dawnego Egiptu”. W dziele tym twórca ubrał w kostium historyczny wydarzenia znane mu ze współczesnej polityki niemieckiej i jej władców – Wilhelma I i Fryderyka III.

Z legend dawnego Egiptu – problematyka

Pozornie nowela Bolesława Prusa zatytułowana „Z legend dawnego Egiptu” opowiada historię starożytnych faraonów i układów dotyczących ich władzy. Opisuje on bowiem moment, w którym stary faraon, Ramzes, jest u kresu swoich sił, a jego zastępcą ma być młody Horus. Niespodziewanie jednak wcześniej umiera wnuk po ugryzieniu przez jadowitego pająka, a stary dziadek zdrowieje z ciężkiej choroby.

Czy zachowanie godności i miłość są możliwe w warunkach obozowych? Odpowiedz na podstawie lektury Innego świata

Gustaw Herling-Grudziński w powieści „Inny świat” szczegółowo przedstawił swoje doświadczenia z dwuletniego pobytu w radzieckim łagrze. Z jego wspomnień wyłania się obraz straszliwego miejsca, w niczym nie przypominającego zwykłego świata, co zostało uwypuklone także w tytule książki. Grudziński ukazał świat, w którym dawne wartości stały się zbędnym balastem.

Okrucieństwo więźniów w Innym świecie

Gustaw Herling-Grudziński jest autorem powieści „Inny świat”, w której opisał swoje doświadczenia z sowieckiego łagru. Spędził bowiem w jednym z nich dwa lata i przeżycia ubrał w formę tekstu literackiego.