“Romeo i Julia” to chyba najbardziej znany dramat Williama Szekspira. Powstał on na początku jego drogi literackiej, w roku 1597. Opowiada on o losach dwóch zwaśnionych rodów, których historia komplikuje się, gdy przedstawiciele młodszego pokolenia – tytułowi Romeo i Julia – zakochują się w sobie. Konflikt między rodami prowadzi do tego, że młodzi nie mogą być ze sobą i ostatecznie popełniają samobójstwo. Romeo i Julia stali się wzorem tragicznej, nieszczęśliwej i przede wszystkim romantycznej miłości. W dziele Szekspira odnaleźć można liczne motywy literackie.
Motyw miłości
Najważniejszym motywem literackim tego dramatu jest miłość – nieszczęśliwa, niespełniona i tragiczna. Romeo i Julia zakochują się w sobie od razu, od pierwszego wejrzenia. Na przeszkodzie do szczęścia stoi im jednak waśń rodowa, która toczy ich rodziny od dawna i uniemożliwia im wzięcie ślubu. Romeo i Julia walczą jednak o swoją miłość i w tajemnicy przed wszystkimi biorą ślub. W imię miłości Romeo zabija Tybalta, młodzi próbują też pokonać przeszkody na ich drodze do szczęścia. Niestety ich związek nie ma szans przetrwać, niechęć między rodami jest zbyt silna i rujnuje życie Romea i Julii. Rodzina stara się bowiem wydać Julię za mąż za Parysa, co spowodowałoby, że Julia byłaby winna grzechu bigamii. pozoruje ona samobójstwo, co odkrywa Romeo i widząc ją pozornie martwą, sam odbiera sobie życie. Julia po przebudzeniu widzi jego martwe ciało i idzie w jego ślady. Innym wątkiem miłosnym w dramacie jest niespełnione uczucie Romea do Rozaliny, która nie jest nim zainteresowana, przez co Romeo odsuwa się od swoich bliskich i pogrąża się w smutku.
Motyw śmierci
Motyw śmierci towarzyszy wszystkim bohaterom dramatu Szekspira. W pojedynku z Tybaltem ginie Merkucjo, następnie sam Tybalt ginie z ręki Romea, który chce pomścić swojego przyjaciela. Skutkuje to wygnanie Romea z Werony, co powoduje z kolei śmierć jego zrozpaczonej matki. Ostatecznie samobójstwo popełniają także Romeo i Julia, którzy ze względu na konflikt rodów nie mogą być ze sobą. Waśń doprowadza do śmierci wielu bohaterów, czego można było uniknąć – pokazuje to, jak katastrofalna jest ona w skutkach. Dopiero śmierć młodych kończy ją i sprawia, że rody po latach wrogości zawierają ze sobą porozumienie. jest ono jednak spóźnione o kilka ludzkich żyć.
Motyw waśni
Waśń towarzyszy Montekim i Kapuletim praktycznie od zawsze i prowokuje ona ich do okazywania sobie nienawiści na różne sposoby. Waśń ta jest główna przyczyną nieszczęścia głównych bohaterów – Romea i Julii. To z jej powodu nie mogą być oni razem, mimo uczucia, jakim się darzą. Dopiero po ich śmierci okazuje się, że konflikt można było zażegnać i gdyby zrobiono to odpowiednio wcześnie, to wiele osób nie straciłoby życia, a rody mogłyby cieszyć się szczęściem swoich dzieci. Rodowa waśń jest ukazana jako potężna siła, która wpływa na ludzkie życia i zdaje się być potężniejsza od wszystkich innych sił obecnych w ich życiach, nawet od miłości. Zatruwa ona kolejne pokolenia, które nie mają już nic wspólnego z początkiem tego konfliktu. Nie ma przed nią ucieczki, każdy znajduje się pod jej wpływem, nawet jeśli tego nie chce.
