Ursus (Quo vadis) – charakterystyka

Autor: Marta Grandke

Powieść „Quo vadis” autorstwa Henryka Sienkiewicza osadzona jest w czasach rządów Nerona w Rzymie, gdy w mieście stopniowo zaczynało rozrastać się chrześcijaństwo. Dlatego w powieści Sienkiewicz umieścił wiele osób reprezentujących chrześcijan. Jedną z nich jest Ursus, mężczyzna z własnej woli służący jednej z głównych bohaterek, czyli Ligii Kallinie.

Charakterystyka Ursusa

Ursus to jedna z nielicznych całkowicie pozytywnych postaci w powieści Sienkiewicza. Przede wszystkim wyróżnia go fakt, że zdecydował się na służenie i ochranianie Ligii, mimo że nie musiał tego robić. Jego prawdziwe imię brzmiało Urban. Udał się do domu Pomponii Grecyny wraz z dziewczyną, kiedy ta była już sierotą, była bowiem córką jego wodza. By ją ochronić, był w stanie zrobić bardzo wiele. Ułatwiał mu to fakt, że Ursus był bardzo wysokim, dobrze zbudowanym mężczyzną o ogromnej sile. Dzięki temu pokonał nawet rzymskiego gladiatora o imieniu Kroton, który trenował do walk na arenie.

Ursus jest tak przywiązany do Ligii, że w momencie, w którym została ona zabrana z domu Plaucjuszów, to mężczyzna wręcz błagał, by mógł odejść wraz z nią i dalej ją ochraniać. Świadczy to o jego ogromnej lojalności i bezkompromisowości. Ursus bardzo poważnie traktuje swoje zobowiązania wobec innych. Ursus ma także bardzo silnie rozwinięty system wartości, oparty na cnotach chrześcijańskich. To właśnie on uratował Ligię z rąk pijanego Winicjusza, gdy ten zaczął się do niej zalecać na uczcie. Ursus wielokrotnie wydobywa dziewczynę z opresji, jest jej gwarancją bezpieczeństwa w świecie pełnym zagrożeń, zwłaszcza na dworze Nerona.

Warto podkreślić, że Ursus nie jest niewolnikiem, a wszystko co czyni, wynika z jego własnej woli i przekonań. Jest to źródło zaskoczenia dla Winicjusza, który nie rozumiał, jak można się dla kogoś tak poświęcać bez przymusu. Ursus jest więc przykładem osoby szlachetnej i dobrej, które to cechy są po prostu częścią jego prawdziwej natury. Jest także prawdziwym chrześcijaninem – potrafi wybaczać innym, nie szuka zemsty, co widać po jego zachowaniu względem Chilona, którego ostatecznie puścił wolno.

Ursus jest przykładem osoby o ogromnej sile i dobroci. Nie nadużywa nigdy swoich możliwości, stara się nie krzywdzić innych i żyje zgodnie z nauczaniem chrześcijan. To jednoznacznie pozytywna postać, wyróżniająca się na tle innych bohaterów powieści „Quo vaids” swoją dobrocią, współczuciem i siłą woli.

Dodaj komentarz