„Quo vadis” to znana powieść Henryka Sienkiewicza, która przenosi czytelnika do czasów antycznego Rzymu, którym władał okrutny Neron. Autor opowiada historię prześladowania pierwszych chrześcijan oraz pokazuje historię miłości Marka Winicjusza oraz Ligii Kalliny. W tę opowieść zaangażowanych jest także wiele postaci drugoplanowych, takich jak Chilon Chilonides.
Charakterystyka Chilona Chilonidesa
Wbrew pozorom Chilon Chilonides to postać złożona, w której można odnaleźć zarówno komediowe, jak i mroczne akcenty, które z czasem zaczynają się objawiać w jego zachowaniu. Warto pamiętać o tym, że Chilon to także bohater dynamiczny, który zmienia się w trakcie trwania powieści, by na końcu nawrócić się na chrześcijaństwo i umrzeć na krzyżu z powodu swojej wiary.
Z pochodzenia Chilon był Grekiem, który urodził się w jednej z greckich kolonii, czyli Mezembrii. Został włączony w poszukiwania Ligii przez Eunice. Miał być bowiem wróżbitą i lekarzem, a także mędrcem i dzięki temu wskazać położenie dziewczyny. Miał także przepowiadać ludziom ich los i widzieć przyszłość. Wygląd zewnętrzny Chilona nie wskazywał na to, by był on kimś specjalnym. Był to starszy człowiek o niezgrabnej sylwetce, garbił się i miał wielką głowę o twarzy porównywanej do małpy lub lisa. Nie był on jednak bardzo stary, dopiero zaczynał siwieć., Cera Chilona była bardzo niezdrowa, pełna niedoskonałości i widać było, że mężczyzna nadużywa alkoholowych trunków. Brakowało mu dwóch palców, a ubierał się tak, jakby był nędzarzem wymagającym jałmużny. Brak palców powodował, że Chilon próbował uzbierać pieniądze na skrybę, ponieważ sam nie mógł już pisać.
Do poszukiwania Ligii skłoniła Chilona sowita zapłata. Zaczął więc od częstego bywania na mieście, gdzie całymi dniami szukał przydatnych informacji. Był on cierpliwy i bystry. To właśnie Chilon dowiedział się, co znaczyła narysowana przez Ligię ryba – był to symbol chrześcijan. Chilonowi następnie udało się przeniknąć do środowiska chrześcijan, co nie było łatwe, ponieważ musieli oni działać w ukryciu. W trakcie przebywania z Chilonem podczas poszukiwań Ligii Marek Winicjusz zaczął odkrywać mroczne strony natury mężczyzny. Popełnił on wiele grzechów, na przykład sprzedał rodzinę lekarza Glaukusa handlarzom niewolników. Był też tchórzliwy i bał się zemsty za to, dlatego też wydał Glaukusa jako osobę, która zdradziła chrześcijan i namawiał Ursusa do zabicia go. Nie wahał się więc przed niczym, by osiągnąć swoje korzyści. Porzucił też Winicjusza w trakcie walki z chrześcijanami. Nie miał żadnych skrupułów, gdy chodziło o jego bezpieczeństwo.
Po pewnym czasie zachowanie Chilona zaczęło wzbudzać wstręt Marka Winicjusza, który przechodził duchową przemianę i nawrócenie. Wychłostał go i obiecał nagrodę, jeśli Chilon przestanie śledzić chrześcijan. Mężczyzna pozornie na to przystał, ale w duszy chciał zemścić się na Winicjuszu. Pokazywało to jego hipokryzję i dwulicowość. Chilon posunął się nawet do współpracy z rzymskim dworem i do przekazywania tam informacji.
Chilon zaczął się zmieniać, gdy zobaczył wstrząsające igrzyska, w trakcie których ginęli na arenach chrześcijanie. Odważył się wówczas nawet krzyknąć, że to Neron podpalił Rzym. Przed swoją śmiercią Chilon nawrócił się i przyjął chrzest z rąk Pawła z Tarsu. Poniósł karę za sprzeciwienie się cezarowi i został ukrzyżowany. Zanim do tego doszło, zrozumiał jednak, jak wiele były jego grzechy i prawdziwie zaczął żałować ich popełnienia.