Parabola w literaturze, czyli powieść paraboliczna, powstała z inspiracji przypowieściami biblijnymi. Nie czerpie z nich języka, jednak przekazuje pewne uniwersalne prawdy dotyczące ludzi, świata i ich codziennej egzystencji. Dużą popularnością cieszyła się w okresie dwudziestolecia międzywojennego. Jakie cechy ma parabola w literaturze?
Bierzmowanie to kolejny, zaraz po komunii świętej, ważny sakrament w życiu młodego katolika. Podczas przystępowania do bierzmowania, pojawia się konieczność wyboru nie tylko imienia świętego, lecz także osoby na świadka bierzmowania. Czy rodzic może być świadkiem bierzmowania?
Gang Niewidzialnych Ludzi okrada banki na terenie Warszawy. Felix Polon rozpoczyna naukę w Gimnazjum im. prof. Kuszmińskiego.
„Tango” autorstwa Sławomira Mrożka, które po raz pierwszy opublikowano w roku 1964, to wciąż jeden z najważniejszych polskich dramatów współczesnych. Opisuje on rodzinę Eleonory i Stomila, w której zapanował odwrócony konflikt pokoleń. W związku z tym przedstawiciel najmłodszego pokolenia, Artur, żąda przywrócenia dawnych zasad i obyczajów, ponieważ jego rodzice zbuntowali się przeciwko nim tak bardzo, że żadne już nie zostały.
Jednym z najważniejszych polskich dramatów jest „Tango” autorstwa Sławomira Mrożka, które opublikowano po raz pierwszy w roku 1964. Autor opisał w nim losy pewnej rodziny, w której nastąpił odwrócony konflikt pokoleń.
W dziełach literackich autorzy często decydują się na zamieszczenie w nich przyrody. Spełnia ona wiele różnych funkcji – może być po prostu tłem wydarzeń, a może także przejąć rolę pełnoprawnego bohatera opowieści. Z wielu dzieł literackich wywnioskować można także, że przyroda spełnia ważną funkcję w życiu człowieka.
„Doceniamy wielkość dokonań starożytnych intelektualistów i twórców, naśladujemy ich dzieła […], ale starożytnych nie przerośliśmy, przetwarzamy tylko to, co przekazała nam tradycja” – tak brzmią słowa, których autorką jest Maria Wichowa.
Realizm i fantastyka – te dwa aspekty przenikają się między sobą w wielu dziełach literackich. Dzieje się tak już od samego początku istnienia literatury. W starożytności byli to na przykład bogowie, aktywnie wpływający na świat ludzi i ich działania. Szczególnie istotny stał się ten aspekt w czasach epoki romantyzmu.
Literatura polska przez długi czas koncentrowała się na problematyce ojczyzny, jej zniewolenia i tęsknoty za nią. Miało to swoje źródło między innymi w zaborach, pod którymi Polska znajdowała się przez sto dwadzieścia trzy lata, licznych wojnach, które przetoczyły się przez teren Polski czy nawet okupacji.
Jednym z najważniejszych polskich dramatów wciąż pozostaje “Tango” autorstwa Sławomira Mrożka z roku 1964. Opisuje on odwrócony konflikt pokoleń i świat, w którym zwycięża brutalna siła. Czyni to na podstawie losów sześcioosobowej rodziny, w której zniesiono wszelkie zasady, przeciwko czemu buntuje się główny bohater, czyli Artur.
Sławomir Mrożek po raz pierwszy opublikował dramat „Tango” w roku 1964. Na deskach teatru utwór wystawiono już rok później. Autor opisał w swoim dziele historię pewnej rodziny, w której występuje odwrócony konflikt pokoleń.
Komizm określany jest przede wszystkim jako kategoria estetyczna, która potrafi wzbudzać w odbiorcach śmiech i rozbawienie. Do tej definicji zalicza się przede wszystkim okoliczności, które są w stanie doprowadzić człowieka do takiej reakcji.