Ilona Kowalska „Hymn do Nirwany” to utwór Kazimierza Przerwy-Tetmajera, który został wydany w 1894 roku w drugiej części tomu „Poezye”. Opowiada o nirwanie – buddyjskiej koncepcji harmonii i spokoju. W swojej formie przypomina modlitwę.
„Nie wierzę w nic” to wiersz Kazimierza Przerwy-Tetmajera, który został wydany w pierwszej części tomu „Poezye”, pochodzącego z 1891 roku. Utwór ma ponury wydźwięk i opowiada o utracie ideałów.
„Świat zepsuty” to utwór Ignacego Krasickiego, który pochodzi z pierwszej części zbioru „Satyry”, wydanego w 1779 roku. Wiersz opowiada o upadku moralnym społeczeństwa. Poeta obserwuje i celnie punktuje przywary i wady polskiego społeczeństwa XVIII wieku.
„Mieszkańcy” to utwór Juliana Tuwima, który został wydany w 1933 roku w zbiorze „Biblia cygańska”. Utwór opisuje mieszkańców miasta i ich codzienne życie. Jest to jeden z najważniejszych wierszy poety, który pokazuje zmianę w poglądach Tuwima.
„W malinowym chruśniaku” to utwór Bolesława Leśmiana, który został opublikowany w 1920 roku w zbiorze „Łąka”. Rozpoczyna on cykl erotyków, noszących ten sam tytuł. Opowiada o miłości i spotkaniu dwojga kochanków wśród piękna przyrody, która nie jest świadkiem, ale także jedną ze stron, biorących udział w sytuacji lirycznej.
„Psalm 13” to utwór autorstwa Jana Kochanowskiego, polskiego poety i tłumacza epoki renesansu, który przyczynił się do rozwinięcia polskiego języka w literaturze. Psalm jest częścią „Psałterza Dawidów”, zbioru psalmów Kochanowskiego, wydanego w 1579 roku. Trudno określić charakter „Psalmu 13”, ponieważ nosi on cechy zarówno pieśni dziękczynnej, błagalnej i pochwalnej.
„Psalm 47” to utwór autorstwa Jana Kochanowskiego, uznawanego za najważniejszego i najwybitniejszego polskiego twórcę epoki renesansu. Psalm jest częścią „Psałterza Dawidów”, zbioru psalmów Kochanowskiego, wydanego w 1579 roku. „Psalm 47” to pochwalna pieśń, wysławiająca Boga.
Utwór „Nie mijam” to wiersz Czesława Janczarskiego, który zasłynął jako autor opowieści dla dzieci. Jest współtwórcą Misia Uszatka oraz założycielem czasopisma dla najmłodszych „Miś”. Wiersz „Nie mijam” jest przykładem poematu stworzonego dla dorosłego odbiorcy, dla którego Janczarski nie tworzył zbyt często.
„Przyjaciele” to wiersz Adama Mickiewicza, który, dzięki swojej formie i treści, jest klasyfikowany jako bajka. Został wydany w 1893 roku, prawie czterdzieści lat po śmierci poety. Bajka opowiada o dwójce przyjaciół, których przyjaźń została wystawiona na próbę.
Wiersz „Do krytyków” to utwór Juliana Tuwima, który pokazywał twórczość poety w charakterystyczny dla niego sposób – pełen ironii, żartu i dystansu do siebie i świata. Jest to swego rodzaju manifest kulturowy, związany z filozofią grupy Skamander, do której Tuwim należał. Jest odpowiedzią na zarzuty o brak w dorobku artystycznym wierszy zaangażowanych w sprawę narodową.
