William Szekspir to wybitny twórca dramatów, które na stałe weszły do kanonu literatury i które od wieków zdobywają nowych miłośników. Jednym z nich jest dzieło zatytułowane „Makbet”. W tym tekście Szekspir pokazuje, do czego może prowadzić nadmierna ambicja w połączeniu okrucieństwem. Głównym bohaterem dramatu jest tytułowy Makbet, ale w utworze pojawia się też wiele postaci z dalszego planu, które mają istotny wpływ na przedstawione wydarzenia.
Makbet to główna postać dramatu. Początkowo jest dowódcą wojsk króla Dunkana i tanem Glamis, ale za zasługi na polu bitwy otrzymał też tytuł tana Kawdoru. To jemu na wrzosowisku ukazują się trzy wiedźmy i wieszczą, że zostanie królem Szkocji. Pod wpływem przepowiedni i namowy żony Makbet morduje króla Dunkana i zdobywa jego tron. Z wiernego, szlachetnego i honorowego rycerza Makbet zmienia się w okrutnego tyrana, który zrobi wszystko, by utrzymać władzę, nawet zamorduje przyjaciela czy dziecko. Ostatecznie Makbet ginie z ręki Makdufa i traci wszystko, co było dla niego ważne. Przed śmiercią popada także w obłęd spowodowany wyrzutami sumienia – ukazuje mu się krwawy upiór Banka.
Lady Makbet to ambitna żona Makbeta. Daje się poznać jako kobieta bezwzględna, o silnym charakterze, zawsze dążąca do realizacji swoich planów. Gdy Makbet zdradza jej szczegóły przepowiedni trzech wiedźm, to właśnie żona namawia go skutecznie do popełnienia zbrodni. Sama też w niej uczestniczy, fabrykując dowody i zrzucając winę na strażników królewskich. Ciężar tego czynu sprawia jednak, że lady Makbet popada w obłęd- lunatykuje, wydaje jej się, że ma dłonie poplamione krwią, nie może zasnąć, ma koszmary. Kobieta ostatecznie popełnia samobójstwo, nie dając sobie rady z wyrzutami sumienia.
Banko to przyjaciel Makbeta i także dowodzi szkockimi siłami. On także otrzymuje od wiedźm przepowiednię, a mianowicie ma on być ojcem przyszłych królów, założycielem dynastii, mimo że sam nie będzie zasiadał na tronie. Ta przepowiednia się nie spełnia, ale wystarcza, by Makbet po zdobyciu władzy niepokoił się o swoją przyszłość i zlecił morderstwo Banka i jego syna. Po śmierci Banko ukazuje się Makbetowi jako krwawy upiór zasiadający na jego miejscu. Banko jest realistą, wie, że wiedźmy są niebezpieczne i nie próbuje spełnić ich przepowiedni. Twardo stąpa po ziemi i jest wiernym przyjacielem Makbeta.
Makduf to sługa króla Dunkana. Ma tytuł tana Fife. Makduf jest osobą, która znajduje ciało króla Dunkana, co wzbudza w nim podejrzliwość. To bystry obserwator, który cierpliwie czeka na to, co się wydarzy. Nie podejmuje pochopnych decyzji. To on sprowadza z Anglii syna króla Dunkana, Malkolma, i pomaga mu odzyskać tron ojca. Ostatecznie Makduf pokonuje także Makbeta w pojedynku i kładzie kres jego okrutnym rządom.
Król Dunkan to prawowity władca Szkocji. Jest bardzo sprawiedliwym, dobrym i łagodnym władcą, który potrafi się jednak wykazać stanowczością, gdy jest ona potrzebna. Znany jest z pogodnego usposobienia, bywa także szczodry dla swoich sług. Docenia dokonania swoich podwładnych – to on nadaje Makbetowi tytuł tana Kawdoru za jego zasługi w wojnie szkocko-norweskiej. Nie ratuje go to jednak przed śmiercią we śnie, poniesioną z rąk Makbeta.
Trzy wiedźmy to postaci fantastyczne, łączące świat rzeczywisty z nadprzyrodzoną krainą. Są uosobieniem zła, cechują się okrucieństwem, brakiem litości oraz czerpią przyjemność z ludzkiego cierpienia. Swoją przepowiednią zastawiają na Makbeta pułapkę i manipulują nim, doprowadzając go do popełnienia okrutnej zbrodni.
Malkolm to starszy syn króla Dunkana, prawowity dziedzic jego tronu. Po śmierci ojca wraz z bratem zbiega z kraju, w obawie przed oskarżeniami o mord. Reprezentuje sobą te same zalety, co Dunkan. Wraz z angielskim wojskiem wyrusza, by obalić Makbeta i odzyskuje swoje królestwo.
Donalbein to młodszy syn króla Dunkana, po jego śmierci udaje mu się uciec do Irlandii.
Fleance to syn Banka. Udaje mu się uciec przed zabójcami nasłanymi na niego przez Makbeta.
Siward to dowódca angielskich wojsk. Przybywa do Szkocji wraz z Malkolmem i traci w walkach syna.
Hekate to bogini magii i ciemności, która kontroluje trzy wiedźmy.