Słynne opowiadania Charlesa Dickensa pod tytułem „Opowieść wigilijna” przedstawia losy starego, samotnego i skąpego mężczyzny, jakim był główny bohater, czyli Ebenezer Scrooge. W trakcie pewnych świąt Bożego Narodzenia nawiedziły go jednak cztery zjawy, co sprawiło, że Scrooge zmienił swoje życie.
„Opowieść wigilijna” to jedno z najbardziej znanych dzieł autorstwa Charlesa Dickensa. Powstało ono w roku 1843 i do tego czasu wielu czytelników poznało losy słynnego skąpca, Ebenezera Scrooge’a, który dzięki bożonarodzeniowym cudom odmienił swój charakter oraz swoje życie. W opowiadaniu czytelnik poznaje nie tylko Scrooge’a, ale także wielu innych bohaterów. Ich życie zmienia się pod wpływem decyzji Scrooge’a.
Mówi się, że na przemianę nigdy nie jest za późno i człowiek zawsze ma szansę zmienić swoje postępowanie. Nawet po popełnieniu najgorszych grzechów i zbrodni każdy ma prawo do pokuty i do naprawienia zła, jakie wyrządził innym. Czasami zrozumienie błędów przychodzi późno, nie jest to jednak powód, by odbierać danej osobie możliwość poprawy.
Scrooge długo dochodził do siebie po wizycie trzech zjaw, ale wciąż mocno trzymał się swoich postanowień i starał się być lepszym człowiekiem. Czasami jeszcze z przyzwyczajenia zdarzyło mu się w kantorze burknąć coś do Boba, jednak szybko reflektował się i odpowiadał spokojnie na jego pytania.
Charles Dickens w roku 1843 opublikował swoje słynne opowiadanie zatytułowane „Opowieść wigilijna”. Opisuje ono wydarzenia, jakie działy się w trakcie świąt Bożego Narodzenia w życiu głównego bohatera – starego, skąpego mężczyzny nazywającego się Ebenezer Scrooge.
Nad tym, na czym polega prawdziwe człowieczeństwo głowiło się wielu filozofów już od zarania dziejów. Powstało wiele definicji tego zjawiska, dociekano, jakie jest jego źródło i dlaczego niektórzy ludzie nie potrafią go okazywać. Wiele z tych rozważań sprowadza się do tego, że istotą prawdziwego człowieczeństwa jest okazywanie współczucia i miłosierdzia innym i niesienie im pomocy, gdy tego potrzebują.
„Opowieść wigilijna” Charlesa Dickensa miała swoją premierę w roku 1843, a jej akcja osadzona jest w trakcie świąt Bożego Narodzenia. Dzieło to opowiada historię przemiany starego, skąpego człowieka, jakim był Ebenezer Scrooge. Dokonuje się ona dzięki wizycie kilku duchów Bożego Narodzenia, które pokazują bohaterowi, co się z nim stanie, jeśli nie zmieni on swojego zachowania.
W grudniu 1843 roku Charles Dickens opublikował swoją słynną na cały świat „Opowieść wigilijną”, której akcja dzieje się właśnie w trakcie świąt Bożego Narodzenia. Jej głównym bohaterem jest stary skąpiec, czyli Ebenezer Scrooge, którego paskudny charakter ma wpływ na wiele opisywanych tekście postaci. Jedną z nich jest jedyny członek rodziny Scrooge’a, jego siostrzeniec Fred.
„Opowieść wigilijna” od lat pozostaje jednym z najbardziej znanych dzieł Charlesa Dickensa, mimo iż po raz pierwszy została opublikowana w roku 1843. W tym tekście Dickens przedstawił historię Ebenezera Scrooge’a, bohatera o wyjątkowo nieprzyjemnym charakterze, który w trakcie świąt Bożego Narodzenia spotyka trzy duchy, które uświadamiają mu jego błędy. Z racji niesympatycznego usposobienia Scrooge’a i jego ogromnego skąpstwa cierpi wiele osób, między innymi jego jedyny pracownik, czyli Bob Cratchit.
Miasta, szczególnie te stare, mają do opowiedzenia niejedną historię. Ze wszystkich metropolii Polski wyróżnia się szczególnie Warszawa – stolica i zarazem tetr tragicznych wydarzeń minionych wieków.
Słynna komedia „Zemsta” autorstwa Aleksandra Fredry miała swoją premierę w roku 1834 i wtedy to czytelnicy po raz pierwszy przeczytali historię sporu dwóch rodów o zamek i poznali takich bohaterów jak Cześnik, Podstolina i Rejent. Fredro stworzył bowiem w swoim dziele wiele bogatych postaci, które często obrazowały stereotypy odnośnie danej grupy społecznej lub zawierały w sobie element komiczny.
„Pan Tadeusz” autorstwa Adama Mickiewicza to słynna polska epopeja narodowa, która po raz pierwszy została wydana w roku 1834. Mickiewicz wykreował barwną, wielowątkową opowieść o rodzinie Sopliców, którą osadził na Litwie. W dziele tym występuje wiele pogłębionych postaci głównych i pobocznych.