J. R. R. Tolkien to autor powieści zatytułowanej „Hobbit, czyli tam i z powrotem”. To dzieło należy do gatunku fantastyki, dlatego też można spotkać w nim wiele niezwykłych postaci. Jednym z najbardziej wyróżniających się bohaterów wciąż pozostaje Gollum, czyli dziwny stwór, którego hobbit Bilbo przypadkiem spotkał w jaskiniach goblinów.
„Hobbit, czyli tam i z powrotem” to powieść autorstwa J. R. R. Tolkiena i opowiada ona historię wyprawy trzynastu krasnoludów i jednego hobbita do Samotnej Góry w celu odzyskania skarbu zagarniętego przez smoka Smauga. Krasnoludami dowodzi potomek dawnych królów krasnoludzkich, znany pod imieniem Thorin Dębowa Tarcza.
„Hobbit, czyli tam i z powrotem” to jedna z najpopularniejszych powieści fantasy na całym świecie. Jej autorem jest J. R. R. Tolkien, a akcja toczy się w wykreowanym przez pisarza Śródziemiu. W dziele pojawia się wiele postaci, ale jedną z najbardziej charakterystycznych spośród nich jest czarodziej o imieniu Gandalf.
Utwory satyryczne pojawiały się już w starożytności. Piętnowały ludzkie zachowania, cechy charakteru oraz liczne zjawiska społeczne i polityczne. Dzięki satyrze twórcy przez lata mogli przedstawić swój punkt widzenia na różne tematy i skrytykować je bez narażania się na poważne konsekwencje.
Wisława Szymborska to jedna z najpopularniejszych poetek w historii polski. To jedna z dwóch Polek (obok Olgi Tokarczuk), która zdobyła Nagrodę Nobla w dziedzinie literackiej. Utwory Szymborskiej w dość przystępny, nieskomplikowany językowo i dosadny sposób opisuje istotę przemijania, różnych emocji i zjawisk, które pojawiają się w życiu każdego z nas. Kilka swoich wierszy poświęca tematyce tworzenia wierszy, pasji. Jeden z nich nosi tytuł „Pomysł”.
Fraszka to krótki utwór wierszowany, który często ma humorystyczny i ironiczny charakter. Wywodzi się z czasów starożytnych od epigramatu, który stworzył Symonides z Keos. Krótkie zabawne opisy na kamieniach nagrobnych i przedmiotach codziennego użytku na dobre weszły do antycznej kultury, stając się podwalinami dla żartobliwych wierszyków, pisanych przez wielu polskich i zagranicznych poetów. Czym charakteryzuje się fraszka? Do jakiego rodzaju literackiego należy?
Dramat romantyczny odszedł od zasad stosowanych w dramacie antycznym. Dzięki temu jego forma stała się atrakcyjniejsza pod względem fabuły i charakterystyki postaci. Bohaterowie wypowiadają się w nim naturalnym językiem, a kompozycja jest luźna i otwarta. Całość utworu wyróżnia synkretyzm rodzajowy, czyli połączenie cech liryki, epiki i dramatu. Jakie inne cechy ma dramat romantyczny?
Dramat szekspirowski został wykreowany przez Williama Szekspira. Wyróżnia się na tle wcześniejszych dramatów antycznych ze względu na odmienną formę i wykorzystanie scen drastycznych. Uznaje się go za pierwowzór dramatów antycznych. Jakie są cechy charakterystyczne dramatu szekspirowskiego? Jak wykorzystano go w literaturze?
Leopold Staff sprzeciwiając się dekadenckiej postawie charakterystycznej dla końca wieku, zadebiutował tomikiem „Sny o potędze”. Poeta natchniony filozofią Nietzschego i jego teorią „nadczłowieka” postanowił ubrać w poetycki język radykalne poglądy filozofa. W przepełnionych ideami witalistyczno-aktywistycznymi „Snach o potędze” znajduje się utwór „Kowal”, idealnie oddający nastrój całego tomu.
Imigracja jest zjawiskiem, które istnieje od początku ludzkości. Przemieszczanie się ludności wynikało z poszukiwania lepszych ziem pod uprawę, przyjaźniejszego klimatu, pracy, czy też z powodu wojen. Obecnie imigranci mieszkają w większości krajów świata. Co powinno się wiedzieć o zjawisku imigracji? Jakie są jej pozytywne i negatywne aspekty?
J. R. R. Tolkien to jeden z najbardziej znanych twórców gatunku fantastyki na całym świecie. Zasłynął ze stworzenia ogromnego uniwersum, w którym rozgrywa się akcja trylogii „Władca pierścieni” a także powieści „Hobbit, czyli tam i z powrotem”. Dzieło to zostało wydane w roku 1937, a w pewnym momencie włączone do listy lektur szkolnych.
Spokojne życie Bilba Bagginsa w Shire. Przybycie Gandalfa do Shire i rozmowa z Bilbem. Do domu Bilba przybywają na zaproszenie Gandalfa krasnoludy. Krasnoludy wyjawiają cel swojej wizyty, jakim jest wyprawa do Samotnej Góry, gdzie mieszka Smaug – smok, który ukradł złoto krasnoludów.