Tadeusz Borowski jest twórcą opowiadania „U nas w Auschwitzu” pochodzącego ze zbioru pod tytułem „Pożegnanie z Marią”. Jego treść jest oparta o własne doświadczenia autora, który w czasie wojny był więziony w obozie koncentracyjnym. Bohaterowie opowiadania zatem są wykreowani w oparciu o faktycznie spotkane osoby i wydarzenia, jakie miały wówczas miejsce.
Obozy koncentracyjne z czasów II wojny światowej kojarzą się głównie z powszechną śmiercią i straszliwymi warunkami bytowania, w których mało kto miał szansę przetrwać. A mimo to więźniowie trwali tam, przeżywali kolejny dzień i wielu z nich dotrwało w ten sposób do dnia swojego uwolnienia. W związku z tym mają oni za sobą doświadczenie trudnej obozowej codzienności, która wbrew ich woli stała się dla nich nową normalnością.
Każdy człowiek ma swoją godność i chce być traktowany jak osoba, która zasługuje na szacunek i która cieszy się wolnością swoich wyborów. Jednak zdarzały się takie okresy w historii świata, kiedy zapominano o tym i dochodziło do straszliwej dehumanizacji człowieka, do odarcia go z godności i szacunku, odebrania wszelkich praw i potraktowania w najokrutniejszy z możliwych sposobów.
II wojna światowa to czas, kiedy ludzkość była świadkiem okrucieństwa, jakie jeszcze niedawno były dla niej niewyobrażalne. To właśnie wtedy rozpoczęła się działalność zbrodniczych obozów koncentracyjnych, w których masowo torturowano i pozbawiano życie niewinne osoby, które przez systemy faszystowskie zostały uznane za niepożądane.
Narracja pierwszoosobowa to sposób opisywania wydarzeń w utworze literackim z punktu widzenia pierwszej osoby, czyli jako „ja”. Narratorem może być zarówno główny bohater, jak i inna osoba występująca w powieści.
Każdy człowiek ma swoją hierarchię wartości i wierzy w rzeczy, które są dla niego ważne. Zazwyczaj kieruje się nimi, podejmując różnorakie decyzje w życiu i stara się być lojalny wobec danego światopoglądu.
Epoka romantyzmu to okres narodzin wielu idei, które były przede wszystkim skupione były na tematach narodowych i niepodległościowych. Polska była bowiem w tym czasie pod zaborami, a wielu twórców literatury musiało z niej uchodzić między innymi z powodu represji politycznych.
Każdy człowiek potrzebuje poczucia celu w życiu, by nadać swoim działaniom sens i by nie zagubić się w poczuciu wewnętrznej pustki. Zdarza się jednak, że niektórzy takiego celu nie mają, nie są go w stanie określić i nie czują tego, co inni nazywają tym, co ich tak naprawdę określa.
Chyba każdy zetknął się ze stwierdzeniem, że podróże kształcą człowieka i przyczyniają się do poszerzania jego horyzontów i zdobywania nowe, cennej wiedzy. Wiedzą o tym także liczni autorzy dzieł literackich. Warto jednak pamiętać o tym, że podróż niekoniecznie jest tylko odwiedzaniem nowych krain czy pobytem poza ojczyzną.
Każdy człowiek wyznaje w życiu pewne wartości. Łączą się one z jego światopoglądem i często sprawiają, że człowiek wie, jakimi zasadami powinien się kierować podczas podejmowania wielu decyzji. Można być do tych wartości bardziej lub mniej przywiązanym i być im lojalnym w różnych sytuacjach. Jednak istnieją też takie wartości, za które człowiek jest w stanie oddać życie.
Wiersze o wiośnie występują u wielu poetów i poetek polskich, są więc ważną częścią polskiej kultury. Wiersze o wiośnie zarówno chwalą tę piękną porę rozkwitu, jak i zawierają w sobie nieraz nutę nostalgiczności. Wiersze o wiośnie należy czytać po to, by odpowiednio dostroić się do tej pory roku.
„Sklepy cynamonowe” to zbiór opowiadań, w których narratorem jest Józef, młody uczeń. Świat przedstawiony ukazany jest tu z perspektywy dziecka, co wpływa na jego specyficzną deformację, całość sprawia także wrażenie krajobrazu wyciągniętego wprost z marzenia sennego. W opowiadaniach istotny jest wątek tytułowych sklepów cynamonowych.