Jednym z najsilniejszych uczuć, jakie towarzyszą człowiekowi w życiu, może być miłość. przybiera ona różne formy – może to być miłość romantyczna, przyjacielska, żywiona do członków rodziny, zwierząt, czynności, przedmiotów czy ojczyzny. Miłość może przynosić szczęście i spełnienie, a może także boleśnie ranić i sprawiać, że człowiek nie chce już żyć.
Godność to jedna z największych wartości, o jakie w swoim życiu dba o walczy człowiek. Istnieje jednak wiele sytuacji, takich jak wojna, zagrożenie życia danej osoby czy jej bliskich, w których łatwo jest ludzi złamać i im tę godność odebrać. W związku z tym wiele osób zastanawia się, czy w ogóle jest możliwe zachowanie ludzkiej godności w skrajnych okolicznościach, w sytuacjach granicznych, które sprawiają, że człowiek próbuje po prostu za wszelką cenę przetrwać.
W wielu dziełach literackich, nawet takich, które nie należą do gatunku fantastyki, pojawiają się liczne elementy fantastyczne. Zazwyczaj mają one określone zadania do spełnienia i pełnią w tekście konkretną funkcję. Można je spotkać w wielu utworach z rozmaitych epok, ale szczególnie chętnie sięgali po nie przedstawiciele romantyzmu.
Epoka romantyzmu to okres narodzin wielu idei, które były przede wszystkim skupione były na tematach narodowych i niepodległościowych. Polska była bowiem w tym czasie pod zaborami, a wielu twórców literatury musiało z niej uchodzić między innymi z powodu represji politycznych.
Epoka romantyzmu to czasy wielkich dzieł wieszczów narodowych oraz skomplikowane kreacje bohaterów romantycznych, którzy wyrastali na gruncie tych trudnych czasów. Poeci tacy jak Adam Mickiewicz czy Juliusz Słowacki niejednokrotnie pochylali się nad ważnymi dla narodu zagadnieniami, takimi jak na przykład odzyskanie przez Polskę niepodległości i oswobodzenie się z zaborów.
W „Dziadach” autorstwa Adama Mickiewicza jedną z najważniejszych postaci jest senator Nowosilcow – wysłannik cara na polskiej ziemi, kojarzony jako najbardziej negatywna postać całego dramatu. Nowosilcow ma zaprowadzić w Warszawie porządek na polecenie swojego władcy, dlatego nie wzbudza on pozytywnych uczuć wśród stykających się z nim Polaków.
Romantyzm to w Polsce epoka, w której autorzy niejednokrotnie próbowali kreować jednostki niejednoznaczne, postaci tajemnicze i skomplikowane, często wybitne i kreujące się na przywódców narodu. W tym przypadku często powiązane one były także z kwestią odzyskania przez Polskę niepodległości i walki z zaborcą.
Epoka romantyzmu w Polsce wiązała się przede wszystkim z zagadnieniami niepodległościowymi, walką o wolność czy też aspektami metafizycznymi, czego dowody można odnaleźć w wielu dziełach z tego okresu. Pojawiła się wówczas też specyficzna konstrukcja tak zwanego bohatera romantycznego, czyli człowieka ukształtowanego przez popularny wówczas światopogląd i wydarzenia polityczne, takie jak na przykład zabory Polski.
„Dziady” to jedno z najbardziej rozpoznawalnych dzieł Adama Mickiewicza. Publikowane były w czterech częściach, w latach 1823-1860. Ostatnia część, wydana już po śmierci Mickiewicza, nigdy nie została ukończona. Dramat traktuje o sprawie niepodległości Polski oraz ukazuje obrzędy ludowe wciąż żywe w społeczeństwie polskim.
W „Dziadach” Adam Mickiewicz opisał trzy rodzaje duchów, podzielonych na kategorie w zależności od wagi ich grzechów na duchy lekkie, średnie i ciężkie. Do tego ostatniego rodzaju należało widmo Złego Pana, dziedzica okolicznej wsi, który zmarł trzy lata wcześniej. Pojawił się on w kaplicy po północy, a w celu jego przywołania Guślarz podpalił kocioł wódki.
Ksiądz Piotr jest jedną z najważniejszych postaci dramatu Adama Mickiewicza pod tytułem “Dziady”. Jest on nie tylko zakonnikiem, bernardynem, ale poprzez jego postać autor przekazuje czytelnikowi ideę, jaką jest mesjanizm. To właśnie ksiądz Piotr opowiada o tym, że Polska ma zostać zbawiona poprzez swoje wielkie cierpienie.
Jednym z najczęściej wybieranych źródeł motywów literackich jest Biblia i odniesienia do niej. Jest ona jednym z najważniejszych tekstów zachodniej kultury. Autorzy chętnie czerpią z jej tradycji, sięgają do archetypów, które ona oferuje i korzystają z czytelnego i rozpoznawanego przez czytelników kodu i nawiązań doskonale im znanych.