Każdy jest kowalem własnego losu – tak brzmi to popularne powiedzenie. Można je rozumieć w taki sposób, że człowiek jest w pełni odpowiedzialny za to jak wygląda jego życie, a co za tym idzie także za to, jaką jest osobą.
Każdy człowiek musi dokonać w swoim życiu wielu wyborów, a następnie ponosi ich konsekwencje. Czasami są one dla niego korzystne, a czasami konieczne jest wzięcie na siebie odpowiedzialności za swoje błędy.
Społeczeństwo zawsze podzielone było pod wieloma względami, na przykład z powodu posiadanych zasobów, na przykład majątku. Bardzo szybko z tego względu pojawili się ludzie bardzo bogaci i bardzo biedni, których dzieliły skrajne nierówności. Jawną niesprawiedliwość często dostrzegali i opisywali twórcy literatury, czyniąc z tego temat niosący ze sobą moralizatorskie i dydaktyczne przesłanie.
„Chłopcy z Placu Broni” to znana powieść stworzona przez węgierskiego twórcę, Ferenca Molnára. Po raz pierwszy wydano ją w roku 1906. Opowiada ona o dwóch grupach chłopców, którzy między sobą toczą spór o miejsce zwane właśnie Placem Broni. W dziele tym spotkać można wielu różnych bohaterów o odmiennych interesach i charakterach. Jedną z postaci istotnych dla fabuły jest Deżo Gereb. Jest on postacią wyjątkowo niejednoznaczną.
Słynne opowiadanie Charlesa Dickensa zatytułowane „Opowieść wigilijna” powstało w grudniu 1843 roku i wciąż cieszy się niesłabnącą popularnością. Opowiada ono o losach Ebenezera Scrooge’a – samotnego, skąpego mężczyzny, którego interesuje jedynie pomnażanie swojego majątku, nie lubi świąt Bożego Narodzenia i nie widzi sensu w dbaniu i relacje z innymi.
W roku 1843 Charles Dickens stworzył swoje słynne dzieło zatytułowane „Opowieść wigilijna”. Opowiadanie to przedstawia losy starego, skąpego mężczyzny, jakim był Ebenezer Scrooge i jego akcja osadzona jest właśnie w trakcie świąt Bożego Narodzenia. Scrooge’a nawiedzają zjawy, dzięki którym ma on odmienić swoje życie na lepsze.
Ebenezer Scrooge to główny bohater słynnego opowiadania Charlesa Dickensa zatytułowanego „Opowieść wigilijna”. Jego akcja osadzona jest w czasie świąt Bożego Narodzenia, co znacząco wpływa na przebieg wydarzeń. Scrooge pod wpływem magii świąt doświadcza bowiem wizyty trzech zjaw, które zmieniają jego życie.
Słynne opowiadania Charlesa Dickensa pod tytułem „Opowieść wigilijna” przedstawia losy starego, samotnego i skąpego mężczyzny, jakim był główny bohater, czyli Ebenezer Scrooge. W trakcie pewnych świąt Bożego Narodzenia nawiedziły go jednak cztery zjawy, co sprawiło, że Scrooge zmienił swoje życie.
„Opowieść wigilijna” to jedno z najbardziej znanych dzieł autorstwa Charlesa Dickensa. Powstało ono w roku 1843 i do tego czasu wielu czytelników poznało losy słynnego skąpca, Ebenezera Scrooge’a, który dzięki bożonarodzeniowym cudom odmienił swój charakter oraz swoje życie. W opowiadaniu czytelnik poznaje nie tylko Scrooge’a, ale także wielu innych bohaterów. Ich życie zmienia się pod wpływem decyzji Scrooge’a.
Mówi się, że na przemianę nigdy nie jest za późno i człowiek zawsze ma szansę zmienić swoje postępowanie. Nawet po popełnieniu najgorszych grzechów i zbrodni każdy ma prawo do pokuty i do naprawienia zła, jakie wyrządził innym. Czasami zrozumienie błędów przychodzi późno, nie jest to jednak powód, by odbierać danej osobie możliwość poprawy.
Scrooge długo dochodził do siebie po wizycie trzech zjaw, ale wciąż mocno trzymał się swoich postanowień i starał się być lepszym człowiekiem. Czasami jeszcze z przyzwyczajenia zdarzyło mu się w kantorze burknąć coś do Boba, jednak szybko reflektował się i odpowiadał spokojnie na jego pytania.
Charles Dickens w roku 1843 opublikował swoje słynne opowiadanie zatytułowane „Opowieść wigilijna”. Opisuje ono wydarzenia, jakie działy się w trakcie świąt Bożego Narodzenia w życiu głównego bohatera – starego, skąpego mężczyzny nazywającego się Ebenezer Scrooge.
