Każda epoka literacka charakteryzuje się czymś szczególnym, ale bardzo często łączy je tendencja do kreacji bohaterów, którzy zostali postawieni w charakterystycznej dla tego okresu sytuacji tragicznej i zmuszono ich do dokonania wyboru, który wpływa na całe ich życie. Zaobserwować to można w wielu epokach, między innymi w romantyzmie czy także dużo później, w dwudziestoleciu międzywojennym. Wyboru musieli dokonać tacy bohaterowie jak Kordian z dramatu Juliusza Słowackiego, Cezary Baryka z powieści „Przedwiośnie” czy też Zenon Ziembiewicz z dzieła „Granica”. W każdym z tych przypadków bohaterowie zmuszeni byli do podjęcia decyzji i można się zastanawiać, czy ich wybory życiowe były słuszne/
Kordian to główny i tytułowy bohater dramatu autorstwa Juliusza Słowackiego. Początkowo jest on opisywany jako młody chłopiec, który nie widzi celu w swoim życiu, odczuwa nudę egzystencjalną i ból istnienia, a także cierpi z powodu nieszczęśliwego uczucia do starszej od niego Laury. Pod wpływem odrzucenia przez nią Kordian próbuje popełnić samobójstwo. Po wyzdrowieniu wyrusza w podróż po Europie, która zmienia go jako człowieka i pozwala mu się ostatecznie ukształtować jako patriota. Kordian jest przekonany o swojej racji i chce działać na rzecz odzyskania niepodległości przez Polskę. Z tego powodu zdecydował się na dołączenie do spisku wymierzonego w cara Mikołaja I i oświadczył, że samodzielnie go zamorduje, mimo sprzeciwu innych spiskowców. Kordian podjął wówczas ważną decyzję i wierzył, że sam podoła swojej misji. Jego decyzja była jednak błędna. Kordian nie udźwignął presji i odpowiedzialności za swoje zadanie i zemdlał przed sypialnią cara. W wyniku jego błędu aresztowano go i skazano na śmierć.
Cezary Baryka to postać dorastająca w trudnych warunkach rewolucji w Baku oraz prób odbudowania Polski po odzyskaniu niepodległości. Był świadkiem niezwykłych okrucieństw, jakich potrafili dopuszczać się ludzie podczas prób przejęcia władzy. Cezary jednak kształtował się pod względem światopoglądu jako socjalista. „Przedwiośnie” to tak naprawdę zapis dorastania Baryki oraz tego, jak zmieniały się jego poglądy pod wpływem różnych wydarzeń. Ostatecznie Baryka dojrzał do tego, kim jest i w co wierzy, co zamanifestował na końcu powieści dołączeniem do protestu robotników, co mogło się skończyć jego śmiercią. Jego decyzja była jednak słuszna, ponieważ walczył o to, w co naprawdę szczerze wierzył.
Zenon Ziembiewicz to bohater powieści „Granica”. Błyskawicznie wspinał się on po kolejnych szczeblach kariery i awansu społecznego, jednak był wplątany w nieszczęśliwy romans ze służącą Justyną, mimo swojego małżeństwa. Ziembiewicz w sytuacji krytycznej zlecił Justynie aborcję i porzucił ją, co ostatecznie spowodowało, że odrzucona dziewczyna zdecydowała się zemścić na nim i oblała go kwasem. Życiowe decyzje Ziembiewicza doprowadziły go więc do upadku oraz śmierci.