„Felix, Net i Nika oraz Gang Niewidzialnych Ludzi” to powieść młodzieżowa autorstwa Rafała Kosika, popularnego polskiego pisarza science-fiction. Dzieło to przybliża przygody trójki przyjaciół z warszawskiego gimnazjum, którzy wspólnie rozwiązują zagadki, takie jak na przykład działalność tytułowego Gangu Niewidzialnych ludzi.
Rafał Kosik to polski pisarz science-fiction. Znany jest z takich książek przeznaczonych dla młodzieży jak „Felix, Net i Nika oraz Gang Niewidzialnych Ludzi”. Opisuje w niej trójkę przyjaciół uczęszczających do warszawskiego gimnazjum i zajmujących się także rozwiązywaniem wielu zagadek. Głównym bohaterem powieści jest trzynastoletni Felix Polon, który wśród swoich rówieśników zwracał uwagę licznymi gadżetami, z których korzysta dzięki pracy swojego ojca-wynalazcy.
Gang Niewidzialnych Ludzi okrada banki na terenie Warszawy. Felix Polon rozpoczyna naukę w Gimnazjum im. prof. Kuszmińskiego.
„Tango” autorstwa Sławomira Mrożka, które po raz pierwszy opublikowano w roku 1964, to wciąż jeden z najważniejszych polskich dramatów współczesnych. Opisuje on rodzinę Eleonory i Stomila, w której zapanował odwrócony konflikt pokoleń. W związku z tym przedstawiciel najmłodszego pokolenia, Artur, żąda przywrócenia dawnych zasad i obyczajów, ponieważ jego rodzice zbuntowali się przeciwko nim tak bardzo, że żadne już nie zostały.
Jednym z najważniejszych polskich dramatów jest „Tango” autorstwa Sławomira Mrożka, które opublikowano po raz pierwszy w roku 1964. Autor opisał w nim losy pewnej rodziny, w której nastąpił odwrócony konflikt pokoleń.
W dziełach literackich autorzy często decydują się na zamieszczenie w nich przyrody. Spełnia ona wiele różnych funkcji – może być po prostu tłem wydarzeń, a może także przejąć rolę pełnoprawnego bohatera opowieści. Z wielu dzieł literackich wywnioskować można także, że przyroda spełnia ważną funkcję w życiu człowieka.
„Doceniamy wielkość dokonań starożytnych intelektualistów i twórców, naśladujemy ich dzieła […], ale starożytnych nie przerośliśmy, przetwarzamy tylko to, co przekazała nam tradycja” – tak brzmią słowa, których autorką jest Maria Wichowa.
Realizm i fantastyka – te dwa aspekty przenikają się między sobą w wielu dziełach literackich. Dzieje się tak już od samego początku istnienia literatury. W starożytności byli to na przykład bogowie, aktywnie wpływający na świat ludzi i ich działania. Szczególnie istotny stał się ten aspekt w czasach epoki romantyzmu.
Literatura polska przez długi czas koncentrowała się na problematyce ojczyzny, jej zniewolenia i tęsknoty za nią. Miało to swoje źródło między innymi w zaborach, pod którymi Polska znajdowała się przez sto dwadzieścia trzy lata, licznych wojnach, które przetoczyły się przez teren Polski czy nawet okupacji.
Jednym z najważniejszych polskich dramatów wciąż pozostaje “Tango” autorstwa Sławomira Mrożka z roku 1964. Opisuje on odwrócony konflikt pokoleń i świat, w którym zwycięża brutalna siła. Czyni to na podstawie losów sześcioosobowej rodziny, w której zniesiono wszelkie zasady, przeciwko czemu buntuje się główny bohater, czyli Artur.
Sławomir Mrożek po raz pierwszy opublikował dramat „Tango” w roku 1964. Na deskach teatru utwór wystawiono już rok później. Autor opisał w swoim dziele historię pewnej rodziny, w której występuje odwrócony konflikt pokoleń.
Komizm określany jest przede wszystkim jako kategoria estetyczna, która potrafi wzbudzać w odbiorcach śmiech i rozbawienie. Do tej definicji zalicza się przede wszystkim okoliczności, które są w stanie doprowadzić człowieka do takiej reakcji.