„Przedwiośnie” Stefana Żeromskiego oraz „Granicę” Zofii Nałkowskiej dzieli niemal dziesięć lat, jednak w kreacji głównych bohaterów tych utworów znaleźć można pewne podobieństwa. W „Przedwiośniu” opisane zostały losy Cezarego Baryki, pochodzącego z dobrej rodziny, którego życie zmieniła rewolucja i odzyskanie przez Polskę niepodległości.
Słynne dzieło Stefana Żeromskiego, którym jest „Przedwiośnie”, klasyfikowane jest bardzo często jako powieść polityczna. Nie jest to jednak jedyny gatunek, w ramy którego wpisuje się ten utwór. Żeromski opisuje w nim wiele kwestii związanych z wydarzeniami społecznymi i politycznymi początku XX wieku w Rosji i w Europie, pokazuje także trudny proces dorastania młodych ludzi w tamtych czasach.
W powieści „Przedwiośnie” Stefan Żeromski opisał dopiero dorastającego i kształtującego swój charakter bohatera. Był nim Cezary Baryka, skomplikowany młody człowiek, który dojrzewał w trudnych społecznie i politycznie czasach.
W literaturze obecne są różne sposoby narracji, dzięki którym czytelnik dowiaduje się, co dzieje się nie tylko w ramach akcji powieści, ale także zostaje zapoznany z przeżyciami wewnętrznymi wybranych bohaterów.
„Przedwiośnie” Stefana Żeromskiego opowiada o wielu ważnych wydarzeniach historycznych i politycznych, jakie miały miejsce w czasie i po I wojnie światowej. Główny bohater, Cezary Baryka, jest świadkiem między innymi wojny z bolszewikami czy odbudowy Polski po odzyskaniu niepodległości. Jednak jednym z najbardziej istotnych wydarzeń pozostaje rewolucja bolszewicka w Baku.
„Przedwiośnie” autorstwa Stefana Żeromskiego porusza wiele zagadnień i opisuje zróżnicowane motywy, z którymi spotykają bohaterowie powieści. Bardzo wiele miejsca autor poświęcił kwestiom politycznym, które miały miejsce we współczesnej mu Polsce oraz na terenie Rosji.
Stefan Żeromski jest autorem znanej powieści zatytułowanej „Przedwiośnie”. Autor poruszył w swoim dziele wiele problemów, jakie trapiły współczesne mu społeczeństwo. Związane one były z kwestiami społecznymi i politycznymi.
Juliusz Słowacki planował stworzyć własną kronikę opowiadającą o baśniowych pradziejach Polski. Jedną z częścią tego cyklu, obok „Balladyny”, była „Lilla Weneda”. Dramat ten opowiadał o walkach między Wenedami i Lechitami oraz o losach tytułowej i głównej bohaterki, młodej dziewczyny, córki króla Wenedów.
Słynna powieść Stefana Żeromskiego znana pod tytułem „Przedwiośnie” dzieje się w czasach, w których Polski jeszcze nie było na mapach Europy i tuż po jej odzyskaniu niepodległości i w pierwszych latach rozwoju zrujnowanego wojną i zaborami kraju. W związku z tym Żeromski pytał współczesnych sobie czytelników o to, w jakim kierunku powinien podążać właśnie wyzwolony naród i w jaki sposób odbudować właśnie odzyskaną ojczyznę.
Wielu twórców literatury operuje takimi środkami stylistycznymi jak metafory, symbole czy alegorie. Oznaczają one zazwyczaj ukryte znaczenia, które czytelnik musi samodzielnie odszukać i zrozumieć. Dzięki temu ma szansę wpaść na dodatkowe tropy interpretacyjne, dodatkowe treści czy też nawet zrozumieć właściwie przesłanie dzieła.
Ludzie często żyją marzeniami, w których kreują idealne życie oraz perfekcyjny świat, który nie ma nic wspólnego z rzeczywistością. Takie kreacje zwane są utopią, czyli przedstawieniem idealnego systemu, w którym wszyscy żyją zgodnie ze szlachetnymi ideałami.
Tym, co podtrzymuje chęć walki i życia wielu osób, są ich marzenia oraz wyobrażenia na temat tego, jak wyglądają rzeczy dla nich ważne. Dlatego tak niebezpieczne bywa utracenie złudzeń odnośnie istotnych dla człowieka kwestii.