Wernyhora – charakterystyka

W dramacie „Wesele” Stanisława Wyspiańskiego znaleźć można wiele postaci fantastycznych, które inspirowane były faktycznymi bohaterami historycznymi. Przeplatają się one w dziele wraz z rzeczywistymi postaciami i wchodzą z nimi w interakcję. Przykładem takiego bohatera może być Wernyhora, objawiający się Gospodarzowi.

Upiór (Wesele) – charakterystyka

W dramacie „Wesele” Stanisława Wyspiańskiego bohaterowie realistyczni, inspirowani faktycznie żyjącymi ludźmi, przeplatają się z fantastycznymi postaciami. Te drugie z kolei często wzorowane są na postaciach historycznych, jak ma to miejsce w przypadku upiora, czyli Jakuba Szeli.

Stańczyk – charakterystyka

Bohaterowie dramatu „Wesele” autorstwa Stanisława Wyspiańskiego dzielą się na realistycznych oraz fantastycznych. Do tych drugich należą zjawy odwiedzające bronowickie wesele. Jednym z widm, które nawiedzają gości, jest Stańczyk.

Chochoł – charakterystyka

W dramacie „Wesele” autorstwa Stanisława Wyspiańskiego świat przedstawiony dzieli się na płaszczyznę realistyczną i fantastyczną, a poszczególni bohaterowie należą do jednej lub do drugiej. Jednym z bohaterów fantastycznych jest Chochoł, który został zaproszony na weselę przez Rachelę.

Ksiądz (Wesele) – charakterystyka

Wśród wielu barwnych postaci, jakie pojawiają się w znanym młodopolskim dramacie autorstwa Stanisława Wyspiańskiego, czyli w „Weselu”, nie mogło zabraknąć reprezentanta Kościoła Katolickiego. Jest nim Ksiądz, postać łącząca w sobie świat chłopstwa i świat inteligencji krakowskiej.

Żyd – charakterystyka

Wśród wielu postaci obecnych w znanym dramacie Stanisława Wyspiańskiego zatytułowanym „Wesele”, obecni są także bohaterowie reprezentujący społeczność żydowską. Jest nim między innymi Żyd, oparty na pierwowzorze bronowickiego karczmarza i ojca Racheli. Wyspiański inspirował się w jego przypadku Hirszem Singerem, ojcem Pepy Singer.

Nos – charakterystyka

Wiele postaci ze słynnego dramatu Stanisława Wyspiańskiego pod tytułem „Wesele” inspirowanych było faktycznie żyjącymi ludźmi, których artysta znał. Akcja oparta również została na prawdziwym weselu Lucjana Rydla i Jadwigi Mikołajczykówny. Brały w nim udział także takie tajemnicze postaci jak Nos.

Rachela – charakterystyka

W swoim dramacie „Wesele” Stanisław Wyspiański zamieścił wiele postaci, których kreacje były oparte na faktycznie istniejących ludziach, których autor znał. Dotyczyło to zarówno krakowskiej inteligencji, jak i mieszkańców wsi. Postać Racheli inspirowana była Pepą Singer, czyli córką karczmarza z Bronowic. Mimo to pierwowzór w niczym nie przypominał postaci, jaką Wyspiański wykreował w swym dziele.

Czepiec – charakterystyka

Do stworzenia dramatu zatytułowanego „Wesele” zainspirowało Stanisława Wyspiańskiego prawdziwe małżeństwo krakowskiego poety i chłopki, a ich wesele stało się okazją do spotkania się ze sobą wielu znakomitych gości, którzy posłużyli autorowi jako inspiracje do stworzenia wielu postaci w swoim dziele, na przykład obecnych tam chłopów. Kreacja Czepca wzorowana była na chłopie z Bronowic, Błażeju Czepcu, szwagrze ojca Panny Młodej i jej wuju.

Jasiek – charakterystyka

W swoim najsłynniejszym dziele, jakim jest dramat “Wesele”, młodopolski artysta, Stanisław Wyspiański, stworzył wiele barwnych postaci, ukazując tym samym przekrój polskiego społeczeństwa tamtych czasów. Wiele bohaterów inspirowanych było prawdziwymi ludźmi, których Wyspiański znał. W przypadku postaci Jaśka poeta oparł jego postać o sylwetkę brata prawdziwej panny młodej, czyli Jana Mikołajczyka.

Dziennikarz (Wesele) – charakterystyka

Słynny dramat Stanisława Wyspiańskiego, zatytułowany „Wesele”, zainspirowany został faktycznymi wydarzeniami. Był to ślub krakowskiego artysty, Lucjana Rydla, z przedstawicielką chłopstwa, czyli Jadwigą Mikołajczykówną w roku 1900. Wyspiański zainspirował się nim i już rok później jego dramat został po raz pierwszy wystawiony na deskach teatralnych.

Poeta (Wesele) – charakterystyka

Najbardziej znane dzieło Stanisława Wyspiańskiego, czyli młodopolski dramat zatytułowany „Wesele”, po raz pierwszy wystawione zostało w teatrze w roku 1901. Jego akcja skupia się na wydarzeniach w trakcie wesela odbywającego się we wsi Bronowice. Odbywało się ono z okazji zaślubin krakowskiego poety z chłopką i odnosiło się do faktycznego małżeństwa Lucjana Rydla z Jadwigą Mikołajczykówną.