„Przedwiośnie” Stefana Żeromskiego oraz „Granicę” Zofii Nałkowskiej dzieli niemal dziesięć lat, jednak w kreacji głównych bohaterów tych utworów znaleźć można pewne podobieństwa. W „Przedwiośniu” opisane zostały losy Cezarego Baryki, pochodzącego z dobrej rodziny, którego życie zmieniła rewolucja i odzyskanie przez Polskę niepodległości.
Słynne dzieło Stefana Żeromskiego, którym jest „Przedwiośnie”, klasyfikowane jest bardzo często jako powieść polityczna. Nie jest to jednak jedyny gatunek, w ramy którego wpisuje się ten utwór. Żeromski opisuje w nim wiele kwestii związanych z wydarzeniami społecznymi i politycznymi początku XX wieku w Rosji i w Europie, pokazuje także trudny proces dorastania młodych ludzi w tamtych czasach.
W powieści „Przedwiośnie” Stefan Żeromski opisał dopiero dorastającego i kształtującego swój charakter bohatera. Był nim Cezary Baryka, skomplikowany młody człowiek, który dojrzewał w trudnych społecznie i politycznie czasach.
W literaturze obecne są różne sposoby narracji, dzięki którym czytelnik dowiaduje się, co dzieje się nie tylko w ramach akcji powieści, ale także zostaje zapoznany z przeżyciami wewnętrznymi wybranych bohaterów.
„Przedwiośnie” Stefana Żeromskiego opowiada o wielu ważnych wydarzeniach historycznych i politycznych, jakie miały miejsce w czasie i po I wojnie światowej. Główny bohater, Cezary Baryka, jest świadkiem między innymi wojny z bolszewikami czy odbudowy Polski po odzyskaniu niepodległości. Jednak jednym z najbardziej istotnych wydarzeń pozostaje rewolucja bolszewicka w Baku.
„Przedwiośnie” autorstwa Stefana Żeromskiego porusza wiele zagadnień i opisuje zróżnicowane motywy, z którymi spotykają bohaterowie powieści. Bardzo wiele miejsca autor poświęcił kwestiom politycznym, które miały miejsce we współczesnej mu Polsce oraz na terenie Rosji.
Stefan Żeromski jest autorem znanej powieści zatytułowanej „Przedwiośnie”. Autor poruszył w swoim dziele wiele problemów, jakie trapiły współczesne mu społeczeństwo. Związane one były z kwestiami społecznymi i politycznymi.
„O Doktorze Hiszpanie” to jedna z fraszek Jana Kochanowskiego – wybitnego polskiego poety, tłumacza i dramaturga, który jest jednym z najbardziej cenionych twórców epoki renesansu. Jego fraszki nawet po upływie lat, są silnie obecnie w kulturze, cytowane i nawet wprowadzone do programu nauczania języka polskiego w szkołach.
Jan Kochanowski to polski poeta epoki renesansu. Był bardzo dobrze wykształconym człowiekiem. Studiował w Krakowie oraz Padwie. Często odbywał podróże, również do Francji. Dziś znany jest z bardzo wielu utworów. Pisał między innymi treny, pieśni, poematy, czy fraszki. Jedna z nich nosi tytuł „ Na zdrowie”.
Ignacy Krasicki to jeden z najwybitniejszych poetów polskich XVIII wieku. Nazywa się go „człowiekiem oświeconym”. Był kapelanem króla Stanisława Augusta Poniatowskiego, arcybiskupem, bardzo dobrze wykształconym człowiekiem. Stworzył wiele cennych dzieł, między innymi bajki. Jedną z nich jest „Słowik i szczygieł”.
Juliusz Słowacki planował stworzyć własną kronikę opowiadającą o baśniowych pradziejach Polski. Jedną z częścią tego cyklu, obok „Balladyny”, była „Lilla Weneda”. Dramat ten opowiadał o walkach między Wenedami i Lechitami oraz o losach tytułowej i głównej bohaterki, młodej dziewczyny, córki króla Wenedów.
Słynna powieść Stefana Żeromskiego znana pod tytułem „Przedwiośnie” dzieje się w czasach, w których Polski jeszcze nie było na mapach Europy i tuż po jej odzyskaniu niepodległości i w pierwszych latach rozwoju zrujnowanego wojną i zaborami kraju. W związku z tym Żeromski pytał współczesnych sobie czytelników o to, w jakim kierunku powinien podążać właśnie wyzwolony naród i w jaki sposób odbudować właśnie odzyskaną ojczyznę.