„Chmury” to jedna z zachowanych aż do dziś komedii Arystofanesa. Jednym z głównych bohaterów tego dzieła jest Fejdippides, syn Strepsjadesa. Nieodpowiedzialne zachowanie Fejdippidesa jest jednym z głównym bodźców napędzających wydarzenia komedii, a jego postać ma ogromne znaczenie dla zachowania jego ojca. Fejdippides jest przedmiotem krytyki autora, ukazującego wady współczesnej mu ateńskiej młodzieży.
Jedną z zachowanych do naszych czasów komedii Arystofanesa są „Chmury”. Głównym bohaterem utworu jest Strepsjades, rolnik, który został obciążony długami swojego nieodpowiedzialnego syna. Fabuła opowiada o jego zmaganiach z tym problemem oraz jest także krytyką nowoczesnego wychowania ateńskiej młodzieży, na co wpływ mają także nauki sofistów.
„Profesor Andrews w Warszawie” to opowiadanie ze zbioru „Gra na wielu bębenkach” autorstwa polskiej noblistki, Olgi Tokarczuk. Utwór ten przybliża czytelnikowi losy wizyty zagranicznego psychologa w stolicy Polski, kiedy akurat rozpoczyna się też stan wojenny, o czym profesor nie ma zielonego pojęcia.
Autorką opowiadania „Profesor Andrews w Warszawie” jest polska noblistka, Olga Tokarczuk. Tekst ten należy do zbioru „Gra na wielu bębenkach” z roku 2001. Jego głównym tematem jest stan wojenny w Polsce, ukazany z perspektywy obcokrajowca, tytułowego profesora Andrews, który pojawia się w Warszawie nieświadomy tego, co się dzieje w mieście.
„Profesor Andrews” w Warszawie to krótkie opowiadanie ze zbioru „Gra na wielu bębenkach”, który jest dziełem polskiej noblistki, Olgi Tokarczuk. Tekst przybliża czytelnikowi historię pobytu zagranicznego profesora w Warszawie, w czasie, w którym w Polsce panuje stan wojenny.
„Profesor Andrews w Warszawie” to opowiadanie autorstwa Olgi Tokarczuk, które wchodzi w skład zbioru „Gra na wielu bębenkach”. Tekst ten opisuje pobyt zagranicznego profesora, który planował spopularyzowanie w Polsce swojej myśli analitycznej, jednak szybko okazuje się, że przede wszystkim musi zmierzyć się z szokującą rzeczywistością stanu wojennego, który panował w tym kraju w czasie jego wizyty. Profesor znajduje się więc w niespodziewanej sytuacji i musi się z nią zmierzyć.
„Miejsce” to jedno z opowiadań autorstwa Andrzeja Stasiuka, które znalazło się w zbiorze z roku 1995 zatytułowanym „Opowieści galicyjskie”. Narrator tego tekstu przybliża czytelnikowi losy zniszczonej cerkwi, niegdyś skupiającej wokół siebie wspólnotę, a po której został już tylko pusty plac.
„Miejsce” Andrzeja Stasiuka jest opowiadaniem pochodzącym z tomu „Opowieści galicyjskie” z roku 1995. W tym utworze autor przybliża losy zlikwidowanej i przeniesionej do muzeum cerkwi. Snuje refleksje dotyczące jej powstania i wyglądu, a wszystko to stojąc na pustym placu, który po niej pozostał.
Jacek Dukaj w roku 2001 opublikował opowiadanie „Katedra”, które należy do gatunki science-fiction. Przedstawił w on w nim historię niezwykłego budynku, który powstał w miejscu, w którym ponoć miał miejsce cud.
„Katedra” jest znanym opowiadaniem Jacka Dukaja, które należy do gatunku znanego jako science-fiction. Autor opisuje moment, w którym ścierają się ze sobą nauka oraz doświadczenie religijne. W krótkim opowiadaniu udało się zawrzeć Dukajowi wiele istotnych motywów, które łączą się z głównym tematem jego historii.
Słynna komedia Aleksandra Fredry, czyli „Zemsta” doczekała się swoich licznych adaptacji. Wystawiana jest ona niezwykle często na deskach licznych teatrów, do czego zresztą została stworzona. Później pojawiły się też jednak aż trzy jej ekranizacje. Najbardziej znaną adaptacją filmową komedii „Zemsta” jest ta z roku 2002.
Jednym z najsłynniejszych dzieł polskiej literatury jest komedia „Zemsta” autorstwa Aleksandra Fredry. Opublikowano ją w roku 1834, a mimo to wciąż jest obecna w dyskusji o kulturze i zdobywa kolejnych czytelników. Doczekała się także swoich adaptacji, teatralnych oraz filmowych. „Zemsta” jest więc dziełem, które nie tylko śmieszy, ale także przyciąga swoją uniwersalnością.