Henryk Sienkiewicz był pisarzem, który tworzył w czasach pozytywizmu i do tej epoki zaliczane są jego powieści oraz wykreowani w nich bohaterowie. Zdawać by się mogło, że był on twórcą, któremu daleko było do romantyzmu, ideałów przez niego promowanych oraz od konstruowania bohaterów w sposób, jaki był popularny wśród poetów takich jak Adam Mickiewicz czy Juliusz Słowacki.
„Potop” Henryka Sienkiewicza to jedno z jego najsłynniejszych dzieł i druga część popularnej trylogii. Pierwszy raz wydany on został w roku 1886, czyli w czasach, kiedy ojczyzny autora, Polski, nie było na mapach Europy.
„Potop” to druga część trylogii Henryka Sienkiewicza, która opowiada o czasach szwedzkiego najazdu na Polskę. Jest to więc wielowątkowa historia, ukazująca czytelnikowi wiele zagadnień i motywów, a także zapoznaje go z wieloma barwnymi postaciami z pierwszego oraz z dalszego planu.
Historia potopu szwedzkiego, który miał miejsce w Polsce w latach 1655-1660, pełna jest niezwykłych wydarzeń i dynamicznych zwrotów akcji, które opisał w swojej powieści „Potop” Henryk Sienkiewicz.
Druga część trylogii Henryka Sienkiewicza, czyli „Potop” to powieść historyczna, a jej akcja osadzona jest w czasach potopu szwedzkiego, kiedy to Polska została zaatakowana przez wojska przybywające zza Bałtyku.
Wiersze o mamie to wyjątkowy typ poezji – zazwyczaj bardzo intymny i wzruszający. Matka jest w nich często gloryfikowana, jednak zdarza się, że przedstawiana jest w ramach swojej codzienności, zwyczajności.
Pieśni Horacego to niezwykłe dzieła liryczne, które przejawiają filozoficzne przemyślenia nad przemijaniem i przyjmowaniem losowych zdarzeń. Horacy wyróżnia się na tle autorów antycznych – śmiało szerzy swój światopogląd, a jego utwory cieszą się ogromną popularnością i ponadczasowym przesłaniem.
Artur Rimbaud to francuski poeta, żyjący pod koniec XX wieku. Ze względu na liczne skandale, które wywołał swą postawą życiową i twórczością, zaliczany jest do grona, tzw. poetów wyklętych. „Statek pijany” to jeden z najpopularniejszych utworów autora.
Henryk Sienkiewicz w „Potopie” stworzył liczną reprezentację szlachty, między innymi laudańskiej. Jednym z jej przedstawicieli jest Tomasz Billewicz, brat Herakliusza, czyli dziadka Aleksandry. Dla samej Oleńki Tomasz zaś był stryjem. Billewicz to postać epizodyczna, ale obdarzona przez Sienkiewicza ciekawym charakterem.
W „Potopie” Henryka Sienkiewicza czytelnik może spotkać wiele postaci z dalszego planu, które autor zarysował w sposób żywy i wiarygodny. Jednymi z nich są Kiemlicze, czyli stary Kiemlicz oraz jego synowie-bliźniacy, Damian oraz Kosma. To przykład ubogich szlachciców, którzy służyli majętniejszym panom, takim jak Kmicic.
„Potop” Henryka Sienkiewicza jest drugą częścią słynnej trylogii. We wszystkich tomach pojawiają się postaci, które są bohaterami więcej niż jednej historii. Jedną z nich jest Jan Skrzetuski – najważniejsza osoba w powieści „Ogniem i mieczem” – który pojawia się także w „Potopie”.
Czesław Miłosz to jeden z najwybitniejszych polskich poetów. W 1980 roku otrzymał literacką Nagrodę Nobla. „Piosenka o końcu świata” jest wierszem, który znajdziemy w tomiku poezji „Ocalenie”. Utwór jest następstwem wojennych przeżyć autora.