Juliusz Słowacki jest autorem między innymi dramatu romantycznego pod tytułem „Kordian”. Porusza w nim kwestie związane z tematyka narodowościową i odnoszące się do zagadnienia odzyskania przez Polskę niepodległości oraz do powodów, przez które upadło powstanie listopadowe. Słowacki przeprowadza także swoistą dekonstrukcję typowego romantycznego, tworząc dynamiczną i podlegającą zmianom postać Kordiana.
Juliusz Słowacki to jeden z najbardziej znanych polskich twórców epoki romantyzmu, a jednym z jego najsłynniejszych dzieł jest dramat zatytułowany „Kordian”. Słowacki podnosi w nim kwestie popularne w jego czasach i znaczące dla okresu, w jakim żył, między innymi odzyskanie niepodległości przez Polskę cierpiącą pod zaborami czy też powody klęski powstania listopadowego.
Juliusz Słowacki tworzył w epoce romantyzmu, a jednym z jego najważniejszych dzieł jest dramat „Kordian”. Jest to dzieło skupiające się na tematyce narodowej, szczególnie istotnej w tamtych czasach ze względu na to, że Polska znajdowała się pod zaborami. Słowacki rozważał więc przyczyny klęski powstania listopadowego i przedstawił opozycyjną wobec mesjanizmu Mickiewicza ideę walki o wolność ojczyzny.
Epoka romantyzmu w Polsce to czas powstawania wielkich dzieł, takich jak na przykład „Kordian” autorstwa jednego z wielkich wieszczów, czyli Juliusza Słowackiego. Poeta zawarł w swoim utworze wiele zagadnień reprezentatywnych dla tej epoki, na przykład refleksje na tematy narodowe i rozważania nad upadkiem powstania listopadowego.
„Sklepy cynamonowe” autorstwa Brunona Schulza to zbiór niezwykłej prozy, ubranej w formie opowiadań. Ich narratorem jest dziecko, a przedstawiane wydarzenia oraz miejsce akcji, którym jest niewielkie miasteczko, oparte są na osobistych doświadczeniach autora z czasów dzieciństwa. Tym, co przede wszystkim wyróżnia „Sklepy cynamonowe”, jest ich niezwykły klimat jak z pogranicza jawy oraz snu, a także specyficznie wykreowany świat przedstawiony, w którym od razu rozpoznaje się pióro Schulza.
„Kordian” pióra Juliusza Słowackiego to jeden z najsłynniejszych polskich dramatów. Powstał jako polemika z „Dziadami” Adama Mickiewicza i zawartą w nich koncepcją mesjanizmu jako sposobu na odzyskanie niepodległości przez Polskę w czasie zaborów. Słowacki w swoim dziele przedstawił odmienną ideę winkelriedyzmu oraz rozważał społeczne problemy, próbował też dociec, co spowodowało upadek powstania listopadowego.
W epoce romantyzmu powstało wiele wybitnych dzieł w polskiej literaturze. Jednym z nich był dramat „Kordian” autorstwa Juliusza Słowackiego. Poeta poruszył w nim wiele kwestii związanych z tematyką narodową, próbował także zdiagnozować problemy trapiące zniewolone społeczeństwo pod zaborami i oraz rozważał także powody upadku powstania listopadowego.
Juliusz Słowacki żył zaledwie 39 lat, lecz jego literacki dorobek pozwolił mu dołączyć do grona najbardziej znanych polskich twórców. Jego utwory cechują się dużą różnorodnością. Obejmują: listy, wiersze, około 20 poematów i kilkanaście dramatów, w tym dramaty niedokończone.
„Sklepy cynamonowe” autorstwa Brunona Schulza to opowiadania, w których autor zawarł własne doświadczenia z dzieciństwa spędzonego w niewielkim miasteczku. Narratorem tych utworów jest dziecko, co wpływa na perspektywę, w jakiej ukazywany jest świat przedstawiony. Zmienia on kompletnie swój kształt, staje się zdeformowany i funkcjonuje na pograniczu jawy i snu.
Jednym z najważniejszych dzieł epoki polskiego romantyzmu jest bez wątpienia dramat „Kordian” pióra jednego z wielkich wieszczów, czyli Juliusza Słowackiego. Dzieło to opowiada o losach głównego i tytułowego bohatera, czyli Kordiana, a także ukazuje refleksje autora na temat walki o niepodległość jego ojczyzny oraz odnośnie powodów upadku powstania listopadowego.
„Kordian” autorstwa Juliusza Słowackiego to jeden z najważniejszych polskich dramatów, jakie powstały w epoce romantyzmu. Autor szuka w nim przyczyn upadku powstania listopadowego, polemizuje z mesjanizmem w wydaniu Mickiewicza oraz opisuje losy tytułowego Kordiana, bohatera, który łączy w sobie cechy romantyczne z werteryzmem. Najważniejszym fragmentem dzieła Słowackiego jest monolog tej właśnie postaci, w którym wykłada ona swój światopogląd i pozwala czytelnikowi zajrzeć w głąb swoich przeżyć.
„Dziady” to jedno z najbardziej rozpoznawalnych dzieł Adama Mickiewicza. Publikowane były w czterech częściach, w latach 1823-1860. Ostatnia część, wydana już po śmierci Mickiewicza, nigdy nie została ukończona. Dramat traktuje o sprawie niepodległości Polski oraz ukazuje obrzędy ludowe wciąż żywe w społeczeństwie polskim.
