„Inny świat” to powieść Gustawa Herlinga-Grudzińskiego o charakterze autobiograficznym. Przybliża ona czytelnikowi okres dwóch lat, jakie spędził on na terenie sowieckiego łagru jako więzień. W trakcie swojego pobytu narrator zetknął się z wieloma innymi osadzonymi, a ich historie zawarł w swoim dziele.
Jedną z najbardziej znanych baśni wciąż niezmiennie pozostaje „Kopciuszek” autorstwa Charlesa Perraulta. Bajka ta doczekała się wielu wersji i adaptacji, ale to tekst pióra francuskiego twórcy z roku 1697 najbardziej zapadł w pamięć czytelnikom. To właśnie Perrault dodał do klasycznej wersji szklany pantofelek, który Kopciuszek gubi w trakcie ucieczki z balu.
„Anaruk, chłopiec z Grenlandii” to książka autorstwa Czesława Centkiewicza i ukazała się po raz pierwszy w roku 1937. Opowiada ona o losach dwunastoletniego chłopca o imieniu Anaruk i ukazuje czytelnikowi codzienne życie Inuitów, którzy zamieszkują Grenlandię.
Jedną z najbardziej znanych powieści dotyczących okresu II wojny światowej jest dzieło Aleksandra Kamińskiego zatytułowane “Kamienie na szaniec”. Po raz pierwszy ukazało się ono w roku 1943 i powstało na podstawie opisu prawdziwych wydarzeń, jakie spotkały Jana Bytnara, Tadeusza Zawadzkiego oraz Aleksego Dawidowskiego – Rudego, Zośki i Alka.
Jednym z najważniejszych polskich pisarzy okresu PRL-u jest Tadeusz Konwicki i jego dzieło zatytułowane „Mała apokalipsa”. Swoją premierę miało ono w roku 1979 w Niezależnej Oficynie Wydawniczej. Utwór ukazał się więc poza cenzurą, w tak zwanym drugim obiegu, ponieważ poruszał tematy polityczne, niezgodne z postawą promowaną przez ówczesną władzę.
Giovanni Boccaccio jest autorem „Dekameronu” – słynnego zbioru stu opowiadań, wydanego około roku 1470. Wśród zawartych w tekstów znajduje się nowela „Sokół”. Przedstawiona została w piątej części i opowiada ona historię mężczyzny, który dla miłości poświęcił wszystko, łącznie z ukochanym sokołem.
Wielkie czyny, wydarzenia historyczne czy polityczne przewroty często łączy jedna kwestia, Aby ich dokonać, konieczna czasami jest jednostka, która poświęci się dla innych, zrezygnuje z własnego szczęścia i marzeń i dokona czynów wielkich, które mogą nawet doprowadzić do jej śmierci. W literaturze chętnie twórcy z różnych epok przedstawiali bohaterów, którzy zrezygnowali ze swojego życia prywatnego na rzecz wielkich planów i celów, których efekty wywierały wpływ czasami nawet na cały naród.
Każdy jest kowalem własnego losu – tak brzmi to popularne powiedzenie. Można je rozumieć w taki sposób, że człowiek jest w pełni odpowiedzialny za to jak wygląda jego życie, a co za tym idzie także za to, jaką jest osobą.
Literatura od początku swojego istnienia porusza wiele zróżnicowanych zagadnień. Opowiada ona o relacjach międzyludzkich, o społeczeństwach, o niezwykłych historiach i czynach, jakich dokonała ludzkość, ukazuje czytelnikowi inną perspektywę spoglądania na świat, a nawet potrafi zmienić jego światopogląd.
W średniowieczu wyjątkowo powszechny był strach przed śmiercią. Wiązało się to z tym, że nieustannie zagrażała ona każdemu człowiekowi. Przez kontynent nieustannie bowiem przetaczały się kolejne wojny i konflikty zbrojne, ludzie cierpieli z powodu głodu i ciągle atakowały ich kolejne choroby i epidemie.
Walka dobra ze złem o duszę ludzką i władzę nad światem to jeden z najczęściej wykorzystywanych przez autorów motywów literackich. Jej opis często służy do prób zrozumienia i ustalenia, jaki z natury jest człowiek, dobry czy zły, który z tych pierwiastków osiąga w jego duszy i umyśle przewagę.
Przeciwności losu to coś, z czym zmaga się w ciągu życia każdy człowiek, mimo iż wszyscy życzą sobie, by było ich jak najmniej. Są one jednak nieodłączną częścią ludzkiego losu i mają wiele twarzy. Przeciwności nie są sprawiedliwe.