Narracja pierwszoosobowa to sposób opisywania wydarzeń w utworze literackim z punktu widzenia pierwszej osoby, czyli jako „ja”. Narratorem może być zarówno główny bohater, jak i inna osoba występująca w powieści.
Każdy człowiek ma swoją hierarchię wartości i wierzy w rzeczy, które są dla niego ważne. Zazwyczaj kieruje się nimi, podejmując różnorakie decyzje w życiu i stara się być lojalny wobec danego światopoglądu.
Epoka romantyzmu to okres narodzin wielu idei, które były przede wszystkim skupione były na tematach narodowych i niepodległościowych. Polska była bowiem w tym czasie pod zaborami, a wielu twórców literatury musiało z niej uchodzić między innymi z powodu represji politycznych.
Każdy człowiek potrzebuje poczucia celu w życiu, by nadać swoim działaniom sens i by nie zagubić się w poczuciu wewnętrznej pustki. Zdarza się jednak, że niektórzy takiego celu nie mają, nie są go w stanie określić i nie czują tego, co inni nazywają tym, co ich tak naprawdę określa.
Chyba każdy zetknął się ze stwierdzeniem, że podróże kształcą człowieka i przyczyniają się do poszerzania jego horyzontów i zdobywania nowe, cennej wiedzy. Wiedzą o tym także liczni autorzy dzieł literackich. Warto jednak pamiętać o tym, że podróż niekoniecznie jest tylko odwiedzaniem nowych krain czy pobytem poza ojczyzną.
Każdy człowiek wyznaje w życiu pewne wartości. Łączą się one z jego światopoglądem i często sprawiają, że człowiek wie, jakimi zasadami powinien się kierować podczas podejmowania wielu decyzji. Można być do tych wartości bardziej lub mniej przywiązanym i być im lojalnym w różnych sytuacjach. Jednak istnieją też takie wartości, za które człowiek jest w stanie oddać życie.
Wiersze o wiośnie występują u wielu poetów i poetek polskich, są więc ważną częścią polskiej kultury. Wiersze o wiośnie zarówno chwalą tę piękną porę rozkwitu, jak i zawierają w sobie nieraz nutę nostalgiczności. Wiersze o wiośnie należy czytać po to, by odpowiednio dostroić się do tej pory roku.
„Sklepy cynamonowe” to zbiór opowiadań, w których narratorem jest Józef, młody uczeń. Świat przedstawiony ukazany jest tu z perspektywy dziecka, co wpływa na jego specyficzną deformację, całość sprawia także wrażenie krajobrazu wyciągniętego wprost z marzenia sennego. W opowiadaniach istotny jest wątek tytułowych sklepów cynamonowych.
Bruno Schulz po raz pierwszy opublikował zbiór opowiadań zatytułowany „Sklepy cynamonowe” w roku 1933. Opisuje w nich czasy swojego dzieciństwa, spędzonego w niewielkim miasteczku Drohobyczu. Schulz wciela się w narratora opowieści i przybliża zwyczaje panujące w swojej rodzinie, jej codzienność oraz to, jak wyglądało życie w małej miejscowości w tamtych czasach. Nie jest to jednak prosty zapis wspomnień autora.
„Sklepy cynamonowe” to zbiór opowiadań autorstwa Brunona Schulza, który po raz pierwszy ukazał się w roku 1933. Opisane są w nim wydarzenia inspirowane były wspomnieniami autora z jego dzieciństwa, które spędził w Drohobyczu, niewielkim miasteczku, do którego podobne jest to opisywane w opowiadaniach.
„Sklepy cynamonowe” to zbiór opowiadań Brunona Schulza, w których przedstawia on inspirowane własnymi doświadczeniami dzieciństwo spędzone z rodziną w niewielkim miasteczku. Głównym narratorem tekstów jest dziecko, które przedstawia swój świat w sposób charakterystyczny dla swojego wieku i wrażliwości. Jest on więc w specyficzny sposób wyolbrzymiony, niektórym aspektom nadawane są fantazyjne znaczenia.
„Sklepy cynamonowe” Brunona Schulza to zbiór opowiadań, w których zawarte są historie oparte o własne doświadczenia autora. Opisał on życie w niewielkim miasteczku, podobnym do tego, w którym sam spędził dzieciństwo. Narratorem w opowiadaniach jest więc dziecko, świat przedstawiony jest więc ukazany zgodnie z jego perspektywą i wrażliwością. W związku z tym rzeczywistość w opowiadaniach doświadcza swoistego zniekształcenia. Motyw dziecka i dzieciństwa jest także jednym z najważniejszych, jakie pojawiają się w dziele Schulza.